"Pierwszą rzeczą, jakiej nauczyłam się o bogaczach, było to, że uważają zwykłych ludzi za zabawne urozmaicenie życia, ale nigdy, absolutnie nigdy, nie chcą mieć z nimi nic wspólnego. I mnie to pasuje. Bogacze to inny gatunek ludzi, który obserwuję jedynie z bezpiecznej odległości. Nie wchodzę z nimi w interakcje."
Nie ma to jak kolejna udana książka prosto spod pióra Kasie West! Wszystkie jej powieści czytam z wielką energią i zaangażowaniem. Autorka ma przyjemny styl oraz pogodę ducha, ciekawie lawiruje pomiędzy wątkami akcji, oraz dobrze dobiera charaktery swoim bohaterom powodując, że każdego z nich się uwielbia. Kasie West od pierwszych stron stwarza historię pełną tajemniczości oraz ironii losu. Autorka zazwyczaj zawsze stawia sobie cel, do którego doszczętnie dąży. Tym razem pisarka postawiła sobie za cel zestawienie dwóch światów - bogatego i biednego. Przyznam, że tematyka choć bardzo znana i oklepana, w tej książce nabrała nowego brzmienia.

Bardzo podobało mi się zestawienie Caymen i Xandera, zwłaszcza gdy ich charaktery zaczęły ze sobą obcować. Ich cięte języki oraz niebanalny humor, doskonale umilają nam czytanie. Caymen podoba mi się również dzięki swojej pogodzie ducha, dystansie do samej siebie oraz do świata. Jest pogodna i szczera, a to akurat lubię u każdego bohatera. Xander jest chłopakiem miłym oraz nieco zadziornym. Nikt nie będzie miał problemów z polubieniem tej postaci. Z tymi bohaterami się szczerze zaprzyjaźniłam. Mocno im kibicowałam i miałam nadzieję na dobre zakończenie. Trudno było się z nimi rozstać.

Lekturę polecam każdemu fanowi książek Kasie West. Po raz kolejny autorka daje się kochać i uwielbiać. Jej bohaterowie trafiają do naszych serc tak samo jak i cała jej powieść. Bardzo dobrze czyta się tę lekturę, ani na chwilę nie zwalniając. Jest lekka i przyjemna, a do tego bardzo mało skomplikowana - dzięki czemu trafi do serca wielu osobom. Myślę, że lekturę śmiało można kupić zarówno jako prezent ale i jako zwykłą powieść dla siebie, dla relaksu.

"Pierwszą rzeczą, jakiej nauczyłam się o bogaczach, było to, że uważają zwykłych ludzi za zabawne urozmaicenie życia, ale nigdy, absolutnie nigdy, nie chcą mieć z nimi nic wspólnego. I mnie to pasuje. Bogacze to inny gatunek ludzi, który obserwuję jedynie z bezpiecznej odległości. Nie wchodzę z nimi w interakcje."
Nie ma to jak kolejna udana książka prosto spod pióra Kasie...