Więcej szczegółów w filmie.

Więcej szczegółów w filmie.

Książka bardzo interesująca, mocno inspirująca i pokazująca, że Polacy również mają swoje grono fantastycznych grafików. Dla mnie lektura tej książki była bardzo inspirująca. Dowiedziałem się z niej również jak wygląda życie grafika. Skąd graficy czerpią inspiracje i że każdy grafik ma czasami pod górkę.

Zachęcam do lektury! 📖

Książka bardzo interesująca, mocno inspirująca i pokazująca, że Polacy również mają swoje grono fantastycznych grafików. Dla mnie lektura tej książki była bardzo inspirująca. Dowiedziałem się z niej również jak wygląda życie grafika. Skąd graficy czerpią inspiracje i że każdy grafik ma czasami pod górkę.

Zachęcam do lektury! 📖

Przepiękne wydanie, bardzo ciekawy i różnorodny przegląd młodych artystów ilustratorów. Must have każdego fana dobrej ilustracji.

Przepiękne wydanie, bardzo ciekawy i różnorodny przegląd młodych artystów ilustratorów. Must have każdego fana dobrej ilustracji.

Jestem oczarowana schematem tej książki. Mnóstwo ilustracji artystów, ulubione komiksy, książki, filmy... Pięknie to wygląda. Jest to także ładnie wydana książka - widać, że projekt typograficzny jest dobrze przygotowany. Brakuje mi tylko kilku nazwisk, ale może w kolejnych książkach?

Jestem oczarowana schematem tej książki. Mnóstwo ilustracji artystów, ulubione komiksy, książki, filmy... Pięknie to wygląda. Jest to także ładnie wydana książka - widać, że projekt typograficzny jest dobrze przygotowany. Brakuje mi tylko kilku nazwisk, ale może w kolejnych książkach?

Ta książka to przyjemne dla oka zestawienie kilkudziesięciu przedstawicieli polskiej sceny ilustracji dzisiejszych czasów. Autor postawił na młodych, bardziej lub mniej znanych grafików, nie pomijając w tym nawet samego siebie (wcale nie trąciło ironią do narcyzmu..). Sekcje mają formę rubryczek w których znajdziemy pokaźne ilości prac i krótki opis o ich autorze. Osobiście forma wywiadu i głębszej pogadanki zawarta w bliźniaczej pozycji „Ten łokieć źle się zgina” przekonała mnie do siebie bardziej, więc odczułam tu pewien niedosyt, ale plusem tej pozycji są na pewno mini ankiety z "ulubieńcami" artystów z różnych dziedzin kulturalnych na końcu każdego rozdziału. To taka dodatkowa dawka inspiracji w pigułce. Podsumowując ksiażka bardziej do oglądania niż czytania- ale polecam 👍

Ta książka to przyjemne dla oka zestawienie kilkudziesięciu przedstawicieli polskiej sceny ilustracji dzisiejszych czasów. Autor postawił na młodych, bardziej lub mniej znanych grafików, nie pomijając w tym nawet samego siebie (wcale nie trąciło ironią do narcyzmu..). Sekcje mają formę rubryczek w których znajdziemy pokaźne ilości prac i krótki opis o ich autorze. Osobiście...

Spodziewałam się trochę więcej po tej książce. Najpierw jednak plusy. Niewątpliwą zaletą jest zaprezentowanie całkiem pokaźnej grupy ilustratorów, czy szerzej - grafików, tworzących w bardzo różnym stylu, co ważne, najczęściej "dla dorosłych". Takie sprofilowanie wybranych artystów było z pewnością zabiegiem celowym, bo grafików tworzących dla dzieci nauczyliśmy się już dostrzegać i doceniać. W przypadku ilustracji książkowej, zwłaszcza dla młodszych dzieci, ilustrator coraz częściej nie tylko jest traktowany na równi z autorem tekstu, ale zdarza się, że przejmuje rolę głównego twórcy książki, który nadaje ton całej publikacji i to jego nazwisko przyciąga czytelników. Ilustracja "dla dorosłych" to (pomijając komiksy i picture booki, mające jednak ograniczony zasięg),nadal głównie ilustracja prasowa czy użytkowa (plakaty, okładki płyt itp.),która ma to do siebie, że rzadko zatrzymujemy się nad nią na dłużej a autorzy pozostają w cieniu. Patryk Mogilnicki wyciąga ich z tego cienia, uświadamia, że za każdą ilustracją, którą często tylko omiatamy wzrokiem i przechodzimy dalej, stoi jakiś twórca (artysta). Zaproszeni ilustratorzy opowiadają o tym, jak doszli do miejsca, w którym są obecnie, jakie techniki lubią, czym się kierują w swojej pracy. Zaczynamy inaczej patrzeć na ich prace, wyekstrahowane ze swojego użytkowego miejsca zaczynają żyć własnym życiem, zaczynamy zauważać ich artyzm, a bogaty materiał ilustracyjny jest niewątpliwą zaletą tej książki, podobnie jak jej staranne wydanie. Natomiast przyjęta formuła, oddania całkowicie głosu prezentowanym grafikom, pozostawia niedosyt. W wielu miejscach chciałoby się, żeby pojawił się jakiś rozmówca, który przerwie monolog, pociągnie pewne wątki, podpyta o szczegóły, wejdzie w polemikę. W tej formule słyszymy tylko to, co zaproszeni artyści chcą nam o sobie opowiedzieć, momentami niebezpiecznie zbliżając się do autokreacji czy nawet autopromocji. Artyści wypowiadają się zgodnie z uniwersalnym schematem przypominającym ankietę, co też nie do końca się sprawdza na dłuższą metę. Wiem, że taka była koncepcja tej książki, ale ja dosyć szybko zaczęłam odczuwać znużenie powtarzalnością konstrukcji każdego rozdziału. Dla mnie nie była to książka do przeczytania jednym ciągiem, ale raczej do położenia obok kanapy i czytania po kawałku między innymi lekturami. Mimo zastrzeżeń, jakie miałam, uważam jednak, że warto do niej zajrzeć, choćby po to, żeby obejrzeć ilustracje i uświadomić sobie, jak zróżnicowane style prezentuje współczesna polska grafika.

