Oczywiście co mogło mnie przyciągnąć do tej książki? Okładka! Głupie czy nie, ona czasem zdradzi więcej niż niejeden opis czy recenzja, to ona sprawia, że sięgamy po to, a nie inne dzieło, więc w tym szaleństwie jest metoda. Co mnie utwierdziło w tym, że zapragnęłam ją przeczytać? Opis, konkretny, ciekawy, ale też motyw, zużyty tak, że aż mnie zdziwiło co można jeszcze z niego wykrzesać! Czy było warto posłuchać kobiecej intuicji??? Po kolei...

Grace Angel ma wszystko o czym marzy większość kobiet na świecie: niezwykle przystojnego męża, ogromny, urządzony z gustem dom, piękne ubrania, możliwość oddania się swojej pasji, otaczają ją przyjaciele, z którymi spotyka się na przyjęciach. Przynajmniej tak myślą ludzie, którzy ją znają... I tu się mylą! Kobieta przeklina dzień, w którym wyszła za Jacka, który po ślubie ujawnił swoje sadystyczne skłonności i zaczął przetrzymywać ją w domu. Grace nie może nigdzie wyjść bez asysty męża, mało tego, policja uważa ją za niezrównoważoną psychicznie. Sytuacja beznadziejna? Jak najbardziej! Pytacie dlaczego ta nie targnęła się jeszcze na własne życie? Cóż, stawka jest o wiele większa niż myślicie, Grace musi żyć pomimo tego, że zapomniała co to znaczy żyć. Jak potoczy się ta gra? Kto wyjdzie z niej zwycięsko, a kto przegra? Przekroczcie próg wspaniałego domu państwa Angel, a się przekonacie!

A teraz, (chyba...) krótko, zwięźle i na temat, czyli co mi się podobało, a co nie.

Plusy, czyli dlaczego moim zdaniem warto sięgnąć po ową powieść:

+ motyw, choć wielokrotnie przez autorów przerabiany, przy odrobinie sprytu pozwala się również wykazać. Paris odrobiła pracę domową na co najmniej dobry, ponieważ udało jej się sklecić całkiem zgrabną historyjkę o kobiecie więzionej we własnym domu przez psychopatycznego męża. W jaki sposób autorka się wybroniła? Oczywiście odsyłam do lektury, ale mogę Wam zdradzić jedno: za zamkniętymi drzwiami może się zdarzyć wszystko, po obu ich stronach, więc bądźcie czujni!
+ konstrukcja/podział (zwał jak zwał...) teraz - kiedyś. Ciekawy zabieg, dzięki któremu Paris serwuje nam właściwie dwa dopełniające się opowiadania, co ma też na celu budowanie napięcia. Egzamin zdany celująco!
+ pomysł na powieść i sposób jej prowadzenia, tj. oprawca znany nam będzie od początku, ale my skupimy się na jego ofierze, więc de facto nie mamy tu jakiejś wielkiej tajemnicy, a czekamy na ruch głównej bohaterki, Grace, zagłębiając się w psychologiczne aspekty drugiego człowieka, które poprowadzą ją ta, nie inną drogą. Dobre posunięcie jeśli chodzi o gatunek jaki owa powieść reprezentuje, taki mały powiew świeżości :)
+ bohaterowie, mniej lub bardziej jednoznaczni, ale ciężko przejść obok nich obojętnie. I tak zastanawiałam się co kieruje Jackiem, czekałam co zrobi Grace, podziwiałam Millie za jej inteligencję i byłam pełna uznania dla trzeźwego umysłu Esther, ale osądzicie ich sami, więc już cicho sza!

A teraz minusy, czyli... Nie, nie zauważyłam w powieści większych uchybień :)

Podsumowanie! Przejście przez tę książkę nie zajęło mi zbyt duszo czasu, raptem 3 dni uwzględniając pracę i powiem, że ciężko mi się było od niej oderwać, co już wróży dobrze! Polecam gorąco, dlaczego zerknijcie wyżej i do zobaczenia przy okazji następnej recenzji!!!

Oczywiście co mogło mnie przyciągnąć do tej książki? Okładka! Głupie czy nie, ona czasem zdradzi więcej niż niejeden opis czy recenzja, to ona sprawia, że sięgamy po to, a nie inne dzieło, więc w tym szaleństwie jest metoda. Co mnie utwierdziło w tym, że zapragnęłam ją przeczytać? Opis, konkretny, ciekawy, ale też motyw, zużyty tak, że aż mnie zdziwiło co można jeszcze z...