Ta bajka ma w sobie ukrytych wiele ważnych słów, pełno w niej miejsca na interpretacje. Pozycja zdecydowanie dla starszych czytelników.

Ta bajka ma w sobie ukrytych wiele ważnych słów, pełno w niej miejsca na interpretacje. Pozycja zdecydowanie dla starszych czytelników.

Ciekawa jest historia powstania tej opowieści. Codziennie Mark Twain opowiadał na dobranoc bajki swoim dwóm córkom, Clarze i Susy. Tę opowiadał przez pięć dni, przelał ją potem na papier, ale szesnaście stron później tekst w najbardziej emocjonującym momencie jest przerwany, historia zostaje niedokończona. Philip Stead wykorzystał znalezione w 2011 notatki, i podjął się próby dokończenia tej baśni. Jest to więc również forma dialogu między Tu, a Tam.
Historia opowiada o Johnnym i Zarazie i Głodzie(tak miała na imię jego przyjaciółka kura),o złym dziadku i pięknej staruszce. O magicznych nasionach i zwierzętach, które rozmawiały z chłopcem. O porwaniu księcia Margaryny i jego konsekwencjach. I o słowach, które gdyby ludzkość potrafiła je wypowiedzieć ze szczerego serca, mogłyby wydobyć ją ze wszystkich kłopotów.
Pełna humoru, groteskowej zmiany akcji, dygresji, pierza i uśmiechu opowieść o tym, co w życiu najważniejsze. Polecam, bo piękna to historia. I przepięknie zilustrowana. Ta książka to dar dla czytelniczej estetyki.
„Johny podniósł głowę i myśl o tym, jaki jest bogaty, ścisnęła go za gardło.(…) Potem otworzył ust i znalazł słowa, które mogłyby oszczędzić ludzkości całej tek niemądrej, nieustającej przemocy, gdyby ludzkość zechciała je od czasu do czasu wypowiedzieć:
-cieszę się ,że was poznałem”.

Ciekawa jest historia powstania tej opowieści. Codziennie Mark Twain opowiadał na dobranoc bajki swoim dwóm córkom, Clarze i Susy. Tę opowiadał przez pięć dni, przelał ją potem na papier, ale szesnaście stron później tekst w najbardziej emocjonującym momencie jest przerwany, historia zostaje niedokończona. Philip Stead wykorzystał znalezione w 2011 notatki, i podjął się...

Książka niezwykła, bardzo oryginalna. A co najciekawsze, nieznana dotąd opowieść mistrza.

"Uprowadzenie Księcia Margaryny" opowiada historię Johnny’ego, który był samotnym i niekochanym dzieckiem. Mimo nieszczęścia jakie go spotkało, miał ogromne serce. Zależało mu na szczęściu innych. Jego dobroć została wynagrodzona,otrzymał zaczarowane nasiona. Dzięki nim zaczął rozumieć mowę zwierząt. Ta umiejętność pozwoliła mu z kolei wyruszyć na ratunek Księcia Margaryny, który został porwany...

Taką historię Mark Twain opowiadał swoim córkom na dobranoc. W jego notatkach zabrakło zakończenia. Próby jego stworzenia podjął się Philip Stead. Nie tylko opowiedział tę historię w sposób zabawny, łobuzerski. Dołączył do niej dialogi, które teoretycznie prowadził z autorem. Dodanie do niej rysunków Erin Stead, dało naprawdę mądrą, ciekawą , ale też niezwykle zabawną książkę.

Czytając ją zanosiłam się ze śmiechu. Oprócz ciekawej fabuły, jest to poczucie humoru, które bardzo lubię. Ma charakter pewnego rodzaju baśni, w której dobro walczy ze złem.Moje dzieci są jeszcze ciut za małe, by zrozumieć tę opowieść, ale myślę, że kiedyś na pewno im się spodoba.

Ta książka na pewno jest specyficzna, ale samym pomysłem, oraz sposobem przedstawienia tej historii zapewnia fantastyczną rozrywkę.

Polecam !!

Książka niezwykła, bardzo oryginalna. A co najciekawsze, nieznana dotąd opowieść mistrza.

"Uprowadzenie Księcia Margaryny" opowiada historię Johnny’ego, który był samotnym i niekochanym dzieckiem. Mimo nieszczęścia jakie go spotkało, miał ogromne serce. Zależało mu na szczęściu innych. Jego dobroć została wynagrodzona,otrzymał zaczarowane nasiona. Dzięki nim zaczął...

Przepiękne ilustracje, które można oglądać bez końca. Piękna i dynamiczna bajka z morałem. Opowiadana na bieżąco może zaskoczyć formą. Polecam!

Przepiękne ilustracje, które można oglądać bez końca. Piękna i dynamiczna bajka z morałem. Opowiadana na bieżąco może zaskoczyć formą. Polecam!

Opowieść jest pomysłowa, dość ciekawa ale jednocześnie ze względu na swoją formę specyficzna i nie łatwa w odbiorze.
Jednak jakby nie było jej przesłanie jeszcze przez długie lata pozostanie te same. To opowieść o dorastaniu w ciężki warunkach, biedzie, śmierci bliskiej osoby od której nigdy nie usłyszało się ani jednego dobrego słowa...
Opowieść z magią w tle, o odwadze, honorze ogromnej przyjaźni ze zwierzętami, walce dobra ze złem, wędrówce i poszukiwaniu szczęścia...
W końcu opowieść o podejmowaniu właściwych decyzji, odnajdywaniu szczęścia i tym czy, ono tak na prawdę jest.

Pisząc o książce nie sposób nie zwrócić uwagi na ilustracje Erin Stead - ilustratorki dla dzieci a także żony Philipa Steada. Na pierwszy rzut oka przypominają one obrazy malowane akwarelami, stare malunki sprzed lat. Kreska jest lekka, delikatna i nieco rozmyta podobnie jak barwy, które nie biją po oczach zbyt intensywnymi barwami. Czuć w nich wyjątkowy klimat, jakąś magię i czar...

Cała recenzja na:

Opowieść jest pomysłowa, dość ciekawa ale jednocześnie ze względu na swoją formę specyficzna i nie łatwa w odbiorze.
Jednak jakby nie było jej przesłanie jeszcze przez długie lata pozostanie te same. To opowieść o dorastaniu w ciężki warunkach, biedzie, śmierci bliskiej osoby od której nigdy nie usłyszało się ani jednego dobrego słowa...
Opowieść z magią w tle, o odwadze,...

http://portafortunas.pl/recenzja-uprowadzenie-ksiecia-margaryny/

http://portafortunas.pl/recenzja-uprowadzenie-ksiecia-margaryny/