"Sadzawka Blasku: ruiny Myth Drannor" to książka w sumie jak dla mnie nijaka. Jedna z książek, które przeczytałem lata temu. Klasycznie mamy tutaj do czynienia z sektą, która chce wcielić w życie swój diabliczny plan zniszczenia. A siedzibę maja w owianej tajemnicami Myth Drannor. Te starożytne elfie ruiny zajął drakolicz i czarodziejka. Fabuła jak to zwykle liniowa do bólu, postacie w żaden sposób jak dla mnie nie wyróżniające się. Taka książka do przeczytania na podstawie gry komputerowej i do tego całkiem niezłej.
Jednym z plusów tej książki jest to że jest napisana bardzo przystępnie i szybko się czyta i nic ponad to.

"Sadzawka Blasku: ruiny Myth Drannor" to książka w sumie jak dla mnie nijaka. Jedna z książek, które przeczytałem lata temu. Klasycznie mamy tutaj do czynienia z sektą, która chce wcielić w życie swój diabliczny plan zniszczenia. A siedzibę maja w owianej tajemnicami Myth Drannor. Te starożytne elfie ruiny zajął drakolicz i czarodziejka. Fabuła jak to zwykle liniowa do...

Tą książeczkę dodawali bodajże do gry komputerowej. No spoko, co kto lubi. Poniżej przeciętnej.

Zapomniałem, że czytałem chore ilosci fantasy za dzieciaka, pora je pododawac... Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Tą książeczkę dodawali bodajże do gry komputerowej. No spoko, co kto lubi. Poniżej przeciętnej.

Zapomniałem, że czytałem chore ilosci fantasy za dzieciaka, pora je pododawac... Przeczytałem trochę książek w młodości :) . To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Pustułka, złodziejka z Phlan, chowa swoje łupy w skrytce wydrążonej w pieczarze, w której kiedyś znajdowała się Sadzawka Blasku. Ta jednak od dawna nie istnieje, stąd lokalizacja wydawała się idealna. Ten stan rzeczy ulega zmianie, kiedy któregoś dnia podsłuchała walkę złodziei, z których jeden wpadł do odradzającej się sadzawki.

Opowiedziawszy tę historię Elminsterowi nieświadomie dołącza do grupy bohaterów, których zadaniem jest zniszczenie podobnej sadzawki, która pojawiła się w ruinach Myth Drannor.

Czy Pustułka będzie w stanie dogadać się ze "świętoszkowatym" paladynem, który również jest członkiem tej drużyny? Czy uda im się zniszczyć Sadzawkę? Jak Pustułka zmieni się i zmieni postrzeganie świata dzięki tej przygodzie?

Ruiny Myth Drannor kryją wiele tajemnic...

Historia całkiem ciekawa. Fabuła linearna, bez wątków pobocznych, a o upadku Myth Drannor można więcej się dowiedzieć w "Evermeet. Wyspa Elfów". Jako szybką książkę o losach drużyny bohaterów można przeczytać :)

Pustułka, złodziejka z Phlan, chowa swoje łupy w skrytce wydrążonej w pieczarze, w której kiedyś znajdowała się Sadzawka Blasku. Ta jednak od dawna nie istnieje, stąd lokalizacja wydawała się idealna. Ten stan rzeczy ulega zmianie, kiedy któregoś dnia podsłuchała walkę złodziei, z których jeden wpadł do odradzającej się sadzawki.

Opowiedziawszy tę historię Elminsterowi...

