Życie nie lubi rozpieszczać. Dokładnie wiedzą o tym Henry, James oraz Lexi. Zwłaszcza ostatnia ma problemy, które dla wielu z nas nie istnieją. Bycie wykorzystywanym seksualnie od dziecka, jest rzeczą nieprawdopodobnie złą. Krzywdę jaką otrzymała od ojca trudno jest przełknąć bez goryczy. Dlatego ani mnie, ani Ciebie czytelniku, nie zdziwi, że Lexi postanowiła uciec w śmierć. Lecz nie przywitała się z nią należycie, ponieważ na jej drodze stanęli pewni młodzieńcy. James starał się ją zrozumieć, a Henry ukoić nerwy. Czy ta trójka zdruzgotanych nastolatków ma szansę przetrwać?

Podsumowując: Trudno jest ocenić książkę, która ma w sobie tyle zła, dobroci i nijakości, a zarazem wyjątkowości jednocześnie. Wszystko w tej powieści ma sens, znaczenie i wydźwięk. Wszystko składa się na denerwujące dialogi, wzruszające wyznania, nieokiełznaną autoagresję oraz świadomość nicości życia. W tego rodzaju tytułach nie są dla mnie ważne idealne kreacje bohaterów, przesyt wulgaryzmów, nielogicznych sprzeczek, specyficzne odnoszenie się do osób nam bliskich. Ważne jest to, co czuję w trakcie czytania. To co budzi się w mojej głowie. To co wypływa z moich czeluści. Nikt nie powinien cierpieć w samotności. I nikt nie powinien nosić samemu swojego bólu. Podzielmy się z nim z innymi i oddajemy cząstkę siebie, której nienawidzimy, a jednocześnie próbujemy zaakceptować. Pomocna dłoń istnieje. Wystarczy tylko dać sobie nadzieję.

O wiele więcej o książce na:

http://recenzjedevi.blogspot.com/2018/03/corka-pedofila-ewa-pirce.html

Zapraszam :)

Życie nie lubi rozpieszczać. Dokładnie wiedzą o tym Henry, James oraz Lexi. Zwłaszcza ostatnia ma problemy, które dla wielu z nas nie istnieją. Bycie wykorzystywanym seksualnie od dziecka, jest rzeczą nieprawdopodobnie złą. Krzywdę jaką otrzymała od ojca trudno jest przełknąć bez goryczy. Dlatego ani mnie, ani Ciebie czytelniku, nie zdziwi, że Lexi postanowiła uciec w...