Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta, podobnie jak wszystkie książki z uniwersum "Forgotten Realms" jest skierowana głównie do miłośników fantasy uprawiających jednocześnie drugą oprócz czytania dyscyplinę sportową zwaną RPG, albo cRPG. Lektura ma ułatwić i uprzyjemnić graczom prawdziwe wczucie się w odgrywane przez nich postacie w trakcie sesji z przyjaciółmi. Że to działa, niech świadczy fakt, że w europie zachodniej i (głównie) w USA miliony ludzi od lat czyta, kupuje, kolekcjonuje książki z tej serii, nie przejmując się opinią jajogłowych, że to literatura gorszego sortu. Chwała im za to, własne zdanie to podstawa myślenia. O samej książce później teraz z innej beczki. Opowiadanie "Sadzawka Blasku - Ruiny Myth Drannor" powstało na podstawie gry komputerowej, jak się można domyślić, o tym samym tytule :) Gry ŚWIETNEJ, która miała potrójnego pecha. Pech pierwszy - na rynku królował "Baldur's Gate" i porównywano z nim wszystko, czasami zupełnie bez sensu. Pech drugi - gra była odmianą cRPG zwaną dungeon crawler. Gatunek ten święcił triumfy kilka lat wcześniej, zanikł praktycznie w momencie wydania gry. Gdyby "Sadzawka Blasku" ukazała się kilka lat wcześniej byłaby wielkim sukcesem. Gdyby ukazała się kilka lat później, np dziś, byłaby sukcesem jeszcze większym. Jest moda na dungeon crawlery. które sprzedają się dziś jak świeże bułki, zainteresowani znają tytuły. Pech trzeci - ten akurat dotyczy Polski, ale myślę, że podobnie było wszędzie. Czytałem recenzje ten gry we wszystkich "renomowanych" rodzimych pismach i wszystkie to przykład bełkotu i niekompetencji. Jeden z dziennikarzy narzekał na znikomą ilość npc-ów w grze, którzy mają coś do pogadania z drużyną. Chciałem krzyknąć " Ty ...(cenzura) ... jesteśmy w Myth Drannor, jednym z najbardziej przeklętych, niebezpiecznych miejsc w całych Zapomnianych Krainach. Wejście tutaj = śmierć szybka i w mękach. To nie starówka miejska, gdzie co kilka kroków stoi handlarz lodów, hot dogów lub ruskich papierosów. Nowe pokolenie graczy nauczone aktywnej pauzy z Baldur's Gate, odrzucał system turowy z "Myth Drannor". Nigdzie nie napisano ani słowa, że tury można ustawiać dowolnie, włącznie z WYŁĄCZENIEM upływu czasu całkowicie i działa to dokładnie tak samo jak aktywna pauza. Olbrzymie lochy, pełne zagadek, kluczy, potworów i przygód stały puste, bo gra po prostu przepadła na rynku :( Ale to miało być o książce, nie o grze :) Więc ... gra przepadła w otchłani obojętności, więc siłą rzeczy podobny los spotkał książkę. A szkoda. Nie jest to dzieło wybitne, ot typowy produkt "Forgotten Realms" Taka sesja RPG do czytania, ale zgrabnie napisana, pozwalająca na zwiedzenie oczami wyobraźni jednego z najbardziej niezwykłych miejsc w Krainach, tytułowego Myth Drannor. Szkoda nie do naprawienia, więc jeśli ktoś jeszcze dziś ma chęć na oldschoolową przygodę w wielkim stylu, niech poszuka gry i książki, przyciemni światła i ......