Nieco słabszy od drugiego, ale na pewno lepszy od pierwszego - brzmi sensownie? W każdym razie wielki plus, że romans nie gra tu głównej roli, że naprawdę mogłam się skupić na akcji. Momentami przeszkadzało mi nieco "uwznioślone" prowadzenie narracji. Autorka chciała bardzo podkreślić siłę legend i to, jak one zmieniają się na przestrzeni czasu, wypaczając prawdę i gloryfikują niektóre osoby i wydarzenia, pozbawiając ich zarazem przymiotów ludzkich, a nadając im bardziej boskich. Niemniej momentami ta wzniosłość wydawała mi się okropnie śmieszna i żenująca, a szczególnie na ostatnich stronach, gdzie autorka starała się zbudować odpowiedni klimat, jednak ja odpuściłam sobie doczytanie tego "wywodu" do końca, ponieważ zwyczajnie mnie zmęczył. Problem miałam też z postacią księcia Ahmeda - ten człowiek kompletnie nic specjalnego nie uczynił na poczet rebelii, ani samej fabuły książki, a stał się, jakby głównym herosem legend. Pytam się za co? Jako główna oś buntu przeciw Sułtanowi powinien wykazać się czymś, co pozwoliłoby mi dostrzec w nim godnego przyszłego władce. Niestety postać ta nie tylko rzadko pojawia się na scenie fabularnej, to jeszcze jest kompletnie nieciekawa. No cóż, mimo tego daję wysoką notę tej książce i całej trylogii, ponieważ doskonale się bawiłam i uważam, że to jedna z ciekawszych powieści młodzieżowych, jakie miałam okazje czytać.

Nieco słabszy od drugiego, ale na pewno lepszy od pierwszego - brzmi sensownie? W każdym razie wielki plus, że romans nie gra tu głównej roli, że naprawdę mogłam się skupić na akcji. Momentami przeszkadzało mi nieco "uwznioślone" prowadzenie narracji. Autorka chciała bardzo podkreślić siłę legend i to, jak one zmieniają się na przestrzeni czasu, wypaczając prawdę i...