Takie książki historyczne lubię, napisane lekko, barwnie i dowcipnie. Wraz z autorką zaglądamy do alkowy Jagiellonów i poznajemy ich życie uczuciowe. Głównymi bohaterkami są żony, kochanki, a także matki królów. Dowiadujemy się jak były kojarzone małżeństwa kolejnych królów, a także jakie były losy tych małżeństw. Autorka nie zapomina też o kochankach. Książka jest skarbnicą ciekawostek z życia codziennego Jagiellonów. Dowiedziałam się, że Jagielle przypisuje się powiedzenie: „Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek.” Autorka opiera się na dostępnych źródłach z tamtych lat i na kronikach Długosza. Jednak nie przyjmuje je bezkrytycznie, ale stara się je analizować. Powołuje się też na Pawła Jasienicę. Dokładnie oddziela fakty od przypuszczeń i własnych interpretacji.
Z przyjemnością wysłuchałam jej w interpretacji Joanny Gajór. Jest to chyba najlepszy sposób zdobywania wiedzy, przez zabawę.
Gorąco polecam!!!

Takie książki historyczne lubię, napisane lekko, barwnie i dowcipnie. Wraz z autorką zaglądamy do alkowy Jagiellonów i poznajemy ich życie uczuciowe. Głównymi bohaterkami są żony, kochanki, a także matki królów. Dowiadujemy się jak były kojarzone małżeństwa kolejnych królów, a także jakie były losy tych małżeństw. Autorka nie zapomina też o kochankach. Książka jest...