A.E. Murphy jest dla mnie stosunkowo nową autorką, która zmiotła mnie emocjonalnie serią "Broken". Czytając epilog z drugiego tomu zamknęłam kompletnie historię losów Nathana i Gwen z solidnym szczęśliwym zakończeniem. Kiedy więc po prawie 3 latach autorka wydaje "Forever" w marcu 2017 nie wiedziałam, czy mam się cieszyć, czy jednak zacząć ja w duchu przeklinać za to, że ruszyła coś co było już skończone. Nie spieszyłam się aby po nią sięgnąć z powodu konfliktu uczuć, ale ostatecznie ciekawość wygrała.
"Forever" nie prowadzi jakiejś super fabuły, jest dość przewidywalna, tym bardziej, że akcja ma miejsce między zakończeniem a eilogiem z drugiego tomu, więc wiadomo już, że cokolwiek sie tutaj wydarzy znajdzie swoje szczęśliwe zakończenie. Mimo to autorka potrafiła doprowadzić do przyspieszonego bicia serca, nie mogłam tej książki odłożyć do późna w nocy i kontynuowałam od wczesnych godzin porannych. Nic specjalnego... a jednak miała w sobie "to coś".
Bałam się, że nie dam rady wejść w historię, że zbyt wiele zapomniałam, że bez ponownego przeczytania poprzednich części sie nie obejdzie, ale bardzo szubko odnalazłam najistotniejsze fakty i troszke przekartkowałam drugi z tomów, i bez problemu odnalazłam intensywność uczuć jaka miała miejsce między bohaterami.
Mimo to uważam, że możnaby sie obejść bez tego tomu, bo nie wniósł nic szczególnego do historii, ale cieszę się, że powstał, bo naprawdę dobrze spędziłam czas. Polecam fanom serii.

A.E. Murphy jest dla mnie stosunkowo nową autorką, która zmiotła mnie emocjonalnie serią "Broken". Czytając epilog z drugiego tomu zamknęłam kompletnie historię losów Nathana i Gwen z solidnym szczęśliwym zakończeniem. Kiedy więc po prawie 3 latach autorka wydaje "Forever" w marcu 2017 nie wiedziałam, czy mam się cieszyć, czy jednak zacząć ja w duchu przeklinać za to, że...