R E W E L A C J A.
Ależ mnie porwała ta książka. Dałem się wciągnąć i czytałem ją obgryzając paznokcie jak by była jakimś pasjonującym mrocznym thrillerem. Wspaniale jest mieć ją już całą w głowie.
Otóż autor - Jurgen Thorwald odkrywa zapiski swojego dziadka- Henry’ego Stevena Hartmanna – historyka medycyny, który spisywał je i gromadził materiały przez drugą połowę 19. wieku, będąc świadkiem przełomowych odkryć w medycynie, jak również podróżując ich śladem. Thorwald zapiski te zebrał, zredagował i ułożył w 1956 roku dla czytelnika nadając podtytuł „Według zapisków mojego dziadka, chirurga H. ST. Hartmanna”. Nadał im formę narracji pierwszoosobowej w formie opowiadanych wspomnień.
Włos się jeży na głowie, gdy cofamy się razem z narratorem do połowy 19. wieku, gdzie uczestniczymy razem z nim przy zabiegach chirurgicznych bez narkozy i bez antyseptyki. Lekarze operowali wśród dzikich wyć pacjentów, we frakach albo fartuchach sztywnych od zakrzepłej krwi i ropy a narzędzia chirurgiczne między zabiegami wycierali w poły fartucha. W miarę upływu lat jesteśmy przy odkrywaniu narkozy, antyseptyki (mycie rąk? Szpital z daleka wyczuwało się z zapachu ropy, która sączyła się z zainfekowanych ran), bezpiecznej ingerencji wewnątrz ciała człowieka… I wszystko to jest podane z takim suspensem, z takim darem trzymania w napięciu, że nerwowo trudno wytrzymać, dostaje się gęsiej skórki i niemal krzyczy się na głos: weźże jeden z drugim umyj te ręce przed odbieraniem porodu, jak radzi Semmelaeis! Semmelweis, sfrustrowany, niestety kończy w psychiatryku, bo jego pionierska idea czystych rąk była obśmiana do cna. Zresztą odkrywca narkozy – Horace Wells – kończy jeszcze gorzej, zapomniany przez wszystkich.
Narrator jeździ po całym świecie by być na bieżąco z odkryciami chirurgii i przedstawia co ciekawsze fakty i historie z nimi związane. Palmę pierwszeństwa w chirurgii dzierżyły kraje takie jak Niemcy, Francja, Anglia i USA. Tam dokonano największych odkryć. Tylko raz autor wspomniał o Polsce. Otóż w Chełmnie dr Ludwik Rydygier w roku 1880, jako jeden z pierwszych, dokonał operacji otwarcia żołądka i usunięcia z niego guza, którą pacjent przeżywa, ale, co prawda, nie na długo – kilka godzin. Jednak za cztery lata nowy pacjent przeżywa 2,5 roku po operacji. Później Rydygier został profesorem na Uniwersytecie Lwowskim.
Książka jest przefantastyczna. Nie można się oderwać. Zapomina się o całym świecie.

R E W E L A C J A.
Ależ mnie porwała ta książka. Dałem się wciągnąć i czytałem ją obgryzając paznokcie jak by była jakimś pasjonującym mrocznym thrillerem. Wspaniale jest mieć ją już całą w głowie.
Otóż autor - Jurgen Thorwald odkrywa zapiski swojego dziadka- Henry’ego Stevena Hartmanna – historyka medycyny, który spisywał je i gromadził materiały przez drugą połowę 19....