Mała liczba gwiazdek wynika z tego, że ateiści nie mogą dzierżyć, że ktoś pisze o tej ich śmiesznej religii mega logicznie. Polecam całą serię książek Jana Lewandowskiego! Ateizm to religia, oparta na wierze w nicość.

Mała liczba gwiazdek wynika z tego, że ateiści nie mogą dzierżyć, że ktoś pisze o tej ich śmiesznej religii mega logicznie. Polecam całą serię książek Jana Lewandowskiego! Ateizm to religia, oparta na wierze w nicość.

Ależ to jest dobre :)

Jak sam wstęp uczciwie wyjaśnia, książka podejmuje przede wszystkim kwestie formalne i logiczne, ale miażdży też wiele powszechnie powtarzanych mitów, których wypowiadanie świadczy tylko o braku wiedzy posługujących się nimi osób (lub o celowym wprowadzaniu w błąd osób postronnych).

Nie jestem w stanie ocenić, na ile przekonujące będą te odpowiedzi dla osób, które nie miały kontaktu z historią filozofii, a w szczególności dla osób, które niczego nie czytają, a swój światopogląd "budują" na filmikach z jutuba. Nawet opinie części użytkowników LC pokazują, że odrzucanie Boga połączone jest często z pewnego rodzaju ograniczeniem umysłowym... co koniec końców nie zmniejsza odpowiedzialności za własne decyzje.

Jeśli jesteś osobą poszukującą, która gubi się trochę w tych przepychankach na argumenty za i przeciw, to świetne kompendium pomoże uporządkować wiele zagadnień. Raczej nie rozbudzi ono wiary, ale być może zainteresuje dalszym zgłębianiem tematu.

Lewandowski niczego nie ukrywa i wprost mówi, że przede wszystkim daje użyteczne narzędzie chrześcijanom, którzy mają zacięcie do dyskutowania z wojującymi ateistami (antyteistami). Od siebie mogę tylko dodać, że jeśli chcecie nie tylko rozumieć te argumenty, ale czuć je całym sobą, trzeba zainteresować się filozofią, a zacząć możecie od "Historii filozofii" Tatarkiewicza.

Jan Lewandowski zaprezentował się bardzo rzeczowo i profesjonalnie, dlatego zamierzam upolować całą jego serię.

Ależ to jest dobre :)

Jak sam wstęp uczciwie wyjaśnia, książka podejmuje przede wszystkim kwestie formalne i logiczne, ale miażdży też wiele powszechnie powtarzanych mitów, których wypowiadanie świadczy tylko o braku wiedzy posługujących się nimi osób (lub o celowym wprowadzaniu w błąd osób postronnych).

Nie jestem w stanie ocenić, na ile przekonujące będą te odpowiedzi...

"Przeciw ateistom" to jedna z tych książek, których wciąż za mało na polskim rynku wydawniczym. Dziękuję autorowi nie tylko za nią, ale i za prowadzoną przez niego witrynę internetową. Tak miło jest przeczytać coś apologetycznego wokół sporu ateizm-teizm, co nie jest dyskusją na forum, pojedynczym artykułem w sieci, przekrzykiwaniem się w komentarzach pod debatami na te tematy etc.
Jan Lewandowski odpowiada na zarzuty, z którymi i mi, jako katolikowi, zdarzyło się zetknąć. Nie są więc wyssane z palca, jak chcieliby niektórzy z piszących tu opinie.

Żałuję, że nie jestem ani filozofem ani teologiem, ponieważ mam wrażenie, że tylko osoby poruszające się swobodnie w tych dziedzinach mogłyby rzeczowo wypowiedzieć się o tej książeczce, zwłaszcza w kwestii, którą zaraz poruszę.

