Akcja książki toczy się we Wrocławiu. Główną bohaterką jest Jagoda, która pracuje w korporacji. Singielka, mieszka w małym mieszkanku nieopodal apartamentu Idy – swojej najlepszej przyjaciółki od szkoły średniej. Ida prowadzi własny biznes, jest bardzo przebojową blondynką, ma szalone pomysły, nie lubi użalania się nad sobą i nie wierzy w miłość…czy komuś uda się zmienić jej patrzenie na sprawy sercowe?…Jagódkę poznajemy, gdy jest w tzw. opłakanym stanie, ciągle pije w weekendy i użala się nad sobą po rozstaniu ze swoim wieloletnim partnerem. Jej przyjaciółka oczywiście „zmusza” ją by w końcu z tym skończyła…

„Daje się porwać ulotnej beztrosce tylko na moment, bo doskonale zdaję sobie sprawę z tego, że czasy nigdy nie są dobre.”

Po jej namowie wybiera się na urlop… i od tego momentu jej patrzenie na życie zmienia się?koniec rozpaczy trzeba iść do przodu! Na wyjeździe poznaje Igora przystojnego i pewnego siebie mężczyznę, a ich losy splatają się ponownie we Wrocławiu…gdzie tej samej nocy poznaje przystojnego barmana Michała! Czy z tych znajomości może wyjść coś więcej niż przyjaźń? Co się stanie, gdy na horyzoncie pojawi się były narzeczony, który znów zechce być aktualnym?

„Czy masz wrażenie, że wszyscy spotkani przez ciebie mężczyźni swoim poziomem dojrzałości pretendują do miana mieszkańca kinderniespodzianki”

Historia pełna wzlotów i upadków, zabawnych dialogów, ciekawych opisów . Czasem poznamy kogoś przypadkiem i staje się on nam bliższy, niż niejedna osoba znana nam od lat…a miłość nie musi być jak z filmów- zwalić z nóg od pierwszego wejrzenia, może rozwijać się powoli by stać się piękna i tą długo oczekiwaną ?

Tak dobrze mi się czytało książkę, że spokojnie mogłaby zawierać jeszcze kilka wątków- nie obraziłabym się?, brakowało mi szerszego rozwinięcia kilku z nich! Aż tak spodobała mi się historia Jagody, że czekam z niecierpliwością na kolejne dzieła autorki!

www.blonderka.pl

Akcja książki toczy się we Wrocławiu. Główną bohaterką jest Jagoda, która pracuje w korporacji. Singielka, mieszka w małym mieszkanku nieopodal apartamentu Idy – swojej najlepszej przyjaciółki od szkoły średniej. Ida prowadzi własny biznes, jest bardzo przebojową blondynką, ma szalone pomysły, nie lubi użalania się nad sobą i nie wierzy w miłość…czy komuś uda się zmienić...

Wspierająca przyjaciółka to prawdziwy skarb. I jedyne, na co Jagoda ostatnio może liczyć. Zapracowana i samotna, ma wokół siebie niewielu ludzi, którym mogłaby zaufać. Zatopiona w codzienności, zapomina wśród gwiazd wypatrywać nadziei na lepsze życie.

Spodobała mi się główna bohaterka. Jagoda była inteligentną i ładną młodą kobietą, odrobinę zdominowaną przez odnoszącą sukcesy najbliższą przyjaciółkę. Wciąż trochę niepozbieraną po rozstaniu z narzeczonym. Nawet jeśli nie była pewna siebie, przed światem doskonale udawała, że tak jest, pozwalając sobie na bezbronność tylko w zaciszu własnego mieszkania. W relacjach z mężczyznami bywała bezpośrednia, wiedziała czego chce. Dlaczego więc jej życie nie było udane? Ciągle sama. Ciągle zapracowana. Bolesne rozstanie sprzed kilkunastu miesięcy poważnie nadszarpnęło jej wiarę w siebie.

Wspierająca przyjaciółka to prawdziwy skarb. I jedyne, na co Jagoda ostatnio może liczyć. Zapracowana i samotna, ma wokół siebie niewielu ludzi, którym mogłaby zaufać. Zatopiona w codzienności, zapomina wśród gwiazd wypatrywać nadziei na lepsze życie.

Spodobała mi się główna bohaterka. Jagoda była inteligentną i ładną młodą kobietą, odrobinę zdominowaną przez odnoszącą...

