„... Kobieta nic nie znaczy dla mężczyzny, póki nie wejdzie mu w krew. A wtedy to gorsze od malarii (...) .”

Bardzo cenię tę książkę. Zawsze też, wydaje mi się ciekawe – że wielu czytelników ocenia tę powieść z punktu widzenia lady Chatterley i że wielu ocenia tylko jej zachowanie. Uważam, że to nie lady Chatterley jest w tej powieści najważniejsza. Ja, za najważniejszą postać powieści – uważam postać tytułową, czyli jej kochanka - Oliwiera Parkina. To on był impulsem zmian i to jego zachowanie odmieniło bohaterkę.

Oliwier został przedstawiony w powieści bardzo specyficznie – bo początkowo, odbija się tylko w ocenie i uczuciach głównej bohaterki, a także w ocenach jej męża czy pani Bolton. Musiał wiele przejść w związku ze swoją żoną i oszczerstwami – bardzo mnie to poruszyło – tym mocniej, że ten skandal (nie mający nic wspólnego z lady Chatterley) został bardzo enigmatycznie opisany w powieści. Zawsze zastanawiałam się, co autor miał na myśli pisząc o „pomniejszych seksualnych perwersjach” Parkina???

Cudowna jest rozmowa bohaterów, przed wyjazdem Konstancji do Francji – kiedy Parkin po raz pierwszy mówi, co czuje! Uderzyło mnie wtedy, że to Oliwier pierwszy zrozumiał, że ta sytuacja, w której znaleźli się oboje, nie może dłużej trwać. I tylko on, miał na tyle hartu ducha i rozsądku – aby mimo odczuwanej miłości i namiętności do Konstancji – nakazać jej podjęcie wyboru. A przecież wiedział, że depcze własne serce, ale się nie zawahał. Wreszcie w końcu – ukazuje się jego skomplikowany charakter, poczucie uwięzienia i jego cały gniew.

Ponadto bardzo lubiłam Duncana – bo był jednocześnie zabawny i ironiczny, zwłaszcza kiedy powiedział: „Dzisiaj nikt nikogo nie kocha. Wszyscy jesteśmy zbyt zakochani, żeby mieć czas na miłość”:) Taka postać – po burzy Konstancji i Oliwiera, przynosi ulgę!

Przez pół powieści czekałam na ostateczną decyzję Konstancji i Oliwiera, widziałam jak ich związek się zmienia - może dlatego zakończenie mnie dobija:)

PS. Erotyka tej powieści jest bardzo delikatna - naprawdę nie trzeba się rumienić:)

„... Kobieta nic nie znaczy dla mężczyzny, póki nie wejdzie mu w krew. A wtedy to gorsze od malarii (...) .”

Bardzo cenię tę książkę. Zawsze też, wydaje mi się ciekawe – że wielu czytelników ocenia tę powieść z punktu widzenia lady Chatterley i że wielu ocenia tylko jej zachowanie. Uważam, że to nie lady Chatterley jest w tej powieści najważniejsza. Ja, za najważniejszą...