Stulecie chirurgów

Wybitna książka pokazująca jak wolna jest medycyna, nawet w swoich najszybszych momentach.

Wybitna książka pokazująca jak wolna jest medycyna, nawet w swoich najszybszych momentach.

Pokaż mimo to

Fascynująca lektura, pełna drobiazgowych opisów, ale przy tym bardzo barwna ze względu na ciekawe tło społeczne.

Fascynująca lektura, pełna drobiazgowych opisów, ale przy tym bardzo barwna ze względu na ciekawe tło społeczne.

Pokaż mimo to

Czy potraficie wyobrazić sobie, że na stole operacyjnym leży Wasze dziecko, a lekarz, który je operuje, wyciera ręce i skalpel o fartuch poplamiony krwią innego pacjenta? A może sami jesteście w stanie dać się pokroić bez znieczulenia, żeby usunąć guz z kanałów rodnych albo wyrostek robaczkowy? Zabolało? Miało, bo to co dzisiaj jest oczywiste, jeszcze 150 lat temu było poza zasięgiem ludzkiej wyobraźni.
Postęp medycyny nie jest darem, który spadł z nieba. Co więcej, niebiosa zdecydowanie mu nie sprzyjały. Przesądy i zabobony długo hamowały rozwój tej dziedziny. Weźmy np. jeden z najważniejszych ludzkich organów – serce. Lekarze nie zbliżali się do niego, z uwagi na ogólnie panujące przekonanie, że to nasz najświętszy narząd i w boskie dzieło nie można ingerować. Z czasem jednak pojawili się szaleńcy, którzy odważyli się przekroczyć tę granicę i na przełomie XIX i XX wieku świat doczekał się wielkich odkryć.
Rzeźnicy kontra lekarze, oszuści kontra skromni naukowcy – tak wyglądał brutalny pojedynek, który odkrywa przed nami Jürgen Thorwal w „Stuleciu chirurgów”. Jeśli sądzicie, że to nabita faktami historia medycyny, to macie rację. Jest jednak coś, co zdecydowanie odróżnią ją od wszystkich arcynudnych i beznamiętnych książek – narracja. Tak oto poznajemy doktora H. St. Hartmanna, postać fikcyjną, której zapiski wciągają nas w obłędnie ciekawą, zbeletryzowaną podróż po złotym wieku rozwoju chirurgii. Z rozdziawioną buzią przeżywamy sukcesy i porażki, pierwsze nieśmiałe próby i oszałamiające sukcesy. Jedno jest pewne – to nie jest to pozycja dla ludzi o słabych nerwach i dużej wrażliwości. Tamten świat nie ustępuje kroku wydarzeniom z najbardziej wyrafinowanej średniowiecznej sali tortur.
Z każdym rozdziałem Hartmann prowadzi nas przez kolejne odkrycia, by wspomnieć chociażby o tym najbardziej przełomowym, kiedy 16 października 1846 roku na sali operacyjnej szpitalu w Bostonie po raz pierwszy skutecznie zastosowano opary eteru do uśpienia pacjenta, po czym bezboleśnie usunięto mu guza. Tak rozpoczęła się epoka narkozy.

Dzięki „Stuleciu chirurgów” (a także części drugiej – „Triumf chirurgów”) poznajemy nie tylko historię znieczulenia, cięcia cesarskiego czy usuwania wyrostka robaczkowego, ale również wynalezienia rękawiczek ochronnych (poza zabawnym wątkiem odkrycia chloroformu, to jedyna historia nie mrożąca krwi w żyłach), rozwoju aseptyki i antyseptyki. Jednym zdaniem – to rasowy thriller i kryminał w jednym.
Gdyby tak w szkole nauczano historii… ;)

