I tak oto dotarłam do ostatniego tomu trylogii majorkańskiej, historii Magdy, w której życiu ciągle coś się dzieje, i która spokój odnajduje tylko na Majorce… nie zawsze. Po raz kolejny spędziła kilka radosnych godzin nad lekturą, która pozwoliła, choć na chwilę poczuć wakacyjny klimat… podczas gdy za oknem pogoda zachęca raczej do okrycia się puchatym koczykiem i sięgnięcie po gorące kakao…

Wydawać by się mogło, że w życiu głównej bohaterki więcej niespodzianek pojawić się nie może. Nic bardziej mylnego. W imię zasady „prawdziwe życie rozpoczyna się po czterdziestce.” W przypadku Magdy owa prawda życiowa nabiera nowego sensu… ;) Anna Klara Majewska pokazał, że pomysłów na życie głównych bohaterów ma bez liku, w końcu nuda w życiu człowieka nie jest wskazana. Tak więc burze uczuciowe i emocjonalne towarzyszą Magdzie na każdym kroku, a ona sama sprawie pokonuje każdą z nich… ale z jakim skutkiem? ;) Tego dowiecie się, gdy sięgniecie po książkę.

Styl Anny Klary Majewskiej nie pozwala się nudzić. Autorka ma lekkie, dowcipne pióro, więc jej powieści czyta się szybko. Nie inaczej jest w przypadku Majorki w niebieskich migdałach.
Do tego równowaga zachowana między (iście zabawnymi) dialogami i opisami. A opisy? Idealnie oddają klimat Majorki. Czytając, można poczuć promienie słońca padające na skórę, poczuć morską bryzę albo przejść się po majorkańskim targu.

Nieco przerysowani bohaterowie, tym razem jeszcze bardziej krzykliwi, podkręcają klimat powieści. Popadający ze skrajności w skrajność, diabelsko pokręceni, a mimo to niesamowicie sympatyczni i wzbudzający sympatię. Nawet nieco irytująca i humorzasta Magda, której stan emocjonalny można „zwalić” na hormony i domniemaną zdradę męża.

Historia Magdaleny pokazuje, iż „co cię nie zabije, to cię wzmocni”, nawet gdy lawinowo spadają na człowieka kłopoty – te mniej i bardziej absurdalne, bo koniec końców wszystko dzieje się po coś, a gdy się już zadzieje, to przed człowiekiem rozpościera się wizja (błogiego) szczęścia.

Podsumowując: Majorka w niebieskich migdałach zamyka majorkańską trylogię w iście zwariowany i zabawny sposób. Dzieje się dużo, czytelnik narzekać na nudę nie może. Bohaterowie również. Jeśli więc macie ochotę na lekturę, która pozwoli Wam poczuć wakacyjny klimat i chcecie się dobrze bawić… sięgnijcie po całość. Dobra zabawa gwarantowana.


Polecam!

I tak oto dotarłam do ostatniego tomu trylogii majorkańskiej, historii Magdy, w której życiu ciągle coś się dzieje, i która spokój odnajduje tylko na Majorce… nie zawsze. Po raz kolejny spędziła kilka radosnych godzin nad lekturą, która pozwoliła, choć na chwilę poczuć wakacyjny klimat… podczas gdy za oknem pogoda zachęca raczej do okrycia się puchatym koczykiem i...