Marcin Wójcik swoim umiłowaniem prawdy, reporterską ciekawością i wytrwałością w przekopywaniu sie przeZ dokumenty i świadectwa zaimponował mi przy okazji książki o likwidatorach z AK.
Tym razem samotnie wyruszył na trop legendarnej polskiej podwójnej czy nawet potrójnej agentki, Wandy z Kronenbergów, potomkini baronów.
Naświetla dawniejsze dzieje rodu, bada ich siedzibę w Wieńcu, obecnie w formie zrujnowanego pałacu. Dobrze prosperujące biznesy pozwoliły Kronenbergm wybudować jeden z najbardziej okazałych pałaców w Warszawie, a obecnie stoi tam hotel Victoria.
Beztroskie ziemiańskie dzieciństwo oznaczało naukę umiejetności gospodarskich, jazdy konno, naukę dobrych maniet i brylowanie w wytwornym towrzystwie. Na początku wojny Wanda miała ledwie 17 lat, ale szybko przeistoczyła się w wytrawnego politycznego gracza. Swoim urokiem podbijała serca zarówno gestapowców, komunistów, jak i działączy podziemia. Chyba dzięki awanturniczej żyłce zaangażowała się w konspirację, z tym że dokładnie nie wiadomo, ile razy zmieniła front. Prawdopodobnie miała zgodę przełożónych z AK na pracę dla gestapo,ale czyż nie donosiła na komunistycznych działączy i opozycjonistów, lub czyż nie raportowała NKWD? W końcu po wojnie toczyło się śledztwo UB w jej sprawie, choć sama zainteresowana już wtedy nie żyła. Według jednej legendy, spędzała noce z delikwentami z podziemia, by nad ranem denuncjować ich Niemcom. Niesłąwna kobieta przez kilka lat działalności napsuła krew nie tylko Abwehrze, ale i Polakom, a zawsze psim swędem udawało jej się uniknąć konsekwencji swoich poczynań . Oczywiście do czasu. W 1944 r podziemie wydało rozkaz jej likwidacji,ale w nieudanej akcji zginęły dwie postronne niewinne kobiety.
DwuznacznośĆ tej postaci została dobrze uchwycona przez reportera. Udało się mu dotrzeć do kilku ostatnich żyjących swiadków niedługo przed ich śmiercią. Najwięcej jednak czytelnik dowiaduje się nie o samej Wandzie tylko o ogólnym funkcjonowaniu polskiego wywiadu i ruchuoporu. Niestetety okazuje się, że naszą oficjalną wersję historii, że byliśmy dzielnym, ofiarnym i dobrze zorganizowanym ciałem walczącym z okupantem można włożyć między bajki. Rozdrobnienie różnych prowolnościowych frakcjii, nawzajem się zwalczających i dosłownie strzelajacych w stopy i przez to nieefektywnych świadczyło o polskim sobiepaństwie, kłótliwości i w ogóle niedojrzałości. Szczyt szczytów to akcja odbicia Rudego, która w świetle najnowszych badań okazała się typową ustawką Gestapo, by zwerbowany kolaborant o ps. Doktor mógł uwiarygodnić swój powrót do konspiracji, przy okazji rozpracowując ją od środka. Prawdziwa kompromitacja wiele mówiąca o naszym charakterze narodowym. Bardzo potrzebna lektura, odbrązawiająca tamte czasy.

Marcin Wójcik swoim umiłowaniem prawdy, reporterską ciekawością i wytrwałością w przekopywaniu sie przeZ dokumenty i świadectwa zaimponował mi przy okazji książki o likwidatorach z AK.
Tym razem samotnie wyruszył na trop legendarnej polskiej podwójnej czy nawet potrójnej agentki, Wandy z Kronenbergów, potomkini baronów.
Naświetla dawniejsze dzieje rodu, bada ich siedzibę...