Są miejsca, w których nie ma perspektyw. Życie toczy się ustalonym biegiem, nic nie ulega zmianie, każdy dzień jest podobny do poprzedniego, jeśli nie identyczny. Do tej kategorii należy Dustwalk, w którym mieszka Amani. Wszystko kręci się tutaj wokół fabryki broni i przetrwania. Ludzie zamieszkujący je są twardzi, jak każda osoba, która żyje na pustyni. Nauczeni dbać o swoje interesy, zdobywać to czego pragną, nie boją się konfrontacji, dużo piją i biorą to, co im się należy. Kobiety nie mają tu wiele do powiedzenia. Rodzice pragną wydać córki bogato lub po prostu pozbyć się ich z domu. Nie jest to wymarzone miejsce do życia, szczególnie dla kogoś takiego jak bohaterka, osoby twardej, nieustępliwej i dość pyskatej. Jej położenie staje się jednak jeszcze gorsze, gdy dowiaduje się o planach swoich opiekunów, którzy pragną wydać ją za mąż. Dziewczyna już zdeterminowana do tego, by opuścić miasto, zostaje niemal postawiona pod ścianą. Wie, że jeśli nie ucieknie, całe życie będzie nieszczęśliwa. Przepustką do lepszego świata okazuje się być konkurs strzelecki. W męskim przebraniu walczy o pieniądze, które pozwolą jej udać się do Izmanu, miejsca zamieszkania jej ciotki. Coś jednak idzie nie tak, zawody okazują się stracone przez pewien incydent, a dziewczyna wraca do domu z niczym. Los jednak szykuje dla niej niespodziankę. Wraz z poszukiwanym przez wojsko Jinem, cudzoziemcem, którego poznała poprzedniego wieczora, opuszcza miasto i udaje się w podróż w nieznane. Cel jest jeden - Izman, czy jednak tak łatwo będzie do niego dotrzeć? Pustynia jest wielka i kryje w sobie mnóstwo niebezpieczeństw i tajemnic, a szczęście czasami jest tam, gdzie go nie dostrzegamy.

"Buntowniczka z pustyni" to niesamowita, pełna przygód powieść, która przypomina Baśnie tysiąca i jednej nocy dla starszych czytelników. Pisana plastycznym językiem i pięknym stylem uwodzi czytelnika. Prowadzi go przez pustynię pełną magicznych stworzeń, ludzi poszukujących, wędrowców. Ukazuje konfrontację z planami i marzeniami, a do tego swoisty taniec charakterów. Książka Alwyn Hamilton to porywająca opowieść, zabierająca do dalekich krajów, które rozbudzają wyobraźnię, obiecują nieco awanturniczą przygodę i relacje na całkiem innym poziomie. Powieść zachwyca, płynie jak muzyka, zostaje w pamięci i robi naprawdę duże wrażenie. Po lekturze zostałam z niedosytem i świadomością, że muszę czekać na kolejną część.

Pełna wersja recenzji: http://spacerwsrodslow.blogspot.com/2017/06/duch-pustyni-alwyn-hamilton.html

Są miejsca, w których nie ma perspektyw. Życie toczy się ustalonym biegiem, nic nie ulega zmianie, każdy dzień jest podobny do poprzedniego, jeśli nie identyczny. Do tej kategorii należy Dustwalk, w którym mieszka Amani. Wszystko kręci się tutaj wokół fabryki broni i przetrwania. Ludzie zamieszkujący je są twardzi, jak każda osoba, która żyje na pustyni. Nauczeni dbać o...