To moje kolejne spotkanie z książką tej autorki. Bardzo dobra powieść i ze względu na piękny styl świetnie się czytało. Cierpkie winogrona posiadają sensacyjna fabułę ale są lekkie w odbiorze i rownocześnie odpowiadają na trudne pytania. Wątpię jednak, że to jest romans. Raczej sensacja, jakby w stylu Agaty Christie, tylko bez zbrodni, a połączona z romantyczną historią. Tak skrótowo. Paulina szuka w Grecji prawdy o swoim małżeństwie, po odczytaniu testamentu męża, który ją wydziedziczył z majątku. Prywatne śledztwo prowadzi ją na wyspę Korfu, gdzie miejscowi niechętnie dzielą się swoimi sekretami z obcymi. Bohaterka jest zdeterminowana by poznać tajemnice nieżyjącego partnera, jednak gdy je poznaje przeżywa szok. Tu akcja staje sie sensacyjna, a książka coraz bardziej wciąga. Podkreślam, że fabuła jest świetnie skrojona i nieprzewidywalna. Jest i romans, bo los stawia na drodze Pauliny nową miłość. Prawdziwą miłość często spotyka się w życiu nieoczekiwanie. Namiętność tych dwojga, w połączeniu z sensacyjną fabułą, przyprawia o gęsię skórkę. Co ważne, miałam obmyślone różne warianty zakończenia, a rozwiązanie zagadki i tak mnie zaskoczyło. Bożena Gałczyńska-Szurek pisze o miłości w naturalny subtelny sposób, bez pompatyczności i wyuzdanych opisów. Książka jest bardzo romantyczna. Pokazuje jak życie potrafi zaskoczyć. Szczerze polecam.

To moje kolejne spotkanie z książką tej autorki. Bardzo dobra powieść i ze względu na piękny styl świetnie się czytało. Cierpkie winogrona posiadają sensacyjna fabułę ale są lekkie w odbiorze i rownocześnie odpowiadają na trudne pytania. Wątpię jednak, że to jest romans. Raczej sensacja, jakby w stylu Agaty Christie, tylko bez zbrodni, a połączona z romantyczną historią....