Wojciech Jagielski powraca w świetnym stylu. Jak dotąd nie pisał chyba o jeszcze o Indiach i muszę przyznać, że to jeden z moich ulubionych reportaży, które wyszły spod jego pióra. Autor tym razem skupił się na przedstawieniu historii o ludziach z zachodu, którzy jeżdżą na Wschód w ucieczce przed kapitalistycznym światem, o hindusach i innych nacjach Bliskiego Wschodu, którzy muszą sobie radzić z aroganckimi ,,białymi” i nie mogą do końca zrozumieć jakimi powodami kierują się Europejczycy czy Amerykanie decydując na podróż na Wschód oraz o tym, czy rzeczywiście podróż w nieznane może nam dać odpowiedzi na pytania, które nie pozwalają nam spokojnie żyć tu, gdzie się urodziliśmy.

Reporter zabiera nas na szlak, którym kroczyli hippisi w latach 60’ i 70’ w drodze do swojej ziemi obiecanej. Nie mogło zabraknąć wątków militarnych i historycznych, które dają pełniejszy obraz opisywanego zjawiska.

Najbardziej interesujące w procesie powstawania reportażu wydało mi się to, że Wojciech Jagielski odchodząc nieco od korespondenckiej, reporterskiej rzeczowości i próbując odnieść się do punktu widzenia jednego z dwóch bohaterów reportażu - Kamal, która wyjechała z Polski, by w Indiach ułożyć sobie życie, a jej pobudki wydały się Jagielskiemu, który jak przyznaje w wywiadach jest bardziej typem osadnika niż koczownika, zbyt abstrakcyjne by dokładnie ją zrozumieć, powierzył redakcję, a nawet dopisanie fragmentów książki swojej żonie, która niejako utożsamiła się ze światopoglądem Kamal i dzięki temu mogła lepiej opowiedzieć jej historię. To chyba najlepszy dowód na to, że jest to reportaż wielowymiarowy zarówno pod względem merytorycznym jak i emocjonalnym.

,,Na wschód od zachodu” pokazuje Indie z nieco innej strony niż tej ,,brudnej”, ,,pełnej gwałtów” i zacofania krainy, do której albo wcale nie chcemy jechać, albo nie możemy przestać jeździć. Należę do tej drugiej grupy i podpisuję się pod wszystkim, co autor napisał. Reportaż zamówiłam jak tylko był dostępny w przedsprzedaży, połknęłam w dwa wieczory, wsiąknęłam i już nie mogę doczekać się kolejnej podróży do Indii.

Szczerze polecam go wszystkim sceptykom i zapaleńcom. Jak zwykle świetne historie, doskonały styl i ogromny reporterski talent.

Wojciech Jagielski powraca w świetnym stylu. Jak dotąd nie pisał chyba o jeszcze o Indiach i muszę przyznać, że to jeden z moich ulubionych reportaży, które wyszły spod jego pióra. Autor tym razem skupił się na przedstawieniu historii o ludziach z zachodu, którzy jeżdżą na Wschód w ucieczce przed kapitalistycznym światem, o hindusach i innych nacjach Bliskiego Wschodu,...