Bardzo słaba,nudna książka. Akcja toczy się leniwie,nie ma żadnych interesujących wydarzeń.Cały czas miałam wrażenie,że główna bohaterka Jagoda,wciąż tylko poszukuje miłości,albo pracuje.W ogóle nie mogłam wczuć się w klimat tej powieści.Bohaterowie są papierowi,słabo wykreowani.
Książka dla mnie raczej z rodzaju tych,które szybko się zapomina.

Bardzo słaba,nudna książka. Akcja toczy się leniwie,nie ma żadnych interesujących wydarzeń.Cały czas miałam wrażenie,że główna bohaterka Jagoda,wciąż tylko poszukuje miłości,albo pracuje.W ogóle nie mogłam wczuć się w klimat tej powieści.Bohaterowie są papierowi,słabo wykreowani.
Książka dla mnie raczej z rodzaju tych,które szybko się zapomina.

„ … Bez względu na to, co rozrywa twoje serce na strzępy, a zawsze coś rozrywa, tam u góry wszystko pozostaje takie samo …”

Czasami życie staje się przygnębiające przez codzienną rutynę. Różnie wtedy odreagowuje się stres. Niektórzy się załamują, inni piją alkohol, a kolejni w samotności opłakują swój los. Każdy z Nas obserwuje czasami interesujące sytuacje. Życie, pisze bardzo różne scenariusze i wcale to nie jest oklepane stwierdzenie. „Nie widując gwiazd” według mnie jest niesamowitą publikacją. Do tej pory zebrała wiele pozytywnych recenzji.

Pisarka Agata Piechota pochodzi z Podkarpacia. Z wykształcenia to specjalistka ds. publikacji cyfrowych. Pracowała w kilku redakcjach, prowadziła blog, publikowała artykuły w lokalnej prasie, ale w końcu postanowiła napisać powieść. To bardzo dobra książka i trafiony pomysł.

Autorka doskonale wcieliła się w sytuację wszystkich bohaterek. Każda z nich ma inny charakter, przygody i relacje międzyludzkie. Czy warto zwrócić uwagę na wszystkie bohaterki? Oczywiście! To Jagoda, szalona Ida, oraz Ewelina staną się Waszymi najlepszymi znajomymi na weekendowy wieczór.

Niestety praca biurowa, to nie tylko obowiązki, ale i gra pozorów. Plotki i nieszczere konwersacje są wyczuwalne od razu. Nadgodziny stały się dla Jagody najlepszymi przyjaciółmi i przekleństwem. Ale czy warto być, aż tak perwersyjnym? Pocieszeniem jest to, że firma to nie korporacja, ale wyczuwalna jest monotonia.

Jagoda ma 27 lat, ale jej życie nie obfituje w rozrywkę. Absolwentka marketingu opowiada o swoim życiu i przygodach z dużą dawką humoru. W stwierdzeniach, nie brak ironii i dosadnego dowcipu. Najlepsza przyjaciółka Ida, stara się by Jagoda całkiem nie zgorzkniała. Jej próby wyswatania przyjaciółki z każdym napotkanym facetem, są bardzo urocze. Niestety nie wpływają korzystnie na poczucie własnej wartości Jagody, ale śmiechu dla czytelnika jest co niemiara. Ida ma świetne podejście do życia. Jako singielka i kobieta sukcesu, stara się by jej otoczenie było zawsze uporządkowane i perfekcyjne.

Jagoda nie zwraca uwagi na strój po pracy. Liczy się wygoda i swoboda. Każda kobieta po pracy rezygnuje z wyglądu top modelki. Ale czy to pozwoli jej odnaleźć księcia z bajki? A może relacje damsko – męskie, już dawno umarły śmiercią naturalną? Alternatywą okaże się barman Michał. Ten ciekawy i interesujący człowiek uwielbia spacery, dobrą kuchnię i służy pomocną dłonią w kłopotliwych sytuacjach. Obserwowanie gwiazd i Księżyca w doborowym towarzystwie jest bardzo romantyczne. Pisanie SMS – ów staje się przyjemnością, tak jak i enigmatyczne znaki. Czy będzie z tego coś więcej? Kto wie … ;-)

W tle powieści, znajduje się Wrocław i jego klimatyczne kamieniczki. Miasto, posiada wiele punktów widokowych i jest jednym z największych ośrodków kulturalnych w Polsce. Wydaje mi się, że dlatego autorka umieściła go w fabule, ponieważ sama, oddała mu swoje serce.

