Nie polubiłyśmy się z tą książką. Ja nie do końca ogarnęłam jej treść, a ona w rewanżu rozpadała się w moich rękach utrudniając mi lekturę:)

Tytuł książki mnie zaciekawił, bo z racji wykształcenia interesuje mnie tematyka związana z językoznawstwem. Wstęp napisany przez Jacka Perlina rozbudził moje oczekiwania. Potem było niestety gorzej. Autor jest zdaje się socjologiem i chciał z tego punktu widzenia opisać problem relacji między językami występującymi w Hiszpanii. Skupił się na teoretycznych, możliwych modelach kształtowania polityki językowej - relacji między językiem głównym, a językami mniejszości. Tabelki i wykresy miały chyba uatrakcyjniać wywód i rozjaśniać opis, mnie jednak nie przekonały. Ponadto to, jak autor opisuje swoje przykłady, nie przekonało mnie i nie było jasne. Być może problem leży po stronie tłumaczki.

A może zbyt późno od ukończenia studiów wzięłam się za lekturę i wyszłam z wprawy w czytaniu tekstów o bardziej naukowym (i trochę hermetycznym) stylu języka. A może po prostu po serii +-nieskończoność spodziewałam się większej przystępności.

Nie polubiłyśmy się z tą książką. Ja nie do końca ogarnęłam jej treść, a ona w rewanżu rozpadała się w moich rękach utrudniając mi lekturę:)

Tytuł książki mnie zaciekawił, bo z racji wykształcenia interesuje mnie tematyka związana z językoznawstwem. Wstęp napisany przez Jacka Perlina rozbudził moje oczekiwania. Potem było niestety gorzej. Autor jest zdaje się socjologiem i...