Pamiętam jak jako dziecko obejrzałem pierwszy raz "Czarnoksiężnika z krainy Oz". Nie pamiętam, która była to wersja, bo ekranizacji powstało dużo, ale na pewno kolorowa. Wielokrotnie więc myślałem o przeczytaniu pierwowzoru przygód Dorotki, która trafiwszy w skutek spotkania z tornadem do Oz, stara się powrócić do rodzinnego Kansas. Nigdy jednak nie było mi jakoś po drodze - aż do teraz. I jakie są wrażenia?

Cóż. Co trzeba powiedzieć, to to, że styl Franka Bauma jest lekki i przyjemny. Dość prosty, momentami nawet archaiczny, ale miły dla oka. Zwrotów akcji również nie jest brak, ale wszystko to w pewnym momencie zaczyna nużyć. Po 2/3 odłożyłem powieść na półkę i nie mogłem się zabrać za powrót do niej. W końcy jednak dokończyłem i nie żałuję, choć autorowi wkradło się sporo nielogiczności. Chętnie też zapoznałbym się z dalszymi tomami opowiadającymi o Oz. Szkoda jednak, że na 14 napisanych przez autora, w naszym rodzimym języku ukazało się tylko 5 o przygodach Dorotki.

Tak czy tak powieśc polecam. Dzieciom się spodoba bardziej, ale i dorośli znajdą w niej coś dla siebie. W końcu jest to baśń o dość niekonwencjonalnych zdarzeniach (tu nikt nie unika tematu śmierci itp).

P.S. Nie mogę też nie wspomnieć o wydaniu, bo zachwyca ono jakośćią. Wielki format (2x większy od normalnego), gruby kredowy papier podkolorownany tak, by wygądał na starocie i twarda oprawa. Szkoda jednak, że ilustracje nie są lepsze (bo te, choć autorowi nie można odmówić kunsztu i czasu na nie poświęconego, zwyczajnie śmieszą i rozczarowują, pomimo perełek w stylu trąby powietrznej). I szkoda, że zabawy czcionką nie mają tu większego sensu.

Pamiętam jak jako dziecko obejrzałem pierwszy raz "Czarnoksiężnika z krainy Oz". Nie pamiętam, która była to wersja, bo ekranizacji powstało dużo, ale na pewno kolorowa. Wielokrotnie więc myślałem o przeczytaniu pierwowzoru przygód Dorotki, która trafiwszy w skutek spotkania z tornadem do Oz, stara się powrócić do rodzinnego Kansas. Nigdy jednak nie było mi jakoś po drodze...