Mianowicie, autor na znaczną część zarzutów bezbożników ma jedną główną broń - sceptycyzm (albo quasi sceptycyzm). Z jego pomocą sprowadza ateistów z poziomu "wiem" na poziom "wierzę", tak że ich argumenty siłą rzeczy się rozsypują.
To oryginalny sposób rozumowania jak dla apologety katolickiego. Tak oryginalny, że zastanawiam się, czy to właściwe, aby był on główną linią obrony. Bo jeżeli ateiści nie mogą nic wiedzieć, to i katolicy nie mogą. Jest fides, ale co z ratio?

"Cieszę się, że nie istnieje możliwość skonstruowania ostatecznego dowodu na nic, co mi znane, nie tylko na istnienie Boga, ale na wszystko inne również" - pisze autor. Nie porozmawiamy więc o dowodach, mamy tylko przesłanki. A do argumentowania przesłanek posłużą nam inne przesłanki.

"Ateizm nie jest stanem domyślnym. Stanem domyślnym jest solipsyzm. Wszystko poza solipsyzmem jest już postulatem wiary" - przeczytamy dalej.

Autor świadom tego, jak brzmi w takich miejscach, tłumaczy w jednym z przypisów: "Muszę wyjaśnić, że nie propaguję tu ultrasceptycyzmu odnośnie do poznania rzeczywistości. Wręcz przeciwnie, jako teista chrześcijański wierzę, że Bóg wyposażył mnie w racjonalny aparat poznawczy, czyli umysł, który pozwala odkrywać prawdę o świecie i Bożych zamiarach. Jednak mój pogląd ma umocowanie w wierze chrześcijańskiej, której ateista już nie podziela. Tym samym ateista startuje z miejsca, w którym nie jest w stanie jakkolwiek uzasadnić, że posiada jakikolwiek wiarygodny aparat poznawczy względem rzeczywistości. Umysł ateisty jest bowiem z jego punktu widzenia jedynie niestworzonym kłębkiem przypadkowo skorelowanych atomów, którym nie da się przypisać jakiegokolwiek statusu racjonalności, prawdy, a nawet fałszu".

Niech każdy sam się zastanowi, czy zgadza się z takim tokiem rozumowania autora, po zapoznaniu się z nim w książce. Zarówno wierzący i niewierzący.

Dodam, że argumentów wychodzących poza linię sceptycyzmu na całe szczęście w tej pozycji nie zabrakło. Po prostu są one potraktowane drugorzędnie.

Część książki poświęcona kwestiom historycznym i katolicyzmowi przedstawia standardowe argumenty apologetyczne, zwięźle podane.

Warto jeszcze dodać, że książeczka wzbogaca język polski o dwa nowe słowa: błędnokołowy i samowywrotny.

"Przeciw ateistom" to jedna z tych książek, których wciąż za mało na polskim rynku wydawniczym. Dziękuję autorowi nie tylko za nią, ale i za prowadzoną przez niego witrynę internetową. Tak miło jest przeczytać coś apologetycznego wokół sporu ateizm-teizm, co nie jest dyskusją na forum, pojedynczym artykułem w sieci, przekrzykiwaniem się w komentarzach pod debatami na te...

Niestety beznadziejna. Autor liczy chyba na taki tok myślenia czytelnika; Niewiele z tego rozumiem - Autor musi być bardzo mądry - Autor musi mieć rację.
Na 52 podane zarzuty ateistów, może z 5 ma jakieś ręce i nogi. Gdyby tak naprawdę brzmiały, jak napisał, to autor z czystym sumieniem mógłby ich uważać za idiotów. Np. Znalazłem w Biblii błąd. Biblia jest niewiarygodna.
Przez większą część książki udowadnia, że empiryczne poznanie czegokolwiek jest niemożliwe, gdyż zawsze można dotrzeć do tez podstawowych, które są umowne. Już zacząłem wątpić, czy istnieje dla niego nauka. Okazało się że tak. Jako teistę chrześcijańskiego, Bóg wyposażył go w umysł, który pozwala odkrywać prawdę o świecie. A ateista nie jest w stanie uzasadnić, że ma jakikolwiek wiarygodny aparat poznawczy.
Przepraszam, że się odezwałem, bo chyba nie mam prawa...

