I w ten oto sposób zatoczyłam koło czytelnicze z jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Swoją przygodę z książkami Anny Łaciny zaczęłam tak jakby od środka, zaczytując się w świetną powieść familijną pt. "Czynnik miłości". Dopiero niedawno nadrobiłam swoje zaległości, biorąc do ręki debiut powieściowy "Sześć Dominika".

Dominika właśnie kończy gimnazjum, a jak wszystkim dobrze wiadomo, jest to szczególny czas dla dziewczyn, by znaleźć swoją miłość. A jak ma to zrobić, skoro zaraz będzie zmuszona pożegnać się z Grzegorzem - swoim nauczycielu od chemii?! Do tego wszystkiego jest jeszcze Paweł, 35-letni kawaler. W swojej miłosnej przygodzie gubi się podobnie jak jej mama, Justyna, której tajemnice przeszłości doprowadziły do tego, że Dominika nigdy nie poznała swojego ojca. Do czasu... Nie istnieje przecież prawda, która by w końcu nie wyszła na jaw. Kto jest ojcem Dominiki? Dlaczego Chmura tak dziwnie się zachowuje w stosunku do niej? Dlaczego Paweł jest tak zainteresowany złodziejami owoców ze straganów? Co z tym wspólnego ma pewna starsza pani? No i tak właściwie skąd nieznajomy Arab zna imię Dominiki?


Tak wiele pytań i tak wiele odpowiedzi. Autorka nieustannie trzymała nas w poczuciu tajemnicy, nie odsłaniając kart aż do samego końca (dosłownie!). W "Sześć Dominika" mamy wszystko, czego potrzebuje czytelnik do pogrążania się w miejscu i akcji powieści. A mimo to ja nie poczułam spełnienia - pytanie brzmi: "Dlaczego?".

Zacznijmy może od bohaterów, a jest ich tu niemało. Tytułową postacią jest Dominika, szesnastoletnia dziewczyna o niebywałej urodzie. Bardzo wiele chłopaków się za nią ogląda, a i ona nie jest w stosunku do nich oziębła. Ale nie aż na tyle, że nie pozwala swoim amantom do siebie podejść. Wydawać by się mogło, że to Dominika gra główne skrzypce, lecz tak nie jest. Im dalej w las, tym mniej było jej widać, a zamiast tego pojawiały się inne postaci. Drugim głównym bohaterem jest Paweł i jego poszukiwania dziewczyny. Od jakiegoś czasu w myślach nieustannie pojawiał się portret Ani, jego miłości z czasów szkolnych. Nadarza się niebywała okazja do spotkania się z nią podczas zjazdu absolwentów... na który niestety nie przychodzi. Niedługo potem poznaje jednakże bardzo podobną do niego dziewczynę - Małgosię - która wydaje się być Lolą - złodziejką owoców i warzyw!

Opisałam zaledwie zalążek postaci, których się tu nazbierało, a że nie chcę wam zbytnio spoilerować - na nich skończę. Ponieważ nawet z nimi początkowo miałam ogromny problem. Już na samym początku miałam wrażenie, że wpadłam w środek akcji - bez wstępu, bez przedstawienia postaci, bez podania czegokolwiek. Bardzo ciężko było mi sobie wyobrazić bohaterów, jak również określić ich charakter - tak wszystko było poplątane!

Co i raz miałam dziwne wrażenie - o co chodzi autorce? - i co gorsza, w tym przeczuciu tkwiłam całkiem długi czas. Bardzo dużo stron ubyło zanim na dobre weszłam w historię Dominiki, jej mamy Justyny, Pawła... i jeszcze innych pobocznych postaci, które okazały się ważne, nie powiem że nie, ale na początku nieco przytłaczały. Dopiero wtedy akcja zaczęła się rozwidlać i miałam już czysty obraz.

Działo się wiele i dlatego też warto przeczytać historię Dominiki, jej mamy i Pawła. Autorka miała naprawdę dobre i oryginalne pomysły na swoich bohaterów i prowadzenie akcji! Pod koniec działo się tak wiele...! Można było zrozumieć postępowania postaci a także powody ich trudnych decyzji. To bardzo mądra książka, niosąca w sobie wiele wartościowych przekazów. A co najważniejsze nie można było się oderwać od tej książki!

Co sprawiło, że tak trudno było mi się "wgryźć" w "Sześć Dominika". Na pewno jednym z problemów było natłoczenie postaci - szczególnie irytujących mnie postaci epizodycznych, którym autorka poświęciła, moim zdaniem, za dużo czasu. Rozumiem, że każdy z nich miał swoją własną historię - mniej lub bardziej ciekawą - ale spowodowało to, że czytelnik odchodził od głównego tematu. Kiedy już w końcu coś zaczynało się dziać a opowieść nabierała kształtów, nagle ktoś lub coś przerywał i znowu główny wątek ginął. Wiem, że to miało służyć podtrzymywaniu czytelnika w ciekawości, lecz wybaczcie - mnie to już za trzecim razem irytowało!

Mam mieszane odczucia co do tej książki. Pierwsza połowa powieści nie zaciekawiła mnie. Odkładałam powieść i wracałam do niej następnego dnia... i następnego. Czytałam małymi partiami z małym zaangażowaniem, co było dla mnie dziwne, ponieważ inne książki Anny Łaciny po prostu pochłaniałam! Dopiero przy drugiej połowie nie mogłam się oderwać. W końcu zaczęłam czuć tę potrzebę czytania!

Pozostaje mi odpowiedzieć na pytanie - Polecić czy nie? Myślę, że fani twórczości Anny Łaciny pokuszą się na książkę (tak jak ja!), natomiast pozostałym, którzy dopiero chcą zacząć swoją przygodę z tą pisarką, polecałabym nie jej debiut, lecz inne książki.

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2014/01/szesc-dominika-anna-acina.html

I w ten oto sposób zatoczyłam koło czytelnicze z jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Swoją przygodę z książkami Anny Łaciny zaczęłam tak jakby od środka, zaczytując się w świetną powieść familijną pt. "Czynnik miłości". Dopiero niedawno nadrobiłam swoje zaległości, biorąc do ręki debiut powieściowy "Sześć Dominika".

Dominika właśnie kończy gimnazjum, a jak wszystkim...