"Między zabójstwami" to poruszająca opowieść o Indiach.
Życie w tym pełnym kontrastów kraju poznajemy przez pryzmat mieszkańców fikcyjnego miasteczka. Narrator oprowadza nas po nim niczym wytrawny przewodnik, opisując tak sugestywnie historię, rzekome zabytki i inne atrakcje, że ma się wrażenie, iż Kittur naprawdę istnieje.

Po każdym takim "spacerze" poznajemy losy bohaterów, które układają się w wachlarz poruszających opowieści obyczajowych. Mamy tu pracujące ponad siły dzieci, żyjące w skrajnej nędzy rodziny, ale i nieźle radzących sobie oszustów, kombinatorów wszelkiej maści i przestępców; są policjanci, dziennikarze, intelektualiści oraz nieźle radzący sobie właściciele sklepików.
Każda z historii wzrusza i rozwija się tak interesująco, że trudno się od niej oderwać. Na tym przede wszystkim polega siła tej książki, o której trudno przestać myśleć po odłożeniu na półkę.

Autor obnaża tu ciemną stronę Indii - kraju stereotypowo kojarzonego z bogactwem barw, zapachów i smaków, z pięknymi strojami, muzyką, zabytkami, turystycznymi atrakcjami.
W rzeczywistości jednak to kraj podzielony społecznie, przepaść między wysokimi i niskimi kastami jest tak wielka, że przeciętnemu Europejczykowi nieraz trudno to pojąć. Dodatkowe kontrasty tworzą podziały religijne, polityczne i obwarowane wieloma obostrzeniami tradycje.
Przede wszystkim jednak Indie pokazane przez Aravinda Adigę to kraj wielkiej nędzy, nieleczonych chorób, wykorzystywanych kobiet i dzieci, skazanych na uwłaczającą ludzkiej godności śmierć starców i kalek.
Na drugim biegunie mamy bogactwo - dla żyjących w slumsach ludzi nieosiągalny raj, którego namiastka jest szczytem marzeń także dla bohaterów powieści.

Czytało mi się tę książkę szybko, z dużym zainteresowaniem i emocjami. To lektura wzruszająca i dająca do myślenia. Warto po nią sięgnąć.

"Między zabójstwami" to poruszająca opowieść o Indiach.
Życie w tym pełnym kontrastów kraju poznajemy przez pryzmat mieszkańców fikcyjnego miasteczka. Narrator oprowadza nas po nim niczym wytrawny przewodnik, opisując tak sugestywnie historię, rzekome zabytki i inne atrakcje, że ma się wrażenie, iż Kittur naprawdę istnieje.

Po każdym takim "spacerze" poznajemy losy...