O książce śmiało mogę powiedzieć ARCYDZIEŁO!
Rzadko się zdarza, żeby którakolwiek pozycja tak mnie zauroczyła. Choć to może niewłaściwe słowo. Jednak nie da się ukryć, że książka jest niezwykła. Począwszy od samego tytułu, który z pomarańczą ma niewiele wspólnego, a dotyczy właśnie nakręcanego (tak - nakręcanego, nie mechanicznego) człowieka.

Widać, że Burgess był lingwistą, jego eksperyment językowy jest zaskakujący. Na początku trudno jest się przyzwyczaić do tych wszystkich naleciałości (czy to angielskich czy rosyjskich w zależności od wersji). Tu głęboki ukłon w stronę tłumacza (choć wersję oryginalną też zamierzam przeczytać). Tak samo trudno jest zrozumieć środowisko, w którym Alex funkcjonuje jak i samego Alexa. Zarówno język jak i zachowanie są nam obce. Jednak im dalej w las... tym wszystko staje się łatwiejsze do zrozumienia. Nikt nie rozgrzesza chuliganów, nikt nie próbuje uzasadnić ich zachowania. Nie w tym kontekście jest to łatwiejsze.
Pod lupę wzięta zostaje ingerencja w naturę człowieka. Czy faktycznie ktokolwiek (a w szczególności aparat państwowy) ma prawo ingerencji w naturę ludzką? Ustawiać sobie ludzi, by zachowywali się zgodnie z oczekiwaniami? Człowiek pozbawiony możliwości wyboru jest nadal człowiekiem? A co z pozostałymi? Każdy z nas w pewnych sytuacjach może się okazać przerażającym psychopatą, czyż nie tkwi zło w nas wszystkich? No to może wszystkich należałoby nakręcić?

Czytając książkę, możemy się tylko zastanawiać, czy można takiemu stanu rzeczy zapobiec, czy też nie ma już odwrotu i nieuchronnie zbliżamy się do opisanej przez Burgessa rzeczywistości. Bo, że się zbliżamy nie ulega wątpliwości. Wątpliwość i pewne nadzieje może jedynie budzić kwestia (nie)uchronności. A może to tylko młodzieńczy bunt, etap?



PS: przeczytawszy obie wersje wydaje mi się, że do dzisiejszego czytelnika bardziej przemówi wersja 'A' mimo, że wersja 'R' określana jest mianem kultowej.

O książce śmiało mogę powiedzieć ARCYDZIEŁO!
Rzadko się zdarza, żeby którakolwiek pozycja tak mnie zauroczyła. Choć to może niewłaściwe słowo. Jednak nie da się ukryć, że książka jest niezwykła. Począwszy od samego tytułu, który z pomarańczą ma niewiele wspólnego, a dotyczy właśnie nakręcanego (tak - nakręcanego, nie mechanicznego) człowieka.

Widać, że Burgess był...