Kto czytuje moje recenzje ten wie, że rzadko daję 10/10. W tym przypadku się nie wahałam. To wybitna literatura o walorach i estetycznych, i literackich, i erudycyjnych, i religijnych, i moralnych. Choć nieco przydługa i czasem zagmatwana w meandrach historiozofii "Opowieść ojca" pozwala wierzyć w wartość człowieczeństwa zespolonego ściśle z chrześcijaństwem, które jest więzią miłości z Bogiem oraz ludźmi. Przejmująca wędrówka Kanadyjczyka nabiera wymiaru przypowieści i mimo że autorowi nie udało się uniknąć pewnego rodzaju romantycznego melodramatyzmu, to jednak stworzył dzieło na miarę arcydzieła. Oby więcej podobnych powieści we współczesnej literaturze!

Kto czytuje moje recenzje ten wie, że rzadko daję 10/10. W tym przypadku się nie wahałam. To wybitna literatura o walorach i estetycznych, i literackich, i erudycyjnych, i religijnych, i moralnych. Choć nieco przydługa i czasem zagmatwana w meandrach historiozofii "Opowieść ojca" pozwala wierzyć w wartość człowieczeństwa zespolonego ściśle z chrześcijaństwem, które jest...

Dwa lata czekała na mojej półce Opowieść ojca. Czekała na odpowiedni moment, bo ponad tysiąc stron to jednak jest wyzwanie. Zachwycona O'Brienem po lekturze cyklu o Ojcu Eliaszu, ze zdumieniem odkryłam istnienie na polskim rynku kolejnej powieści, która pojawiła się w absolutnej ciszy, nie reklamowana, jakby przemilczana i niezauważona. Do podjęcia lektury skłoniła mnie ostatecznie opinia Emilii, no i podczas tegorocznego urlopu stwierdziłam, że nadszedł czas...

Cóż tu pisać... To jest naprawdę arcydzieło. Nieco mylące w oficjalnej recenzji jest podkreślanie wątku poszukiwania syna. Ono też oczywiście jest, i jest punktem wyjścia dla całej historii, jest przyczynkiem wszystkiego co się wydarzy, jest tłem . Ta powieść to metafizyka, to obraz dzisiejszego świata, to diagnoza kondycji moralnej, duchowej, materialnej dzisiejszego wschodu i zachodu. Autor - rusofil, zafascynowany kulturą białej Rosji, szuka odpowiedzi na pytanie o źródła zezwierzęcenia kultury i obyczaju Rosji czerwonej. Ale to też nie wszystko ,czytelnik odbywa podróż przez świat z głównym bohaterem, ta podróż przemienia, to tez podróż duchowa, to dojrzewanie...Moim zdaniem ta przemiana obejmuje też czytelnika...
Jest tu wiele wątków, postaci, ludzkich historii... Polecam, szczególnie tym wszystkim, którzy znają autora, którzy czytali Eliasza, czytajcie, nie będziecie zawiedzeni.

Dwa lata czekała na mojej półce Opowieść ojca. Czekała na odpowiedni moment, bo ponad tysiąc stron to jednak jest wyzwanie. Zachwycona O'Brienem po lekturze cyklu o Ojcu Eliaszu, ze zdumieniem odkryłam istnienie na polskim rynku kolejnej powieści, która pojawiła się w absolutnej ciszy, nie reklamowana, jakby przemilczana i niezauważona. Do podjęcia lektury skłoniła mnie...

Znakomity przykład literatury pięknej. Ojciec w poszukiwaniu syna przemierza dzisiejszą Rosję. Zaskakujące zakończenie. Powieść długa ale warta przeczytania. Czysta przyjemność z czytania.

Znakomity przykład literatury pięknej. Ojciec w poszukiwaniu syna przemierza dzisiejszą Rosję. Zaskakujące zakończenie. Powieść długa ale warta przeczytania. Czysta przyjemność z czytania.

