Głównym problemem dojrzewania jest to, że nie wiesz, kim tak naprawdę jesteś i jakim powinieneś być. Wszyscy naokoło, którzy cię wychowują, starają się z całego serca, ale zawsze popełniają jakiś błąd, którego nie potrafią potem odnaleźć.
Miałam przeczytać "Córkę Czarownic" przez konkurs w podstawówce, ale nie zrobiłam tego - wydała mi się nudna. Wróciłam do niej teraz, po kilku latach i zrozumiałam, że trzeba być starszym, żeby dostrzec arcydzieło w tej książce. Jasne, że oprócz głębokiego przesłania, "Córka Czarownic" jest po prostu dobrą pozycją fantasy, z fajnym klimatem, który wciągnie każdego miłośnika takiej literatury; ale poza tym podświadomie uczy i zwraca uwagę na wiele ważnych spraw jak odkrywanie siebie i praca nad sobą.
Kto ma problem z trudnym wiekiem dojrzewania, powinien przeczytać "Córkę Czarownic". Historia Luelle uświadomi wam, że tak naprawdę nie ma co się martwić - wszystko się ułoży, tak jak będzie chciał los i tak, będziecie jeszcze tacy, jacy byście naprawdę chcieli być, a ponadto nakieruje was, jakie konkretnie cechy powinniście odkrywać. Myślę, że również każdy rodzic powinien znać tę historię - choć rodzicem nie jestem i jeszcze mi do tego daleko. Ta powieść oprócz dojrzewania zwraca uwagę na wychowanie i jego błędy - oraz to, co naprawdę jest ważne, aby wychować godnego człowieka.

Głównym problemem dojrzewania jest to, że nie wiesz, kim tak naprawdę jesteś i jakim powinieneś być. Wszyscy naokoło, którzy cię wychowują, starają się z całego serca, ale zawsze popełniają jakiś błąd, którego nie potrafią potem odnaleźć.
Miałam przeczytać "Córkę Czarownic" przez konkurs w podstawówce, ale nie zrobiłam tego - wydała mi się nudna. Wróciłam do niej teraz, po...