Niestety beznadziejna. Autor liczy chyba na taki tok myślenia czytelnika; Niewiele z tego rozumiem - Autor musi być bardzo mądry - Autor musi mieć rację.
Na 52 podane zarzuty ateistów, może z 5 ma jakieś ręce i nogi. Gdyby tak naprawdę brzmiały, jak napisał, to autor z czystym sumieniem mógłby ich uważać za idiotów. Np. Znalazłem w Biblii błąd. Biblia jest niewiarygodna....

Ciekawa książka, choć odpowiedzi mało życiowe. W większości dyskusji takie argumenty nie znajdą zrozumienia, choć są logiczne.

Ciekawa książka, choć odpowiedzi mało życiowe. W większości dyskusji takie argumenty nie znajdą zrozumienia, choć są logiczne.

Krótko i na temat. Pan Lewandowski na samym wstępnie zaznacza że to nie jego pytania i wymysły - to pytania które padają podczas jego polemik na forach, różnych stronach on-line, et cetera. Odpowiedzi na te pytania ujęte bardzo dokładnie i błyskotliwie. Autor bardzo trafnie i precyzyjnie odpowiada na zarzuty ateistów.

Jeśli przebywasz w środowisku "wojujących ateistów" to gorąco polecam!

Krótko i na temat. Pan Lewandowski na samym wstępnie zaznacza że to nie jego pytania i wymysły - to pytania które padają podczas jego polemik na forach, różnych stronach on-line, et cetera. Odpowiedzi na te pytania ujęte bardzo dokładnie i błyskotliwie. Autor bardzo trafnie i precyzyjnie odpowiada na zarzuty ateistów.

Jeśli przebywasz w środowisku "wojujących ateistów" to...

Książka bardzo zręcznie odpowiada na zarzuty ateistów i antyklerykałów. Potwierdzam, że takie właśnie zarzuty ateiści do znudzenia stawiają katolikom w dyskusjach na forach internetowych i w pisanych przez siebie książkach. Sam również brałem udział w wielu takich dyskusjach z ateistami. Autor wyraźnie zaznacza skąd zaczerpnął te zarzuty: z dyskusji z ateistami i z różnych pisanych przez ateistów książek, które wymienia we Wstępie. Zupełnie nie rozumiem więc czemu niejaki "Mateusz Chmielewski" opowiada tu bajki, że autor sam sobie stawia te zarzuty. W książce jest na przykład przytoczony częsty zarzut ateistów odnośnie Inkwizycji. Panie Chmielewski, to ateiści nie czepiają się katolików o Inkwizycję i autor sam sobie taki zarzut wymyślił? Bajki pan opowiada i tyle. Ale przynajmniej widać bezradność ateistów, którzy zamiast polemizować z tą książką wypierają się już tylko swych własnych zarzutów. To tylko potwierdza jakość i siłę kontrargumentów zgromadzonych w tej książce

Książka bardzo zręcznie odpowiada na zarzuty ateistów i antyklerykałów. Potwierdzam, że takie właśnie zarzuty ateiści do znudzenia stawiają katolikom w dyskusjach na forach internetowych i w pisanych przez siebie książkach. Sam również brałem udział w wielu takich dyskusjach z ateistami. Autor wyraźnie zaznacza skąd zaczerpnął te zarzuty: z dyskusji z ateistami i z różnych...

Autor sam stawia swoje tezy, a następnie na nie odpowiada. Obala tezy które sam postawił. Jako osoba niewierząca nie zgadzam się z tak postawionymi tezami bo faktycznie są błędne.

Autor sam stawia swoje tezy, a następnie na nie odpowiada. Obala tezy które sam postawił. Jako osoba niewierząca nie zgadzam się z tak postawionymi tezami bo faktycznie są błędne.