Można tę książkę potraktować, jako jeszcze jedną bajeczkę o paniach i panach biegających w kolorowych trykotach i strzelających z oczu promieniami śmierci, wywołujących trąby powietrze, śnieżyce, nieprzeniknione mgły, czy też zmieniających się w tygrysy, nietoperze lub inne stwory. Mam jednak wrażenie, że Lavie Tidhar nie tylko dla takiej interpretacji ją napisał. Raczej zrobił to, by zadać dwa pytania.
Czy chcesz być bohaterem? Czy istnieją bohaterowie?
Mam nadzieję, że nie pomniejszę przyjemności czytania stwierdzając, że odpowiedź na obydwa pytania nie jest optymistyczna. Zresztą prawie cała książka, poza pewnymi sytuacjami, wykreowanymi przez jednego z nadludzi, jest przygnębiająca. Czy może być jednak inna, gdy jej akcja rozgrywa się w stuleciu przemocy?
Czy warto, tę książkę przyczytać? Oczywiście! Tidhar świetnie tworzy klimat każdej z lokacji, skłania do myślenia i dodatkowo daje kawał interesującej, prawdziwej historii w tle.

Dla fanów Tidhara i historii alternatywnych polecam "Ginący gatunek", opowiadanie z Nowej Fantastyki 1/2017.

Można tę książkę potraktować, jako jeszcze jedną bajeczkę o paniach i panach biegających w kolorowych trykotach i strzelających z oczu promieniami śmierci, wywołujących trąby powietrze, śnieżyce, nieprzeniknione mgły, czy też zmieniających się w tygrysy, nietoperze lub inne stwory. Mam jednak wrażenie, że Lavie Tidhar nie tylko dla takiej interpretacji ją napisał. Raczej...