Dwa pierwsze rozdziały książki to osobne historie dwóch afgańskich kobiet w różnym wieku.
Mariam jest nieślubnym dzieckiem bogatego właściciela sieci sklepów i kina w Heracie. Mieszka z matką Naną 2 km od miasta w tzw. kolbie. Przez kilkanaście lat znosi ciągłe pretensje matki, jest traktowana przez nią instrumentalnie, wiecznie wykorzystywana i okłamywana, bo matka lubi naciągać fakty. Ma wrażenie, że matka boi się, że jej córka mogłaby zaznać szczęścia i dobrego życia, których ona nigdy nie doświadczyła. Któregoś dnia podczas cotygodniowych odwiedzin ojciec Mariam obiecuje, że zabierze ją do kina na amerykańską kreskówkę. Ojciec nie dotrzymuje słowa i dziewczyna pierwszy raz w życiu wybiera się sama do miasta i pragnie odwiedzić ojca. Ta decyzja wywołuje lawinę kolejnych zdarzeń w jej życiu i przymusowe małżeństwo ze starszym mężczyzną.

Lajla jest trzecim dzieckiem swoich rodziców. Mieszkają w Kabulu naprzeciw domu szewca Rashida i jego drugiej żony, Mariam. Gdy jej starsi bracia zostają powołani do wojska i opuszczają rodzinny dom, jej mama wpada w apatię i dziewczynce pozostaje tylko miłość ojca i przyjaźń Tarigha, chłopca, który stracił nogę w wyniku wybuchu bomby. Ale pewnego dnia dziewczyna traci rodzinę i znajduje opiekę w domu Mariam i Rashida.

Ówczesna polityka talibów rządzących w Afganistanie sprawia, że kobieta jest nikim. Agresja Rashida sprawia, że między Mariam i Lajlą zanikają waśnie, a w ich miejscu rodzi się niezwykła przyjaźń.

"Tysiąc wspaniałych słońc" to powieść osadzona w ponad trzech dekadach trudnej sytuacji polityczno-społecznej w Afganistanie. Wydarzenia opisane w tej książki i sposób traktowania kobiet chwilami mocno mnie przerażały i cieszyłam się, że żyję w zupełnie innej rzeczywistości i innej tradycji. Szczerze pisząc, nie zdziwiło mnie zachowanie Mariam pod koniec powieści. Zaskoczyło jednak przyjęcie wyroku.

To trudna książka, ale myślę, że warta przeczytania przez Europejczyków, by mieć świadomość tego, jak nieobliczalni mogą być ludzie interpretujący prawo na własny użytek.

Mnie na pewno zapadnie w pamięć ta piękna, choć wzruszająca historia niezwykłej przyjaźni dwóch kobiet, które połączyła nadzieja, siła i odwaga w pokonywaniu strachu, upokorzenia oraz bólu fizycznego i psychicznego ze strony męża-tyrana.

Dwa pierwsze rozdziały książki to osobne historie dwóch afgańskich kobiet w różnym wieku.
Mariam jest nieślubnym dzieckiem bogatego właściciela sieci sklepów i kina w Heracie. Mieszka z matką Naną 2 km od miasta w tzw. kolbie. Przez kilkanaście lat znosi ciągłe pretensje matki, jest traktowana przez nią instrumentalnie, wiecznie wykorzystywana i okłamywana, bo matka lubi...