Spodziewałam się trochę więcej po tej książce. Najpierw jednak plusy. Niewątpliwą zaletą jest zaprezentowanie całkiem pokaźnej grupy ilustratorów, czy szerzej - grafików, tworzących w bardzo różnym stylu, co ważne, najczęściej "dla dorosłych". Takie sprofilowanie wybranych artystów było z pewnością zabiegiem celowym, bo grafików tworzących dla dzieci nauczyliśmy się już...

Świetna książka! Bardzo polecam, zawsze potrafi mnie bardzo zainspirować:)

Świetna książka! Bardzo polecam, zawsze potrafi mnie bardzo zainspirować:)

Książka pięknie wydana, z przyjemnością się ją przegląda, ale treściowo niestety nie zachwyca. W podobnym czasie, w Czarnym ukazała się pozycja "Ten łokieć źle się zgina", także poświęcona rozmowom z polskimi ilustratorami, jednak znacznie lepszym i ciekawszym. Tam są świetne wywiady i osobowości, tu nudnawy kwestionariusz, na który wszyscy udzielają podobnych odpowiedzi. W moim odczuciu jest też odrobina bufonady w tym, że autor we wstępie zaznacza, że w książce zgromadził najciekawszych polskich ilustratorów, po czym umieszcza wśród nich siebie i sam odpowiada na ułożone przez siebie hasła. Nie rozumiem też, czemu ma służyć wypisywanie swoich ulubionych komiksów/filmów/japońskich ilustratorów/grafików z ubiegłego stulecia(sic!)  - chyba jedynie przepychankom na bycie bardziej alternatywnym w swoich odpowiedziach. Po książkę warto sięgnąć dla doskonałych ilustracji, ale zupełnie nie należy się spodziewać inspirujących treści.

Książka pięknie wydana, z przyjemnością się ją przegląda, ale treściowo niestety nie zachwyca. W podobnym czasie, w Czarnym ukazała się pozycja "Ten łokieć źle się zgina", także poświęcona rozmowom z polskimi ilustratorami, jednak znacznie lepszym i ciekawszym. Tam są świetne wywiady i osobowości, tu nudnawy kwestionariusz, na który wszyscy udzielają podobnych odpowiedzi. W...

Na początku podobało mi się te sztywne ramy, w których autor przepytuje, a wręcz ankietuje kolejnych bohaterów. Po kilku rozdziałach zaczęło mnie to nużyć, zaczęłam zauważać powtarzalność odpowiedzi i właściwie, mogłam się domyślić co kolejna osoba powie w danej rubryczce. Nie mniej jednak książka jest pięknie wydana. Szczególnie podobają mi się autoportrety. Miło było obcować z piękną sztuką przez te kilka dni, kiedy ją czytałam, Czuję się dzięki temu bogatsza i nieco lepiej dostrzegam pewne kwestie graficzne, a na tym mi właśnie zależało.

Na początku podobało mi się te sztywne ramy, w których autor przepytuje, a wręcz ankietuje kolejnych bohaterów. Po kilku rozdziałach zaczęło mnie to nużyć, zaczęłam zauważać powtarzalność odpowiedzi i właściwie, mogłam się domyślić co kolejna osoba powie w danej rubryczce. Nie mniej jednak książka jest pięknie wydana. Szczególnie podobają mi się autoportrety. Miło było...

Łoł. Polska młoda ilustracja ma klasę!
Inspirująca książka. Jutro składam wypowiedzenie - tak trzeba żyć, rozchwytywanym przez "New York Timesa", "Wall Street Journal", "Süddeutsche Zeitung" czy "Vice"!

Łoł. Polska młoda ilustracja ma klasę!
Inspirująca książka. Jutro składam wypowiedzenie - tak trzeba żyć, rozchwytywanym przez "New York Timesa", "Wall Street Journal", "Süddeutsche Zeitung" czy "Vice"!