Wow... "Opowieść ojca" to książka genialna, wciągająca i porywająca, a jednocześnie skłaniająca do zatrzymania się i refleksji. Przeżycia głównego bohatera, Alexa Grahama, składają się na pełną zwrotów historię, w której każde wydarzenie ma sens. Trudno mi w kilku zdaniach wyrazić swój zachwyt, ponieważ dotyczy on wielu płaszczyzn - językowej, symbolicznej, duchowej i fabularnej. Warto poświęcić czas tej powieści, nie będzie on stracony. Ja z pewnością wrócę jeszcze do "Opowieści ojca", by odkryć i przeżyć ją na nowo.

Wow... "Opowieść ojca" to książka genialna, wciągająca i porywająca, a jednocześnie skłaniająca do zatrzymania się i refleksji. Przeżycia głównego bohatera, Alexa Grahama, składają się na pełną zwrotów historię, w której każde wydarzenie ma sens. Trudno mi w kilku zdaniach wyrazić swój zachwyt, ponieważ dotyczy on wielu płaszczyzn - językowej, symbolicznej, duchowej i...

Kolejna wybitna powieść tego niezwykłego pisarza. Jest to niesamowita, współczesna opowieść o przekraczaniu swoich słabości i ograniczeń w imię miłości rodzicielskiej i miłości do Boga. Jedna z najlepszych pozycji beletrystyki chrześcijańskiej jakie dane mi było przeczytać w moim życiu. Gorąco polecam lekturę tej książki jak i pozostałe książki Michaela O'Briena.

Kolejna wybitna powieść tego niezwykłego pisarza. Jest to niesamowita, współczesna opowieść o przekraczaniu swoich słabości i ograniczeń w imię miłości rodzicielskiej i miłości do Boga. Jedna z najlepszych pozycji beletrystyki chrześcijańskiej jakie dane mi było przeczytać w moim życiu. Gorąco polecam lekturę tej książki jak i pozostałe książki Michaela O'Briena.

Pijąc kawę niedaleko księgarni, po spotkaniu, poszedłem jednak zobaczyć. Może nowości, które zaczynają mnie swoimi okładkami coraz bardziej przygnębiać. Nie wspomnę nawet o treści. Dwie półki, trzy lady i gdy miałem już wychodzić zobaczyłem opasły tom. "Opowieść ojca" wpada w oko objętością, ale nie tylko. Przeczytałem pierwsze zdanie, potem jakiś kawałek o życiu księgarza kanadyjskiego i gdy ponownie chciałem do wyjścia bo żona... jednak poczłapałem do kasy. Jak wieczorem zasiadłem to poszło. Nie powinienem opowiadać treści ale dzieje się. Są chwile które odczujemy, trochę przegadane ale to nie żaden kłopot dla wytrawnego czytelnika. Przecież nie przez takie chaszcze przechodziliśmy. Kafkowskie zagubienie w rzeczywistości i wątek religijny zgrabnie się toczy. Wyprawa przez świat Alexa Grahama może niejednego z nas wyciągnąć z grudniowo - lutowego przygnębienia. Moi drodzy trochę się dzieje w tej opowieści na 1059 stronach. Ale jest także w niej coś zaskakującego i rzadko występującego we współczesnej literaturze. Pamiętacie co Tolkien powiedział o "Władcy Pierścieni":" Powieść ma jedną wadę: JEST ZA KRÓTKA". Czytałem kilkanaście dni i szkoda wielka że przed chwilą musiałem zakończyć. Chyba kiedyś jeszcze wrócę do tego tekstu. Poza tym dzięki tej książce zakupiłem antologię wierszy poetów języka angielskiego XX wieku przełożonych przez Stanisława Barańczaka. Dlaczego ? A do tego to już musicie państwo sami dojść... czytając.

Pijąc kawę niedaleko księgarni, po spotkaniu, poszedłem jednak zobaczyć. Może nowości, które zaczynają mnie swoimi okładkami coraz bardziej przygnębiać. Nie wspomnę nawet o treści. Dwie półki, trzy lady i gdy miałem już wychodzić zobaczyłem opasły tom. "Opowieść ojca" wpada w oko objętością, ale nie tylko. Przeczytałem pierwsze zdanie, potem jakiś kawałek o życiu księgarza...