Ta, podobnie jak wszystkie książki z uniwersum "Forgotten Realms" jest skierowana głównie do miłośników fantasy uprawiających jednocześnie drugą oprócz czytania dyscyplinę sportową zwaną RPG, albo cRPG. Lektura ma ułatwić i uprzyjemnić graczom prawdziwe wczucie się w odgrywane przez nich postacie w trakcie sesji z przyjaciółmi. Że to działa, niech świadczy fakt, że w europie zachodniej i (głównie) w USA miliony ludzi od lat czyta, kupuje, kolekcjonuje książki z tej serii, nie przejmując się opinią jajogłowych, że to literatura gorszego sortu. Chwała im za to, własne zdanie to podstawa myślenia. O samej książce później teraz z innej beczki.
Opowiadanie "Sadzawka Blasku - Ruiny Myth Drannor" powstało na podstawie gry komputerowej, jak się można domyślić, o tym samym tytule :)
Gry ŚWIETNEJ, która miała potrójnego pecha. Pech pierwszy - na rynku królował "Baldur's Gate" i porównywano z nim wszystko, czasami zupełnie bez sensu. Pech drugi - gra była odmianą cRPG zwaną dungeon crawler. Gatunek ten święcił triumfy kilka lat wcześniej, zanikł praktycznie w momencie wydania gry. Gdyby "Sadzawka Blasku" ukazała się kilka lat wcześniej byłaby wielkim sukcesem. Gdyby ukazała się kilka lat później, np dziś, byłaby sukcesem jeszcze większym. Jest moda na dungeon crawlery. które sprzedają się dziś jak świeże bułki, zainteresowani znają tytuły. Pech trzeci - ten akurat dotyczy Polski, ale myślę, że podobnie było wszędzie. Czytałem recenzje ten gry we wszystkich "renomowanych" rodzimych pismach i wszystkie to przykład bełkotu i niekompetencji. Jeden z dziennikarzy narzekał na znikomą ilość npc-ów w grze, którzy mają coś do pogadania z drużyną. Chciałem krzyknąć " Ty ...(cenzura) ... jesteśmy w Myth Drannor, jednym z najbardziej przeklętych, niebezpiecznych miejsc w całych Zapomnianych Krainach. Wejście tutaj = śmierć szybka i w mękach. To nie starówka miejska, gdzie co kilka kroków stoi handlarz lodów, hot dogów lub ruskich papierosów.
Nowe pokolenie graczy nauczone aktywnej pauzy z Baldur's Gate, odrzucał system turowy z "Myth Drannor". Nigdzie nie napisano ani słowa, że tury można ustawiać dowolnie, włącznie z WYŁĄCZENIEM upływu czasu całkowicie i działa to dokładnie tak samo jak aktywna pauza.
Olbrzymie lochy, pełne zagadek, kluczy, potworów i przygód stały puste, bo gra po prostu przepadła na rynku :(
Ale to miało być o książce, nie o grze :)
Więc ... gra przepadła w otchłani obojętności, więc siłą rzeczy podobny los spotkał książkę. A szkoda. Nie jest to dzieło wybitne, ot typowy produkt "Forgotten Realms" Taka sesja RPG do czytania, ale zgrabnie napisana, pozwalająca na zwiedzenie oczami wyobraźni jednego z najbardziej niezwykłych miejsc w Krainach, tytułowego Myth Drannor.
Szkoda nie do naprawienia, więc jeśli ktoś jeszcze dziś ma chęć na oldschoolową przygodę w wielkim stylu, niech poszuka gry i książki, przyciemni światła i ......

Ta, podobnie jak wszystkie książki z uniwersum "Forgotten Realms" jest skierowana głównie do miłośników fantasy uprawiających jednocześnie drugą oprócz czytania dyscyplinę sportową zwaną RPG, albo cRPG. Lektura ma ułatwić i uprzyjemnić graczom prawdziwe wczucie się w odgrywane przez nich postacie w trakcie sesji z przyjaciółmi. Że to działa, niech świadczy fakt, że w...

Kiedyś kupowałem Neverwinter Nights 2 przez internet i dorzucili mi TO COŚ gratis....
Mój Boże, gdybym mógł to zorganizowałbym wiec, na którym spłonęłyby wszystkie egzemplarze tej książki.

Kiedyś kupowałem Neverwinter Nights 2 przez internet i dorzucili mi TO COŚ gratis....
Mój Boże, gdybym mógł to zorganizowałbym wiec, na którym spłonęłyby wszystkie egzemplarze tej książki.

Książka średnia, zwłaszcza jeśli porówna się ją do innych pozycji ze świata Forgotten Realms.

Książka średnia, zwłaszcza jeśli porówna się ją do innych pozycji ze świata Forgotten Realms.

Kiepska, naprawdę nie warto po nią sięgać. Bodajże na podstawie gry ale pewien na 100% nie jestem

Kiepska, naprawdę nie warto po nią sięgać. Bodajże na podstawie gry ale pewien na 100% nie jestem

Zdecydowanie za krótkie.

Zdecydowanie za krótkie.

Najgorsza książka jaka powstała na podstawie gry w świecie FR, czytając masz wrażenie, że czytasz solucje, a chyba nie tak być powinno. Odradzam nawet dla miłośników FR.

Najgorsza książka jaka powstała na podstawie gry w świecie FR, czytając masz wrażenie, że czytasz solucje, a chyba nie tak być powinno. Odradzam nawet dla miłośników FR.

Spodziewałem się po tej pozycji przeciętności. Książka napisana na podstawie gry komputerowej (mocno przeciętnej),opis z tyłu mało zachęcający ale... Jednak jest to dobra pozycja. Fantasy nie pokroju Wiedźmina czy Conana ale również próbujące dotrzymać poziomu. Każdy fan drużynowych wypraw w podziemia ze świata magii i miecza odnajdzie tutaj relaks. Mnie poczynania drużyny złodziejki, półelfiej czarodziejki, paladyna i łucznika dostarczyły dużej dawki rozrywki, humoru i, miejscami, zachwytu. Dziwi mnie jednak brak niektórych elementów powieści - czyżby bohaterowie nie sypiali ani nie jedli?

Spodziewałem się po tej pozycji przeciętności. Książka napisana na podstawie gry komputerowej (mocno przeciętnej),opis z tyłu mało zachęcający ale... Jednak jest to dobra pozycja. Fantasy nie pokroju Wiedźmina czy Conana ale również próbujące dotrzymać poziomu. Każdy fan drużynowych wypraw w podziemia ze świata magii i miecza odnajdzie tutaj relaks. Mnie poczynania drużyny...