"Pokojówka na salonach" to historia, która wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Niezbyt skomplikowana fabuła, do tego poprowadzona dawno już przetartym szlakiem, zupełnie mnie nie zaskoczyła. Historia jakich wiele - prosta, skromna dziewczyna i pewny siebie, bogaty mężczyzna. Julia wraca do rodzinnego domu z Norwegii, gdzie przeżyła straszne chwile. Jej narzeczony popełnił samobójstwo. Zamieszkuje więc z chorą na raka matką oraz z babcią, próbując uleczyć złamane serce. Ponieważ w rodzinnych stronach trudno o pracę, bez zastanowienia przyjmuje posadę pokojówki w okolicznym pałacu, gdzie żyje niemiecka bogata rodzina.

Nie trudno się domyślić, co będzie dalej... Julia pozna Vincenta, młodego przystojnego mężczyznę, właściciela pałacu. Zakochają się w sobie, ale ich różne statusy społeczne spowodują, że na drodze do miłości pojawi się wiele przeszkód. Niechęć rodziny Vincenta do dziewczyny, zazdrosna koleżanka i współpracownica to tylko początek problemów. Ach, i jeszcze bezczelny i arogancki brat Vincenta - Lucas.

Czy to wam czegoś nie przypomina? Kopciuszek w nowej wersji! Tak, właśnie tak. I w sumie nie jest to zła historia, można się wielokrotnie uśmiechnąć pod nosem. Można zakląć w myślach, gdy Lucas usiłuje rozdzielić zakochanych. Można też się niejednokrotnie wzruszyć. To lekka i wciągająca powieść, którą czyta się bardzo szybko i zdecydowanie można się przy niej odprężyć.

Ma jednak swoje wady. Nie podobał mi się sposób narracji, jakiego użyła autorka. Narracja pierwszoosobowa sama w sobie nie jest niczym złym, ale... kiedy kilka zdań jest napisanych w czasie przeszłym, a za chwilę ni z gruszki, ni z pietruszki pojawia się czas teraźniejszy, to wkrada się zamęt. Nie zauważyłam, by naprzemienne używanie obu czasów odbywało się według jakiejś reguły. To wyglądało na spontaniczne działanie. I strasznie mnie to irytowało, utrudniając czytanie.

Cóż, jeśli nie jesteście językowymi perfekcjonistami, to książka powinna was zadowolić - dać chwilę relaksu i przyjemności. To nie jest zła książka, ma wady, ale jest idealna na poprawę humoru. W końcu nic tak nie wywołuje uśmiechu na twarzy, jak happy end.

"Pokojówka na salonach" to historia, która wzbudziła we mnie mieszane uczucia. Niezbyt skomplikowana fabuła, do tego poprowadzona dawno już przetartym szlakiem, zupełnie mnie nie zaskoczyła. Historia jakich wiele - prosta, skromna dziewczyna i pewny siebie, bogaty mężczyzna. Julia wraca do rodzinnego domu z Norwegii, gdzie przeżyła straszne chwile. Jej narzeczony popełnił...