Książka jest... nawet dobra. Nawet. Aczkolwiek miejscami trochę "drętwa". Ale zacznę po kolei.

Jeżeli najpierw był film, a dopiero potem pojawia się książka, to wiadomo, że arcydzieło to nie będzie. Ale są jednak pozytywne strony takiego, bądź co bądź, dzieła. Główną... i jakby się tak zastanowić, to chyba jedyną zaletą tej książki jest to, że zwraca ona uwagę na szczegóły, które w filmie mogą przemknąć niezauważone. Na przykład, mimo iż jestem wielkim fanem filmu "Mroczny Rycerz" i po n-krotnym obejrzeniu go, wychwyciłem już wiele interesujących szczegółów, a kluczowe dialogi znam praktycznie na pamięć, jednej ciekawej rzeczy nie zauważyłem. Mianowicie, podczas sceny eskortowania Denta, gdy konwój zjeżdża do tunelu, na ciężarówce, którą przyjeżdża Joker, jest napis głoszący "Laughter is the best medicine" ("Śmiech jest najlepszym lekarstwem") - ktoś (w domyśle Joker), dopisał z przodu literę S, w efekcie otrzymując "Slaughter is the best medicine" ("Rzeź jest najlepszym lekarstwem").

Tak, no ale innych walorów to ta książka raczej nie ma. W większości jest ona... poprawna. Odwzorowanie filmu. A od książki wymaga się przecież więcej. Co prawda z początku są dodatkowe informacje, typu życiorys Czeczena i informacje o tym co się działo tuż przed akcją samego filmu. Ale dalej, w nurcie głównej opowieści, już takie rzeczy się nie pojawiają. Wszystko idzie według scenariusza. A właściwie to nie do końca...

Wielkim minusem tej książki, i tym co mnie osobiście denerwuje jest fakt, że niektóre dialogi zostały zmodyfikowane. Najbardziej rozpoznawalne, kultowe już wręcz wypowiedzi... To naprawdę denerwujące, szczególnie gdy zna się na pamięć wszystkie wypowiedzi bohaterów. I tak, na przykład, Joker w filmie, na końcu pierwszej sceny mówi jeden ze swoich najbardziej rozpoznawalnych tekstów: "I belve, whatever doesn't kill you, simpy makes you... stranger" ("Cokolwiek cię nie zabije, po prostu uczyni cię dziwniejszym"). W książce natomiast znajdujemy drętwe: "Mam nadzieję, że to cholerstwo cię nie zabije... tylko uczyni pięknym inaczej". Tragedia... A to tylko jeden z przykładów.

Jestem pewien, że autor się nie popisał, ale nie tylko on jest jedynym powodem tego, że ta książka nie jest tak dobra, jak mogłaby być. Tym drugim powodem jest tłumacz. Nie będę wymieniał wielu jego nie do końca udanych zabiegów, przytoczę tylko jeden, wyjątkowo drętwy przykład efektów jego pracy. Mianowicie, jeden z gangsterów, murzyn, chodzący w niebieskim garniturze (albo tam fioletowym, nie wiem - nie dość, że jestem mężczyzną, to jeszcze dodatkowo daltonistą ;-) ), ma pseudonim Gamble. Najwyraźniej facet ten lubi ryzyko, jako, że to słowo oznacza hazard. W książce, tenże Gamble, jest znany jako... Gambol. <facepalm> To już lepiej było zostawić oryginalną pisownię...

Podsumowując - książka porywająca nie jest. Wielkiej uczty literackiej się po niej nie spodziewajcie. Ale przeczytać można. A fanów filmu, przestrzegam - nie raz będziecie chcieli tę książkę porwać na strzępy z powodu miejscowych przeinaczeń i godnego pożałowania tłumaczenia.

Książka jest... nawet dobra. Nawet. Aczkolwiek miejscami trochę "drętwa". Ale zacznę po kolei.

Jeżeli najpierw był film, a dopiero potem pojawia się książka, to wiadomo, że arcydzieło to nie będzie. Ale są jednak pozytywne strony takiego, bądź co bądź, dzieła. Główną... i jakby się tak zastanowić, to chyba jedyną zaletą tej książki jest to, że zwraca ona uwagę na...