"Wibrujący napięciem thriller psychologiczny".
Nie po raz pierwszy czuje się oszukana przez opis na okładce. Nie postrzegam " Żony mojego męża" w kategorii thrilleru i dziwi mnie to porównanie. Bardziej pasuje mi tu określenie: książka obyczajowa z elementami kryminału." Mała Włoszka powraca. Żeby dostać to czego zawsze pragnęła..." Mam wrażenie, że czytałam inną książkę. Nie odczułam perfidi Carli, nie uważam, żeby była zepsutą i żądną zemsty osobą, spodziewałam się wyrachowanej manipulantki a nie zagubionej, niepewnej dziewczyny. W zasadzie Carla była postacią, której najbardziej było mi żal, szczególnie gdy opisywane było jej dzieciństwo. Swoją drogą autorka chyba trochę przesadziła jeśli chodzi o traktowanie nieślubnych dzieci przez rówieśników i ich rodziców. Zarówno Lily jak i Ed nie wzbudzili mojej sympatii (szczególnie Ed - istny król egoizmu), ponadto obie bohaterki wykazały się nadzwyczajną ignorancją i brakiem wyobraźni, żeby nie powiedzieć głupotą. W książce mamy do czynienia z ogromną ilością kłamstw, kłamią praktycznie wszyscy i wszędzie co również nie przypadło mi do gustu - może jestem naiwna a może zbyt optymistycznie patrzę na życie, ale wydaje mi się to trochę przesadzone. Ponadto jaka jest szansa że spotkamy w swoim życiu nie jedną, nie dwie ale trzy osoby o takich samych zaburzeniach kompulsywnych? Książka była dość ciekawa, czytalo mi się ją dobrze jednak czuję się trochę zawiedziona. Jedyne momenty prawdziwego wzruszenia tudzież silniejszych emocji wywoływały u mnie sytuacje dzieci: małej Carli, Tomiego, Poppy...Podczas opisywanych wyżej wspomnianych kłamstw początkowo czułam oburzenie, jednak było ich tak dużo, że stopniowo przestały mnie zaskakiwać i ostatecznie moje reakcje stały się zatrważająco obojętne. Trudno mi ocenić te książkę. Chyba założenie autorki żeby " wedrzeć się w głąb rodzinnych relacji i doprowadzić je do granic - emocjonalnych i prawnych " udało się zrealizować tylko częściowo. Są rodzinne relacje, są przekroczone granice i chyba lekki przerost formy nad treścią.

"Wibrujący napięciem thriller psychologiczny".
Nie po raz pierwszy czuje się oszukana przez opis na okładce. Nie postrzegam " Żony mojego męża" w kategorii thrilleru i dziwi mnie to porównanie. Bardziej pasuje mi tu określenie: książka obyczajowa z elementami kryminału." Mała Włoszka powraca. Żeby dostać to czego zawsze pragnęła..." Mam wrażenie, że czytałam inną książkę....