Kiedy przeczytamy jakąś pozytywnie zaskakującą, niesamowitą książkę danego autora, na jej/jego dzieło wyczekujemy z niecierpliwością, a nasze oczekiwania są większe niż przy poprzednim jego utworze. Tak było w moim przypadku, po przeczytaniu "Byliśmy łgarzami" Emily Lockhart. Jak tylko znalazłam czas, udało mi się dorwać jej kolejną historię pt. "Kłamczucha". Niestety moje nadzieje nie sprostały wymaganiom.

Wyjaśnijmy coś sobie. "Kłamczucha" to naprawdę dobra książka. Odróżnia się od tych wszystkich młodzieżowych historii, zaskakującymi zwrotami akcji, odważnymi i nietypowymi wydarzeniami i skomplikowaną ale przemyślaną fabułą. A także faktem, że rozdziały przedstawiane są w niej od końca do początku (czy to ma sens?), to znaczy, że zaczynamy od tego co przydarzyło się Jule najpóźniej, a każdy kolejny rozdział przedstawia to co wydarzyło się wcześniej. Mi osobiście, taka forma naprawdę się spodobała, a nawet uważam, że to jej najlepszy element. Przez to można naprawdę łatwo wciągnąć się w historię, bowiem każde wydarzenie połączone jest z jakąś zagadką. Historia to po prostu jeden ciąg przyczynowo-skutkowy (a tak naprawdę to skutkowo-przyczynowy), który ma miejsce w życiu Jule.

Ale niestety jak na autorkę "We were liars", to było dla mnie zdecydowanie za mało bym mogła się w niej zakochać. Największe rozczarowanie to bohaterowie. Przez tak specyficzną chronologię a także wydarzenia - w ogóle nie polubiłam Jule. Potrafię ją częściowo zrozumieć - jej przeszłość i sposób myślenia. Ale przez to wszystko, poznałam ją jako "kłamczuchę", bohaterkę bez własnego charakteru, bez emocji. Pustą, nieuczuciową, prawie nie ludzką. Jeśli chodzi o Imogen, to jej również nie potrafiłam polubić i nie wiem do końca co o niej myśleć. Forrest był nawet całkiem sympatyczny, jak również Paolo. Co się niestety, tego bohatera tyczy, to kolejne rozczarowanie, związane z niewykorzystaniem jego potencjału. Pojawił się w książce może ze trzy razy. A niby miał mieć taki wpływ na Jule i jej życie. To tak jakby autorka wrzuciła go na siłę, a później nie znalazła dla niego odpowiedniego miejsca w historii. A chciałam się dowiedzieć co się później z nim wydarzyło, ponieważ chłopak po prostu z historii zniknął.

Niestety bohaterowie to nie wszystko. Duży problem stanowił mi też główny zwrot akcji w książce. A właściwie jego brak. Żeby było jasne, to jest thriller w dodatku psychologiczny, więc pojawiają się tu pewne sekrety, zagadki, a nawet plot twisty. Ja, miałam jednak nadzieję na wyjaśnienie całej sytuacji, które by mnie zszokowało albo chociaż zaskoczyło. Czekałam, czekałam... niestety nie otrzymałam tego czegoś. Okazało się, że nie było w ogóle nad czym główkować.

Oprócz tego trzeba przyznać, że momentami chronologia w książce jest trochę dezorientująca. A zakończenie niestety jak cała książka, również bez szału. W dodatku otwarte, a szkoda bo liczyłam na chociaż częściowe zamknięcie spraw.

I jeszcze takie sprawy nie związane z samą fabułą. Po pierwsze - mnóstwo irytujących błędów stylistycznych, językowych. Tak wiem, to nie wina autorki, a wydawnictwa ale jednak to wciąż denerwujące. Po drugie, nie wiem co jest takiego egzotycznego w Polsce, że aż dwóch bohaterów drugoplanowych (w dodatku nijak ze sobą związanych) jest właśnie pochodzenia polskiego. Nie przeszkadza mi to jakoś bardzo, tak się jednak tylko zastanawiałam, bo o ile dobrze wiem, nic autorkę z Polską nie łączy.

Podsumowując, jeśli jeszcze nie czytałeś żadnej książki E. Lockhart, "Kłamczucha" może Cię pozytywnie zaskoczyć, jeśli jednak inną lekturę tej autorki masz już za sobą, ta książka może Cię raczej rozczarować. Nie odradzam jednak czytania jej, żeby samodzielnie wyrobić sobie opinię na temat tej specyficznej książki.

Kiedy przeczytamy jakąś pozytywnie zaskakującą, niesamowitą książkę danego autora, na jej/jego dzieło wyczekujemy z niecierpliwością, a nasze oczekiwania są większe niż przy poprzednim jego utworze. Tak było w moim przypadku, po przeczytaniu "Byliśmy łgarzami" Emily Lockhart. Jak tylko znalazłam czas, udało mi się dorwać jej kolejną historię pt. "Kłamczucha". Niestety...