Cykl o Głodowych Igrzyskach ma to do siebie, że jak już się po niego sięgnie, to nie da się oderwać i ma się ochotę zabić każdego, kto usiłuje przeszkodzić w pochłanianiu kolejnych rozdziałów powieści.

Na początku zapowiada się spokojnie - akcja schodzi na drugi plan, a na pierwszy wychodzą emocje i uczucia Katniss. Po kilku rozdziałach jednak wracamy na arenę i znów zostajemy wciągnięci w emocjonujący wir wydarzeń. Poznajemy nowych, ciekawych bohaterów i jesteśmy świadkami niesprawiedliwości Kapitolu wobec mieszkańców Panem.

Z jakiegoś powodu, ta niesprawiedliwość państwa wobec jego obywateli najbardziej mnie przejęła w tej książce. Serce nieraz waliło mi z przejęcia, kiedy czytałam o przejawach buntu i ich konsekwencjach. Z całej siły trzymałam kciuki za ruch powstańczy, a Kapitolowi życzyłam, aby dostał to, na co zasłużył. Mam szczerą nadzieję, że w ostatniej części potęga Kapitolu padnie, a mieszkańcy Panem odnajdą spokój i będą żyli szczęśliwie.

Cykl o Głodowych Igrzyskach ma to do siebie, że jak już się po niego sięgnie, to nie da się oderwać i ma się ochotę zabić każdego, kto usiłuje przeszkodzić w pochłanianiu kolejnych rozdziałów powieści.

Na początku zapowiada się spokojnie - akcja schodzi na drugi plan, a na pierwszy wychodzą emocje i uczucia Katniss. Po kilku rozdziałach jednak wracamy na arenę i znów...