Cieszę się, że powieść ma większą czcionkę, dlatego, że czytanie w okularach, to dla mnie nie lada wyzwanie. Gorąco polecam opowieść o przygodach współczesnej singielki, dla której samotne życie wcale nie jest kwestią wyboru …

Katarzyna Żarska
(www.redaktor21.bloog.pl)

Wydawnictwo: Zysk i S- ka
Oprawa: miękka
Liczba stron: 335
(nowość wydawnicza)

„ … Bez względu na to, co rozrywa twoje serce na strzępy, a zawsze coś rozrywa, tam u góry wszystko pozostaje takie samo …”

Czasami życie staje się przygnębiające przez codzienną rutynę. Różnie wtedy odreagowuje się stres. Niektórzy się załamują, inni piją alkohol, a kolejni w samotności opłakują swój los. Każdy z Nas obserwuje czasami interesujące sytuacje. Życie, pisze...

Polscy autorzy szturmem podbijają rynek w tym roku. A już w szczególności autorki, dodatkowo niektóre debiutujące! Z każdą kolejną książką ulegam coraz większemu czarowi pióra rodzimych autorek i oddaję im na przechowanie fragmenty swojego serca. Niestety, zazwyczaj nie dostaję ich z powrotem ;)

Agata Piechota zaskoczyła mnie. I to bardzo mocno. Przed przeczytaniem książki rzuciłam okiem na krótką notkę biograficzną, w której odnalazłam stwierdzenie "..., aż pewnej bezsennej nocy przybłąkało się do niej zdanie, które kilkanaście miesięcy później okazało się skończoną powieścią.". Przyznam, że już w tym momencie moje oczy otworzyły się nienaturalnie szeroko wizualizując moje zaskoczenie. Następne pojawiło się bardzo szybko. Wystarczyło około sto stron książki. Ale do tego wrócę za chwilę.

Dwudziestosiedmioletnia Jagoda po nieudanym związku powoli staje na nogi. Oddająca się pracy i przyjaciołom kobieta nie zwraca większej uwagi na mężczyzn, nie szuka rozpaczliwie swojej drugiej połówki. Każdy dzień stara się przeżyć dla siebie, dodatkowo poświęcając maksimum uwagi własnym potrzebom oraz najlepszym przyjaciółkom. Rutyna dnia codziennego nie doskwiera Jagodzie, jednak przypadkowe spotkanie na ulicy odmienia całą jej zbudowaną od podstaw rzeczywistość, zakładając bohaterce nowe kolorowe okulary.

Po krótkim streszczeniu wróćmy do głównego wątku myślowego. Co tak bardzo zaskakuje w twórczości debiutującej autorki? Moim zdaniem dojrzałość odczuwalna na każdej stronie. Podejście do tematu szarej codzienności z nowej strony. Ukazanie kiełkującej miłości, która zaczyna definiować nas samych. Problemów z jakimi przychodzi nam się zmierzyć. Życia jako spójną całość, która pomimo iż składa się z tak wielu niedoskonałości, sama w sobie jest doskonała, na swój sposób.

Dużym atutem powieści jest jej lekkość. Choć nie raz dotykamy tematów na co dzień zmazujących uśmiech z twarzy, to czytamy o tym z niemałym zainteresowaniem. Oprócz tego książka łączy różne tematyki, w jednej chwili czytamy romans, by za chwilę zagłębiać się w powieść obyczajową.

"Nie widując gwiazd" to kolejna pozycja, po którą należy sięgnąć zapoznając się z "arsenałem" wytoczonym przez polskie autorki. Niebanalna, pozwalająca wysnuć wnioski historia otwiera oczy na drobnostki życia codziennego, o których często zapominamy. Podobnie jak zapominamy czym, tak naprawdę jest miłość. Poświęćmy więc dwa wieczory i pozwólmy Agacie nam o tym przypomnieć.

