Przyznaję, że po słabym „Jedwabniku” zabierałem się do trzeciej powieści o Cormoranie Strike’u bez wielkiego entuzjazmu. Tymczasem okazało się, że Robert Galbraith potrafi zaskoczyć pozytywnie.
Nie chcę porównywać z „Wołaniem kukułki”, powiem jedno - czytało mi się znakomicie!.
Wiadomo, że autorka ma skłonność do rozwlekłego pisania, tutaj tego też nie uniknęła, a jednak tym razem nie odczułem, żeby odbiło się to jakoś na zwartości i spójności fabuły. Jeśli miałbym szukać jakichś mankamentów, to może właśnie zbyt mało dynamiki w środkowej części. Poza tym trudno się do czegoś doczepić.
Jest intrygujący wątek kryminalny - nawet jeśli niezbyt oryginalny, to bardzo sprawnie poprowadzony i na tyle zakręcony, że do końca nie udało mi się odgadnąć kto jest mordercą.
W warstwie obyczajowej jest jeszcze lepiej, no ale to akurat u tej autorki nie powinno dziwić.
Nabrałem nawet szacunku do Cormorana, który w poprzedniej części zwyczajnie mnie wkurzał. Jego partnerka Robin to również jedna z ciekawszych postaci, jakie pojawiły się w literaturze tego gatunku.
W sumie jest o wiele lepiej, niż mogłem się spodziewać i trzymam kciuki, żeby ten poziom udało się utrzymać autorce w kolejnych częściach.
Polecam, to naprawdę udana pozycja.

Przyznaję, że po słabym „Jedwabniku” zabierałem się do trzeciej powieści o Cormoranie Strike’u bez wielkiego entuzjazmu. Tymczasem okazało się, że Robert Galbraith potrafi zaskoczyć pozytywnie.
Nie chcę porównywać z „Wołaniem kukułki”, powiem jedno - czytało mi się znakomicie!.
Wiadomo, że autorka ma skłonność do rozwlekłego pisania, tutaj tego też nie uniknęła, a jednak...