Książek o Realu powstało już mnóstwo, ale tak obszernej publikacji polskiego autorstwa jeszcze dotąd nie było. Dzięki temu czytelnik dostaje produkt jakby „skrojony” pod niego – co przejawia się choćby tym, że wiele spraw, czasem zupełnie oczywistych dla Hiszpanów, jest tutaj szerzej wyjaśniona, dzięki czemu całość treści jest dużo łatwiejsza w odbiorze. To sprawia, że efekt końcowy śmiało można przyrównać do obfitującego w gole Gran Derbi – gdy człowiek, nawet gdyby bardzo chciał, nie może się skupić na niczym innym.
Zaletą publikacji jest fakt, że obok przytaczania absolutnie bezspornych faktów autor nie boi się dzielić swoimi spostrzeżeniami na ich temat. Jego tezy czy tłumaczenia bywają momentami bardzo śmiałe, ale nigdy nie są bez pokrycia. Dlatego po wnikliwej lekturze nawet zagorzały fan „Królewskich” zaczyna patrzeć na niektórych ludzi i na niektóre zdarzenia w całkiem inny sposób. W ciągu ostatnich 17 lat przez ekipę „Los Blancos” przewinęło się multum piłkarzy, ale to nie tylko oni są bohaterami tej opowieści. Dużo miejsca autor poświęca też bowiem szkoleniowcom – od okoliczności ich zatrudnienia aż po czynniki, które przyczyniły się do ich odejścia. A jak łatwo się domyśleć, nie zawsze chodziło przecież tylko o wyniki sportowe, o czym świadczy przykład skądinąd sympatycznego i skutecznego w działaniu Vicente del Bosque, zwanego „wąsaczem”.
Co znamienne, dość wnikliwie poznajemy też osoby, które przez wspomniane lata podejmowały strategiczne dla losów klubu decyzje. Dotyczy to przede wszystkim prezesa Florentino Pereza i jego współpracowników, co zresztą autor zapowiada już we wstępie pisząc, że „cień wielkiego Flo będzie się unosił niemal nad każdą stroną niniejszego opracowania”. I nic w tym dziwnego, bo takiego szefa dla swojego ukochanego klubu chciałaby chyba większość fanów na całym świecie. Nawet jeśli metody jego działania są co najmniej kontrowersyjne. – Najpierw obsypywał każdego pochlebstwami, potem namawiał do podjęcia określonej decyzji, następnie delikatnie naciskał, a gdy to nie pomagało, potrafił sprytnie zaszantażować – czytamy między innymi o człowieku, dla którego „Real jest nie tylko celem, lecz także środkiem”. Środkiem, dodajmy, do umacniania swojego biznesowego imperium zbudowanego w głównej mierze na państwowych funduszach…
Sądzę, że niejeden klubowy boss – oczywiście z zachowaniem proporcji – zazdrości Perezowi przytaczanych w książce umiejętności wykreowania loży honorowej stadionu na „kilometr zerowy wielkich interesów w skali całego państwa, a Madrytu w szczególności”. Tak samo jak i zdolności negocjacyjnych, bez których nie byłoby „galaktycznej” ery, którą zapoczątkował głośny transfer Luisa Figo z Barcelony. Tego samego, którego później Perez zaczął ponoć traktować jak… przedstawicielkę najstarszego zawodu świata – „wziętą, wykorzystaną, sowicie opłaconą i oddaną bez sentymentów, gdy nadeszła na to stosowna pora”. Podobnych smaczków autor serwuje nam dużo, dużo więcej.
Ale w klubie, w którym wszyscy dążą do bycia najlepszymi na świecie, nic nie może być proste czy jednowymiarowe. I to nam właśnie Orłowski, w bardzo zgrabny sposób, swoją książką uświadamia!

Książek o Realu powstało już mnóstwo, ale tak obszernej publikacji polskiego autorstwa jeszcze dotąd nie było. Dzięki temu czytelnik dostaje produkt jakby „skrojony” pod niego – co przejawia się choćby tym, że wiele spraw, czasem zupełnie oczywistych dla Hiszpanów, jest tutaj szerzej wyjaśniona, dzięki czemu całość treści jest dużo łatwiejsza w odbiorze. To sprawia, że...