Autobiografia Barbary Bursztynowicz w krótkich formach felietonów. Trochę o dzieciństwie, o studiach aktorskich, o swych autorytetach: Aleksandrze Śląskiej i Tadeuszu Łomnickim, sporo o Elżbiecie Chojnickiej, jaką Bursztynowicz kreuje w "Klanie", o rolach teatralnych i teatrze w ogóle (te były najlepsze!),wreszcie o podróżach i życiu prywatnym. Z książki wyłania się obraz bardzo sympatycznej, skromnej, ciepłej osoby, bardzo ciekawej świata. Barbara Bursztynowicz wydaje się być w życiu szczęśliwa, spełniona. Uprawia wymarzony zawód, wraz z mężem i przyjaciółmi występuje w lirycznym kabarecie, ma domek na wsi, piękną córkę. Czyta się te felietony przyjemnie. Może są niekiedy zbyt grzeczne, zbyt uładzone, a kilka jest słabych i pozbawionych pointy, ale ogólne wrażenie jest dobre.

Autobiografia Barbary Bursztynowicz w krótkich formach felietonów. Trochę o dzieciństwie, o studiach aktorskich, o swych autorytetach: Aleksandrze Śląskiej i Tadeuszu Łomnickim, sporo o Elżbiecie Chojnickiej, jaką Bursztynowicz kreuje w "Klanie", o rolach teatralnych i teatrze w ogóle (te były najlepsze!),wreszcie o podróżach i życiu prywatnym. Z książki wyłania się obraz...