Polscy autorzy szturmem podbijają rynek w tym roku. A już w szczególności autorki, dodatkowo niektóre debiutujące! Z każdą kolejną książką ulegam coraz większemu czarowi pióra rodzimych autorek i oddaję im na przechowanie fragmenty swojego serca. Niestety, zazwyczaj nie dostaję ich z powrotem ;)

Agata Piechota zaskoczyła mnie. I to bardzo mocno. Przed przeczytaniem książki...

"Nie widując gwiazd" to debiutancka powieść młodej autorki Agaty Piechoty, która zauroczyła mnie nie tylko swoją okładką, ale również tym jak bardzo jest inteligentna i uniwersalna. To jedna z tych książek, która przypadnie do gustu kobietom w każdym wieku, ponieważ każda z nas w historii Jagody odnajdzie cząstkę siebie. Książka pozwoli Wam się na chwilę zatrzymać i zastanowić czy żyjecie w taki sposób w jaki byście naprawdę chcieli.

27-letnia Jagoda jest samotną, zagubioną i lekko przytłoczoną codziennością kobietą. Może sprawiać wrażenie osoby niezdecydowanej i takiej, która sama nie wie czego chce. Jednak tak naprawdę brakuje jej w życiu czegoś więcej poza pracą, stałą rutyną i regularnymi spotkaniami ze zwariowaną przyjaciółką. Być może przypadek, albo zrządzenie losu sprawia, że na jej drodze pojawia się nie jeden, a dwóch tajemniczych panów. Czy któryś z nich okaże się tym, który wniesie do jej życia to czego jej najbardziej brakuje?

"Nie widując gwiazd" dużo mówi o problemach codzienności, które dotykają każdego z nas, o samotności, o niekończących się obowiązkach i o życiu, które nie zawsze wygląda tak jakbyśmy tego oczekiwali. 
Autorka utrzymała całą historię w bardzo melancholijnym i dość spokojnym klimacie. Stworzyła fabułę jak i głównych bohaterów w prosty i raczej mało skomplikowany sposób, który jednych oczaruje bardziej, a innych mniej. Jagoda, podobnie jak każda z nas ma swoje wady i kompleksy, ale właśnie dzięki nim sprawia wrażenie bardzo ludzkiej i prawdziwej. Na pierwszy rzut oka może Wam zabraknąć tutaj mocnego punktu kulminacyjnego, ale jednak moim zdaniem ta historia urzeka najbardziej właśnie swoją prostotą i realnością.  

"Nie widując gwiazd" to debiutancka powieść młodej autorki Agaty Piechoty, która zauroczyła mnie nie tylko swoją okładką, ale również tym jak bardzo jest inteligentna i uniwersalna. To jedna z tych książek, która przypadnie do gustu kobietom w każdym wieku, ponieważ każda z nas w historii Jagody odnajdzie cząstkę siebie. Książka pozwoli Wam się na chwilę zatrzymać i...

Przyjemna, melancholijna, nie moje poczucie humoru, ale można znaleźć coś dla siebie. Można się chwilę zastanowić. Na jesienne popołudnie sprawdzi się jako niezobowiązująca lektura.

Przyjemna, melancholijna, nie moje poczucie humoru, ale można znaleźć coś dla siebie. Można się chwilę zastanowić. Na jesienne popołudnie sprawdzi się jako niezobowiązująca lektura.

Bardzo miło spędziłam czas z tą książką. Ciepła opowieść o przyjaźni, miłości i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie. Gorąco polecam.

Bardzo miło spędziłam czas z tą książką. Ciepła opowieść o przyjaźni, miłości i poszukiwaniu swojego miejsca w świecie. Gorąco polecam.

Bardzo fajna, okraszona masą ciekawych dialogów i życiowych cytatów książka. Czyta się ją łatwo, lekko i przyjemnie,zdecydowanie polecam.

Bardzo fajna, okraszona masą ciekawych dialogów i życiowych cytatów książka. Czyta się ją łatwo, lekko i przyjemnie,zdecydowanie polecam.

Bardzo pozytywne zaskoczenie, romans, ale na poziomie. Przede wszystkim ciekawie zbudowane pierwszoplanowe postaci, z super poczuciem humoru. Zdecydowanie polecam i czekam na kolejne książki autorki.

Bardzo pozytywne zaskoczenie, romans, ale na poziomie. Przede wszystkim ciekawie zbudowane pierwszoplanowe postaci, z super poczuciem humoru. Zdecydowanie polecam i czekam na kolejne książki autorki.