Pani Nataszo, dziękuję, dziękuję Pani za tę książkę. Nie mogę się po niej pozbierać, rozwaliła mnie, rozdrobniła na milion kawałków. Ale to dobrze. Bardzo dobrze. Bo może już nigdy w życiu nie będę narzekać na padający deszcz, na niemiłą panią w urzędzie, albo na korki na mieście. Bo to nie są problemy, to tylko niemiłe sytuacje, z którymi da się żyć i które nic nie znaczą przy słowie: RAK.
Rak to temat tabu, nadal, a gdy choroba dotyka dziecko to temat tabu podwójny. Boimy się, nie wiemy jak się zmierzyć z tym tematem, ale dziękujemy Bogu, losowi, przypadkowi etc, że to nie nas i nie naszych dzieci dotknęła ta straszna choroba. A przecież "onkoludki" są i chcą żeby świat je zobaczył.Mają swoje marzenia i pragnienia, często takie zwyczajne: jak wyjście na spacer czy posiadanie psa, że zdrowemu człowiekowi wstyd, bo nie docenia tego, co wokół siebie ma, że tak naprawdę każdy dzień jest darem i powinniśmy za niego dziękować, bo nie wiemy, co będzie jutro.
Matki chorych dzieci- bohaterki, wojowniczki ze stali, takie prawdziwe, tak waleczne, że nie mam słów uznania i podziwu.
Nie wiem co jeszcze napisać, ta książka to jedna wielka emocja, jedno wielkie wzruszenie ale i śmiech, często przez łzy. Nie rozumiem, czemu dzieci muszą cierpieć, czemu zapadają na takie cholerne, złośliwe choroby, jako matka nie umiem sobie tego wyjaśnić i tego zaakceptować. Ale wierzę, głęboko wierzę że kiedyś nadejdzie dzień gdy ktoś wymyśli lekarstwo na tego przebiegłego gada i już żadne dziecko nie będzie nigdy więcej cierpieć.
A osobiście zachęcam do rejestracji się w bankach dawców szpiku, ja już to zrobiłam, to nic nie boli, a daje poczucie, że jednak nie jesteśmy bezsilni i każdy z nas pomoże pomóc. Książkę polecam gorąco, trzeba ją przeczytać!!!

Pani Nataszo, dziękuję, dziękuję Pani za tę książkę. Nie mogę się po niej pozbierać, rozwaliła mnie, rozdrobniła na milion kawałków. Ale to dobrze. Bardzo dobrze. Bo może już nigdy w życiu nie będę narzekać na padający deszcz, na niemiłą panią w urzędzie, albo na korki na mieście. Bo to nie są problemy, to tylko niemiłe sytuacje, z którymi da się żyć i które nic nie znaczą...