W mojej opinii bardzo dobra książka, choć zgadzam się z przedmówcami, że "Kierunek Lwów" nieco gorzej odebrałem. Mimo to spodobała mi się do tego stopnia, że sięgnąłbym po nią jeszcze raz - nie żałuję, że przeczytałem - warto. Lubię wspomnienia więc polecam! :)

W mojej opinii bardzo dobra książka, choć zgadzam się z przedmówcami, że "Kierunek Lwów" nieco gorzej odebrałem. Mimo to spodobała mi się do tego stopnia, że sięgnąłbym po nią jeszcze raz - nie żałuję, że przeczytałem - warto. Lubię wspomnienia więc polecam! :)

Dwie wojenne opowieści różniące się wszystkim poza geograficzną bliskością opisywanych przez nie wydarzeń.
"Kierunek Lwów".
Chaotyczna, prawdopodobnie pisana "na gorąco", mało szczegółowa. Przypomina relacje z frontu drukowane w gazecie najdalej tydzień od opisywanych wydarzeń. I tylko na taką publikację wg mnie zasługuje. Mocno mnie rozczarowała. 3/10.
"Ostatni batalion"
Wydarzenia opisane z pespektywy pojedyńczego żołnierza, w czym nieco przypomina "Zapomnianego żołnierza" G. Sajera. W porównaniu do książki Sajera brak jej intesnywności i barwnego opisu wydarzeń oraz charakterów ludzkich. Mimo wszystko czyta się całkiem przyjemnie. 6/10.
Całość jednak 4/10

Dwie wojenne opowieści różniące się wszystkim poza geograficzną bliskością opisywanych przez nie wydarzeń.
"Kierunek Lwów".
Chaotyczna, prawdopodobnie pisana "na gorąco", mało szczegółowa. Przypomina relacje z frontu drukowane w gazecie najdalej tydzień od opisywanych wydarzeń. I tylko na taką publikację wg mnie zasługuje. Mocno mnie rozczarowała. 3/10.
"Ostatni...

Książki wydawane przez oficynę Finna od wielu lat wyróżniają się bardzo starannym przygotowaniem, ładną okładką i wyraźną, nie męczącą oczu, czcionką. W przeciwieństwie do serii „Z kotwiczką”, czerwona seria dotyczy kampanii lądowych prezentowanych oczyma bezpośrednich uczestników wydarzeń, najczęściej z perspektywy pododdziału, niźli związku taktycznego. To ciekawe podejście, uzmysławia bowiem, jak daleko odmiennie wygląda sytuacja na polu walki w porównaniu z suchymi meldunkami sztabowymi oraz chorągiewkami umieszczanymi na mapie. Tym razem wydawca prezentuje dwie, jakże odmienne, relacje: z początku wojny oraz jej schyłku. Nie będę chyba odosobniony w poglądzie, że historię zatytułowaną „Ostatni batalion 1945” zdecydowanie lepiej się czyta. Jest bardziej plastyczna, wyraźne jest osaczenie żołnierzy i poczucie prowadzenia walki bez cienia szansy na powodzenie. Momentami czułem się jakbym uczestniczył w opisywanych wydarzeniach, choć daleko temu tytułowi do „Żelaznego krzyża”. Z kolei „Kierunek Lwów 1939” stanowi raczej typowy przykład literatury wojennej pokazującej zwycięski marsz Wehrmachtu przez Polskę. Znając inne relacje z tego okresu nie dziwi takie podejście, w podobnym stylu utrzymana była np. książka R. Hellera „Das war der Krieg in Polen.” Ale opowieść Buchnera jest dość sucha i beznamiętna, zdawkowo wspominająca o poniesionych stratach. Z racji zainteresowania kampanią wrześniową oczekiwałem tutaj trochę więcej szczegółów, aczkolwiek cieszę się że na rynku wydawniczym nie ucieka się od tej problematyki. Miłośnicy historii sięgną po to wydawnictwo z przyjemnością.

Książki wydawane przez oficynę Finna od wielu lat wyróżniają się bardzo starannym przygotowaniem, ładną okładką i wyraźną, nie męczącą oczu, czcionką. W przeciwieństwie do serii „Z kotwiczką”, czerwona seria dotyczy kampanii lądowych prezentowanych oczyma bezpośrednich uczestników wydarzeń, najczęściej z perspektywy pododdziału, niźli związku taktycznego. To ciekawe...

"Kierunek - Lwów" - chaotyczna narracja. Momenty zwykłego, żołnierskiego życia przeplatają się ze statystykami, suchymi danymi, co, ile, gdzie. Nie sposób tego zapamiętać i nie jest to nawet ciekawe w takiej formie przemyconej bez wyraźnego sensu do tekstu. Historia jest krótka, a mimo tego zawiera kilka błędów, korekta nie podołała. Jak zwykle wybielanie Niemców. Było zaledwie parę dobrych scen, jak choćby te o ciągłej jeździe w kurzu i brudzie. Całość średnia: ocena 5.

"Ostatni batalion" - tutaj o wiele lepsza narracja. Beznadziejne położenie żołnierzy, strach, niepewność o kolejne dni. Czyta się płynnie, szybko, człowiek ma wrażenie, że jest w środku walk. Naprawdę dobry kawałek o żołnierzach w Związku Radzieckim. Ocena: 7

"Kierunek - Lwów" - chaotyczna narracja. Momenty zwykłego, żołnierskiego życia przeplatają się ze statystykami, suchymi danymi, co, ile, gdzie. Nie sposób tego zapamiętać i nie jest to nawet ciekawe w takiej formie przemyconej bez wyraźnego sensu do tekstu. Historia jest krótka, a mimo tego zawiera kilka błędów, korekta nie podołała. Jak zwykle wybielanie Niemców. Było...

"Kierunek: Lwów" taki sobie, ale "Ostatni Batalion" jest prześwietny.

"Kierunek: Lwów" taki sobie, ale "Ostatni Batalion" jest prześwietny.

6,5/10

6,5/10