Naprawdę dziwią mnie te wszystkie pochlebne recenzje i wysokie oceny, bo dla mnie to kolejna przeciętna powieść autorki o wszystkim i o niczym konkretnym.
Do tego strasznie rozgadana. Żeby jeszcze były to jakieś mądre i pouczające rozmowy. Niestety są przydługie, nudne i nic nie wnoszą. A najwięcej ma do powiedzenia Dobrochna, wygadana 6-latka.....czytając jej wypowiedzi aż zgrzytałam zębami....bo niby to miało być śmieszne ale mnie nie bawiło.
W ogóle cała powieść napisana jest w sposób humorystyczny i zabawny, chociaż nie brak tu i poważnych tematów, które niestety zostały potraktowane trochę po macoszemu. A szkoda, bo według mnie poważniejsza tematyka bardziej autorce "wychodzi" niż humor trochę na siłę.
Początek bardzo dobry, zapowiadał ciekawą lekturę. A potem zaczęło być już nudno, bo brak w tej powieści konkretnej akcji, nie mówiąc już o emocjach.
Klementyna marzy o swojej małej cukierni ale nic w tym kierunku nie robi. Natomiast stara się zbawić cały świat i pomaga wszystkim tylko nie sobie.
Najbardziej podobały mi się w tej powieści te poważniejsze tematy dotyczące przeszłości Starej Anny czy Pogubione Agaty potraktowane jednak bardzo wyrywkowo.
Nie wciągnęła mnie ta powieść i wydaje mi się, że forma komedii obyczajowej niezbyt autorce wychodzi. Jednak wolę jej książki z cyklu "Malownicze" w których coś się dzieje i można je czytać z zainteresowaniem.

Naprawdę dziwią mnie te wszystkie pochlebne recenzje i wysokie oceny, bo dla mnie to kolejna przeciętna powieść autorki o wszystkim i o niczym konkretnym.
Do tego strasznie rozgadana. Żeby jeszcze były to jakieś mądre i pouczające rozmowy. Niestety są przydługie, nudne i nic nie wnoszą. A najwięcej ma do powiedzenia Dobrochna, wygadana 6-latka.....czytając jej wypowiedzi aż...