Trochę wstyd, że dopiero teraz zetknęłam się z Herkulesem Poirotem, a jako dzieciak zapoznawałam się z kryminałami innych pisarzy, no ale, u mnie często jest niepokolei.
KSIĄŻKA: Wsiadłam do Orient Expressu i na początku mnie nudził "rozwój" sytuacji, ale później się wciągnęłam. Podziwiam kunszt i maniery, bardzo podobają mi się stare czasy i ta kultura per Pani, Pan, nawet, jeśli emocje górują. Podobało mi się zdanie Poirota w ostatnim rozdziale: "Rozumiem, więc, że muszę przedstawić moje wyjaśnienie numer dwa. Ale nie rozstawajmy się zbyt szybko z poprzednim. Może się nam jeszcze przydać". Bardzo osobliwe zakończenie, nie zetknęłam się z takowym dotychczas. Przeczytałam książkę z wydawnictwa Hachette, twarda oprawa, dobry projekt okładki. Ale ma kilka błędów edytorskich. Poza tym zawiera francuskie wtrącenia - w dobie internetu nie jest problemem, by sobie to sprawdzić, ale czytając książkę byłoby dobrze mieć to chociaż w przypisie.
AUDIOBOOK: Pan Zelnik fantastycznie czyta, jego głos pasował do tej powiesci. Jednak nie podobał mi się sposób, w jaki audiobook został nagrany - miał dłuższe, muzyczne przerywniki, a poszczególnie ścieżki nie zaczynały kolejnych rozdziałów, tylko sceny z niewiadomo którego rozdziału.

Trochę wstyd, że dopiero teraz zetknęłam się z Herkulesem Poirotem, a jako dzieciak zapoznawałam się z kryminałami innych pisarzy, no ale, u mnie często jest niepokolei.
KSIĄŻKA: Wsiadłam do Orient Expressu i na początku mnie nudził "rozwój" sytuacji, ale później się wciągnęłam. Podziwiam kunszt i maniery, bardzo podobają mi się stare czasy i ta kultura per Pani, Pan,...