Ciekawostki:
- Tym, którzy przedkładają obraz, nad słowo drukowane polecam serial The Knick (HBO). Clive Owen w mistrzowskiej roli aroganckiego chirurga, uzależnionego od narkotyków szefa młodego, pionierskiego zespołu medyków nowojorskiego szpitala początku XX wieku. Sporo wątków z Thorwalda się tam przewija, jak chociażby odpadający nos pacjentki chorej na syfilis.
- 4 miesiące po bostońskiej pionierskiej operacji prof. Ludwik Bierkowski zastosował anestezję w przebiegu operacji w Polsce.
- Pomimo swoich zasług anestezjologia stosunkowo późno stała się osobną specjalnością lekarską, pierwsza katedra anestezjologii powstała dopiero w 1937 na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Czy potraficie wyobrazić sobie, że na stole operacyjnym leży Wasze dziecko, a lekarz, który je operuje, wyciera ręce i skalpel o fartuch poplamiony krwią innego pacjenta? A może sami jesteście w stanie dać się pokroić bez znieczulenia, żeby usunąć guz z kanałów rodnych albo wyrostek robaczkowy? Zabolało? Miało, bo to co dzisiaj jest oczywiste, jeszcze 150 lat temu było poza...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tym razem Jurgen Thorwald przybliża nam okres, który obfitował w innowacyjne operacje i badania chirurgiczne. Należy tu jednak podkreślić, że autor korzystał z często niezmienionych notatek swojego dziadka. Henry Steven Hartmann stworzył kronikę odkryć chirurgicznych, które na zawsze odmieniły tę dziedzinę. Książkę czyta się naprawdę dobrze i sprawnie choć jest dosyć drobiazgowa jeśli chodzi o opisy zabiegów czy użycie medycznych pojęć. Jest to więc wspaniała pozycja dla osób, które chcą się zapoznać z tym tematem przy pomocy naprawdę dobrej i przystępnej lektury. Polecam!
Ocena: 8/10

Tym razem Jurgen Thorwald przybliża nam okres, który obfitował w innowacyjne operacje i badania chirurgiczne. Należy tu jednak podkreślić, że autor korzystał z często niezmienionych notatek swojego dziadka. Henry Steven Hartmann stworzył kronikę odkryć chirurgicznych, które na zawsze odmieniły tę dziedzinę. Książkę czyta się naprawdę dobrze i sprawnie choć jest dosyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jestem pod przeogromnym wrażeniem tej książki... ujęła mnie swoją szczegółowością ... leci przez epoki... ociera się o historię chirurgii także nazwisk Polaków... gorąco polecam i zachęcam... jest jak podręcznik do historii z dziedziny jaką jest chirurgia ...fascynująca i wciągająca... mimo iż "cegła" to zachwyca wiedzą... dla każdego laika ;)

Jestem pod przeogromnym wrażeniem tej książki... ujęła mnie swoją szczegółowością ... leci przez epoki... ociera się o historię chirurgii także nazwisk Polaków... gorąco polecam i zachęcam... jest jak podręcznik do historii z dziedziny jaką jest chirurgia ...fascynująca i wciągająca... mimo iż "cegła" to zachwyca wiedzą... dla każdego laika ;)

Pokaż mimo to

Słuchałam audiobooka, opisy były tak doskonałe, że czasami miałam wrażenie, że słyszę ostrze przecinające skórę i krzyki operowanych. W dzisiejszych czasach trudno sobie wyobrazić, że takie były początki chirurgii, operacje bez znieczulenia,
brak sterylizacji i sterylności . Tym bardziej książka robi wrażenie, bowiem pokazuje tych, ktorzy się nie bali i próbowali, często nieakceptowani przez swoje środowisko.
Chętnie przeczytam kolejne książki tego autora. Trudno się oderwać

