„Dziesięć godzin „ Marii Nurowskiej to powieść po którą bałam się sięgnąć. Nadzwyczaj cenię autorkę i jej pióro. Zachwycałam się niemal każdym jej tytułem. Znam jej dorobek. W swojej skromności czytelniczej przyznaję, że wcześniejsze jej książki w mojej opinii były bardziej wybitne. Jej debiut to dla mnie arcydzieło. Każda kolejna powieść rewelacyjna. W ostatnich kilku latach różnie bywało. W ciągu ostatniego roku zauważyłam, że Maria Nurowska bardzo aktywnie śledzi scenę polityczną naszego kraju.
Pisząc powieść „Dziesięć godzin” przyznaje, że ta książka zrodziła się z jej niezgody na to, co dzieje się wokół. Uważa, że jako pisarka nie ma prawa milczeć. Jej prawo.
Książka odważna. Dużo w niej polityki, która mnie nie interesuje. Trochę prawdy. Dużo sprzeciwu. Własny punkt widzenia otaczającej nas rzeczywistości. Nie ze wszystkim się zgadzam. Dla mnie fabułę ratuje wątek obyczajowy.
Małgorzata jest sędzią. Ciężko pracuje, żeby utrzymać dom. Ma męża, który choruje na stwardnienie rozsiane. Częściowo niewładny, porusza się na wózku. W głębokiej depresji, trudno się z nim porozumieć. Na głowie Marii cały dom. Do tego dorastająca córka coraz trudniejsza w kontaktach. Że nie wspomnę o psie, który ponoć też ma depresję! W tej zabieganej i przygnębiającej codzienności Małgorzata musi podjąć decyzję w sprawie Józefa Pinora. To ona ma zdecydować czy uwzględnić wniosek prokuratury o aresztowane legendy Solidarności. Życie Małgorzaty wydaje się być przygnębiające. Jednak nie poddaje się. Może za sprawą uczucia, które dopada ją niespodziewanie ze strony kilkanaście lat starszego od niej mężczyzny. To psycholog, terapeuta męża, który…
Dość już zdradziłam. Czyta się dobrze. Maria Nurowska to wybitna pisarka. Tylko ten Szatan ze swoją świtą jakoś mnie drażnił. Maria Nurowska chcąc rozprawić się z polską sceną polityczną sięgnęła do „Mistrza i Małgorzaty” Bułhakowa. Sami oceńcie, czy dobrze zrobiła.
Warto, nie warto przeczytać? Ja przeczytałam. Wolny wybór…

„Dziesięć godzin „ Marii Nurowskiej to powieść po którą bałam się sięgnąć. Nadzwyczaj cenię autorkę i jej pióro. Zachwycałam się niemal każdym jej tytułem. Znam jej dorobek. W swojej skromności czytelniczej przyznaję, że wcześniejsze jej książki w mojej opinii były bardziej wybitne. Jej debiut to dla mnie arcydzieło. Każda kolejna powieść rewelacyjna. W ostatnich...