Początkowo ta historia wydawała mi się trochę naiwna, trochę zbyt przewidywalna. być może dlatego, ze bohaterka dopiero wkracza w dorosłość. Że miedzy mną a nią jest jakieś dziesięć lat różnicy, dziesięć lat życiowego doświadczenia. Na tym etapie to wystarcza, by denerwować się naiwnością młodej dziewczyny, decyzjami, które podejmuje z nadzieją, a o których ja wiem, że skończą się źle. A jednak... wciągnęła mnie ta książka. Bo w gruncie rzeczy nie o same perypetie młodej studentki tu chodzi a o stosunek do życia. I do samego siebie.
Dzięki książce Anny Tabak znów poczułam przypływ takiej niesamowitej energii. I wiary, ze przeciez to ja mogę kierować swoim życiem - nikt inny. "Bursztynowy Anioł" przpomniał mi też, że warto odkurzyć swoje marzenia i je realizować. I jeszcze, że szczęścia nie trzeba szukać gdzieś dlaeko, bo ono zazywczaj jest na wyciągniecie ręki.
Powieść jest neizwykle ciepła, w gruncie rzeczy optymistyczna i wzruszająca. Pod koniec rozkleiłam się trochę, jak nastolatka. Naprawdę! I jeszcze to optymistyczne poczucie, że... "Ooo... mogę wszystko!". Idealna lekka i pozytywnie nastrajająca lektura! W sam raz do czytania po cięzkim dniu lub jako przerywnik między trudniejszymi książkami. Taka na święta, długi weekend, urlop! Polecam!

Początkowo ta historia wydawała mi się trochę naiwna, trochę zbyt przewidywalna. być może dlatego, ze bohaterka dopiero wkracza w dorosłość. Że miedzy mną a nią jest jakieś dziesięć lat różnicy, dziesięć lat życiowego doświadczenia. Na tym etapie to wystarcza, by denerwować się naiwnością młodej dziewczyny, decyzjami, które podejmuje z nadzieją, a o których ja wiem, że...