Przeczytałam całą trylogię "Stulecie" Kena Folletta i jestem pełna uznania dla autora. Musiał włożyć ogrom pracy w jej napisanie.
Ostatni tom to 40 lat najnowszej historii od zbudowania berlińskiego muru do jego zburzenia. Chyba już na zawsze pozostanie on symbolem upadku komunizmu.
Czytelnicy mogą mieć zastrzeżenia do doboru wydarzeń historycznych lub sposobu ich przedstawienia, lecz autor musiał się zmierzyć z takim bogactwem materiału historycznego, że siłą rzeczy nie da się ująć wszystkiego dokładnie i obiektywnie z każdej strony. I tak książka liczy ponad 1100 stron.
Niektórych może to przerazić. Ja też z początku jakoś ciężko miałam się wciągnąć, ale od pewnego momentu czytałam już z dużym zainteresowaniem, a czasem nawet ze wzruszeniem, bo wiele z tych wydarzeń się pamięta.
Głównymi bohaterami powieści są często osoby, które są blisko władzy lub są to reporterzy, którzy znajdują się blisko najważniejszych wydarzeń.
Ich oczami patrzymy na zmiany dokonujące się a Ameryce, na Kubie, w Wietnamie, Anglii, w ZSRR, Berlinie i Europie Wschodniej, a nawet na Bliskim Wschodzie - wszędzie tam, gdzie dzieje się coś ważnego dla świata.
Upadek komunizmu i kres segregacji rasowej to najbardziej istotne zmiany.
Książka jest tak napisana, że patrzymy na te zmiany oczami z amerykańskiego punktu widzenia. Może to nieco spłaszczać niektóre tematy, szczególnie te dotyczące Europy.
Życie prywatne bohaterów nie jest już tak porywające jak w poprzednich tomach, ale też w ogromie materiału nie ma na to miejsca.
Mimo kilku zastrzeżeń książka bardzo mi się podobała. Szkoda, że to już koniec.

Przeczytałam całą trylogię "Stulecie" Kena Folletta i jestem pełna uznania dla autora. Musiał włożyć ogrom pracy w jej napisanie.
Ostatni tom to 40 lat najnowszej historii od zbudowania berlińskiego muru do jego zburzenia. Chyba już na zawsze pozostanie on symbolem upadku komunizmu.
Czytelnicy mogą mieć zastrzeżenia do doboru wydarzeń historycznych lub sposobu ich...