Słuchałam audiobooka, opisy były tak doskonałe, że czasami miałam wrażenie, że słyszę ostrze przecinające skórę i krzyki operowanych. W dzisiejszych czasach trudno sobie wyobrazić, że takie były początki chirurgii, operacje bez znieczulenia,
brak sterylizacji i sterylności . Tym bardziej książka robi wrażenie, bowiem pokazuje tych, ktorzy się nie bali i próbowali,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowita książka! Pełna pasji, fascynacji, porażek, wygranych, śmierci, ocalenia. Często podczas słuchania przebiegał mnie dreszczyk ekscytacji czy radości, czasem dogłębnego smutku. Thorwald pisze tak barwnie i wyjątkowo, że bez trudu mogłam wyobrazić sobie poszczególnych bohaterów. Postaci barwne, nietuzinkowe, wyprzedzające swe czasy, a niekiedy uparte i zatwardziałe w swych przekonaniach. W mig przenosiłam się na sale operacyjne, asystowałam przy kolejnych krokach lekarzy, którzy często błądzili po omacki. Słuchanie o zmaganiach i pokonywaniu kolejnych przeszkód było pokrzepiające i budziło we mnie dużo ciepłych uczuć. Warto podkreślić, że w "Stuleciu chirurgów" miesza się wiele: wątpliwości, strach, miłość, niechęć, pewność, doświadczenie, ryzyko, brawura, ryzyko. Stare z nowym toczą nieustanny bój, któremu wnikliwie przygląda się autor i opisuje to w sposób błyskotliwy, szczery, ale także delikatny i z wielką pokorą. Zabrakło mi może większego skupienia się na poszczególnych pacjentach, ale trudno to uznać za wielką wadę, kiedy tematem jest chirurgia jako dział medycyny, a nie sam człowiek. To była niesamowita podróż i jestem pewna, że sięgnę też po inne książki Thorwalda.

Niesamowita książka! Pełna pasji, fascynacji, porażek, wygranych, śmierci, ocalenia. Często podczas słuchania przebiegał mnie dreszczyk ekscytacji czy radości, czasem dogłębnego smutku. Thorwald pisze tak barwnie i wyjątkowo, że bez trudu mogłam wyobrazić sobie poszczególnych bohaterów. Postaci barwne, nietuzinkowe, wyprzedzające swe czasy, a niekiedy uparte i zatwardziałe...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo wciągająca opowieść o początkach chirurgi oraz anestezjologi. Narracja jest prowadzona z perspektywy pierwszoosobowej, lekarza teoretyka, który jest świadkiem początków chirurgi oraz anestezjologi.
Książka opowiada dzieje od pierwszej operacji torbieli na jajniku przeprowadzonej przez prowincjonalnego lekarza do pierwszej operacji przenajświętszego ;)

Bardzo wciągająca opowieść o początkach chirurgi oraz anestezjologi. Narracja jest prowadzona z perspektywy pierwszoosobowej, lekarza teoretyka, który jest świadkiem początków chirurgi oraz anestezjologi.
Książka opowiada dzieje od pierwszej operacji torbieli na jajniku przeprowadzonej przez prowincjonalnego lekarza do pierwszej operacji przenajświętszego ;)

Pokaż mimo to

Cudowna, bardzo wciągająca historia chirurgii. Pokazuje jak wiele zawdzięczamy innym i jakże mozolne i trudne było odkrywanie tego co dzisiaj dla nas jest oczywiste.

Cudowna, bardzo wciągająca historia chirurgii. Pokazuje jak wiele zawdzięczamy innym i jakże mozolne i trudne było odkrywanie tego co dzisiaj dla nas jest oczywiste.

Pokaż mimo to

Czytając pierwsze pięćdziesiąt stron, mówiłem sobie w myślach ała, ała, ała...... Kiedyś to musiało boleć. Świetna książka opisująca początki, bardzo bolesne początki chirurgii... Co zapadło w mojej pamięci to odwaga pierwszych ludzi, którzy zdecydowali się po raz pierwszy zoperować coś, czego nikt wcześniej nie robił..... W piękny sposób pokazuje skok z epoki bólu w epokę korbolu, gazu rozweselającego, czegoś bez czego nie wyobrażamy sobie współczesnego leczenia chirurgicznego.

Czytając pierwsze pięćdziesiąt stron, mówiłem sobie w myślach ała, ała, ała...... Kiedyś to musiało boleć. Świetna książka opisująca początki, bardzo bolesne początki chirurgii... Co zapadło w mojej pamięci to odwaga pierwszych ludzi, którzy zdecydowali się po raz pierwszy zoperować coś, czego nikt wcześniej nie robił..... W piękny sposób pokazuje skok z epoki bólu w epokę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to