Przyznam, że nie spodziewałem się wiele po tej książce, której składowe zostały napisane kilkanaście lat przed okresem świetności Lema, kiedy to powstawały dzieła takie jak "Solaris", "Głos Pana", "Niezwyciężony" czy "Powrót z gwiazd". Stąd moje zaskoczenie gdy okazało się, że Lem już w latach czterdziestych potrafił świetnie pisać. W tym obszernym zbiorze opowiadań, gdyż "Człowieka z Marsa" również można uznać za takowe, znajduje się kilka perełek godnych mistrza. Myślę tu o "Planie Anti-V", "Człowieku z Hiroshimy" i "Mieście atomowym". Są to opowiadania dopracowane fabularnie, napisane świetnym stylem i w dodatku zapadające w pamięć i skłaniające do refleksji. Nie gorszy jest również "Człowiek z Marsa", który mimo, iż nosi ślady młodzieńczej naiwności autora jest pełen ciekawych pomysłów i głębokich przemyśleń. Bawią niektóre rozwiązania fabularne, które służą jedynie pchnięciu akcji naprzód, nakierowaniu jej na właściwe tory. Policzę to jednak na karb niewyrobionego wówczas pióra autora. Pozostałe, niewymienione przeze mnie opowiadania podzielić mogę na opowiadania dobre, które czyta się całkiem przyjemnie, jak np. te traktujące o pracy pewnego cwanego reportera, czy też opowiadające przypadki dr Trzynieckiego oraz na opowiadania nijakie i męczące (KW1, V nad Londynem, D-Day). Większość opowiadań, i tych dobrych i tych słabszych łączy pewien wspólny mianownik, mianowicie olbrzymi pesymizm, co jest dla mnie faktem zaskakującym, gdyż byłem przekonany, iż Lem pesymistą stał się z wiekiem. Widać na jego wczesną twórczość duży wpływ miały burzliwe wydarzenia lat czterdziestych, które jak wiadomo nie ominęły i jego. Prócz pesymizmu, który nie powinien nikogo razić, od części opowiadań wieje wiatr socjalizmu, który już tak lekkostrawny nie jest. Krzywda robotnicza, wspólna sprawa i znajomi mili komuniści. Gdy jednak wymazać te polityczne wątki okazuje się, że mamy do czynienia z kawałkiem solidnej literatury. Zbiór polecam, w dodatku nie tylko Lemofilom.

Przyznam, że nie spodziewałem się wiele po tej książce, której składowe zostały napisane kilkanaście lat przed okresem świetności Lema, kiedy to powstawały dzieła takie jak "Solaris", "Głos Pana", "Niezwyciężony" czy "Powrót z gwiazd". Stąd moje zaskoczenie gdy okazało się, że Lem już w latach czterdziestych potrafił świetnie pisać. W tym obszernym zbiorze opowiadań, gdyż...