Lynne Olson wykonała kawał dobrej roboty starając się wykrzesać jak najwięcej treści z niuansów polityki brytyjskiej i amerykańskiej podczas drugiej wojny światowej.
Badaczka stara sie być jak najbardziej obiektywna i nie rozgrzesza znanych polityków, którzy zasłynęli beztroskim szafowaniem losami "małych nieznaczących państw wschodnioeuropejskich". Często przewijały się watki polskie, czy to w rozdziale o Sikorskim, czy to o bohaterskich polskich lotnikach, często o wiele lepiej przeszkolonych w Dęblinie niż ich brytyjscy odpowiednicy.
Autorka nie owija w bawełnę i przedstawia rozterki Churchilla jeśli chodzi o losy Polski. Z jednej strony wysiłek Polaków był ogromny, także w ratowaniu Anglii, Jan Karski przeszmuglował raporty o eksterminacji żydów i terrorze hitlerowskim. Ale poświęcono polską sprawę by zadowolić Stalina.
Interesujący był tez rozdział dotyczący agitacji Masaryka na rzecz wolnej Czechosłowacji. Jako wytrawny polityk, analityk i obserwator tego w jaki sposób załatwiono Polaków, sięgnął po inne sposoby by uchronić swoje państwo od zależności od radzieckiej Rosji. Niestety prezydent Beneś wykazał się krótkowzroczności i przystał na układy ze Stalinem. Dość szybko jednak demokratyzacja życia została zatrzymana, marionetkowy rząd zaś oddał władze komunistom, a sam Masaryk zginął w tajemniczych okolicznościach.
Najciekawszy był też fragment o legendarnym wywiadzie brytyjskim, organizacji SOE, która wykazała się naiwnością, nieporadnością i podatnością na manipulacje nazistów. Tyle agentów i siatek działąjących we Francji wpadło przez niefrasobliwe podejście Anglików do kwestii bezpieczeństwa czy kontroli nad przerzucanymi pracownikami. Albo byli to podwójni agenci, albo szybko wpadli na obcym terenie.
Książka zasługuje na uwagę, bo porusza niektóre niewygodne wątki, historie, które z chęcią alianci przemilczeliby dla poprawy swojego wizerunku. Obfituje w historyczne zdjęcia, rzetelnie bazuje na źródłach historycznych, z polotem opisuje przedstawicieli europejskich monarchii i ich wysiłek wojenny. Król Hakon i królowa Wilhelmina z pewnością zasługują na uznanie gdyż demonstrowali swoją niezłomność i stanowili przykład dla swoich obywateli.

Lynne Olson wykonała kawał dobrej roboty starając się wykrzesać jak najwięcej treści z niuansów polityki brytyjskiej i amerykańskiej podczas drugiej wojny światowej.
Badaczka stara sie być jak najbardziej obiektywna i nie rozgrzesza znanych polityków, którzy zasłynęli beztroskim szafowaniem losami "małych nieznaczących państw wschodnioeuropejskich". Często przewijały się...