Wow, jaka ta książka jest dobra! Kiedy do niej usiadłam, nawet nie zauważyłam, że za jednym zamachem przeczytałam ponad połowę. Nie jest to pozycja, w której akcja mknie szybko do przodu, wręcz przeciwnie, rozwija się powoli, dając czytelnikowi możliwość dogłębnego poznania obu z bohaterek.

Agatha jest zwykłą osobą, której nikt z otoczenia nie zauważa. Pracuje w sklepie, gdzie układa towary na półkach, jest przeciętnej urody, ma za sobą bolesną przeszłość, marzy o dziecku oraz szczęśliwej rodzinie. Niestety dokucza jej samotność, bezduszny szef oraz zazdrość, jest w ciąży i wszystko wskazuje na to, że zostanie ona samotną matką. Od pewnego czasu obserwuje Meghan, która prowadzi poczytnego bloga, ma męża i trzecie dziecko w drodze. Wydaje się piękna i szczęśliwa, ma wszystko, to czego jej potrzebuje do szczęścia. Z biegiem czasu dowiadujemy się, że Agatha ma plan, który powoli wprowadza w życie. Obie kobiety mają swoje tajemnice.

Nie mogę zbyt wiele napisać o samej fabule, żeby nie zepsuć Wam frajdy czytania. Mogę jedynie powiedzieć, że wątek poruszony w książce nie jest szczególnie odkrywczy. Motyw, który pojawił się w tym thrillerze, był wielokrotnie wałkowany przez innych autorów. Jednak sama treść jest tak wciągająca, że trudno się od niej oderwać. Michael Robotham sprytnie dawkuje informacje, żeby powoli obnażać bohaterki i odsłaniać kolejne wydarzenia, zarówno te aktualne, jak i te, które miały miejsce w przeszłości i mają ogromny wpływ na przebieg historii. Autor w pewnym sensie stworzył doskonałe portrety psychologiczne przedstawionych postaci, ukazując, jaki wpływ ich dzieciństwo, czy wcześniejsze przeżycia miały wpływ na aktualnie podejmowane decyzje.

Niewątpliwą zaletą jest dwutorowa narracja. Raz widzimy świat oczami Meg, zaś później obserwujemy rozwój kolejnych wydarzeń z perspektyw Agathy. Obie kobiety posiadają głęboko skrywane tajemnice, ich wewnętrzne tragedie, ból przeżywamy wraz z nimi. Mamy możliwość pełnego zaangażowania się w ich sytuację. Ponadto mamy możliwość poznać dzieciństwo Agathy, zaznajomić się z tym co ją spotkało, jak reagowała na dane sytuacje, co sprawiało jej największy ból. Wnikanie w psychikę, myśli, odczucia i spostrzeżenia obu bohaterek, było fascynujące. Wszelkie niedopowiedzenia, wątpliwości sukcesywnie i klarownie wychodziły na światło dzienne, a ja każdą kolejną stronę czytałam z ogromną niecierpliwością i nieustającym zaciekawieniem, jaki będzie finał niniejszej historii.

Trzeba przyznać, iż kreacja bohaterek jest nienaganna. Łatwo można zaobserwować, iż Autor przemyślał to, w jaki sposób chce ukazać obie kobiety, jednocześnie zadbał o rzetelny portret psychologiczny.

Książka niewątpliwie zasługuje na plus ze względu na wcześniej wymienione przeze mnie napięcie. Istnieje wiele thrillerów psychologicznych, ale nie każdy potrafi przytrzymać czytelnika w niepewności. Do tej pory nie miałam okazji czytać pozostałych dzieł autora, ale jego styl przypadł mi do gustu i z całą pewnością zwrócę na niego większą uwagę.

„Raj nie istnieje” budzi w człowieku różnorakie emocje: złość, zdziwienie, współczucie. Daje do myślenia na temat tego, ile jesteśmy skłonni zrobić, by osiągnąć upragnione szczęście. Na początku lektury zadajemy sobie pytania: czym wywołana jest obsesyjna fascynacja Agathy? Czy życie Meghan doprawdy jest takie idealne? Jakie „trupy” obie kobiety trzymają w szafie? Warto dotrwać do końca, by móc odpowiedzieć sobie na te pytania. Mniej więcej w połowie, akcja przyspiesza i już nie sposób się od niej oderwać. Serdecznie polecam!

Wow, jaka ta książka jest dobra! Kiedy do niej usiadłam, nawet nie zauważyłam, że za jednym zamachem przeczytałam ponad połowę. Nie jest to pozycja, w której akcja mknie szybko do przodu, wręcz przeciwnie, rozwija się powoli, dając czytelnikowi możliwość dogłębnego poznania obu z bohaterek.

Agatha jest zwykłą osobą, której nikt z otoczenia nie zauważa. Pracuje w sklepie,...