Ta książka to pewnego rodzaju sequel "Bałkańskich upiorów", tyle że autor skupia się tu głównie na Rumunii. Kaplan pisze najciekawiej, gdy skupia się na historii; fragmenty pełne filozoficznych dygresji (pierwsze kilka rozdziałów) to z kolei najnudniejsze fragmenty "W cieniu Europy". Plusem jest też na pewno, w kontekście obecnych wydarzeń na Ukrainie, wiele interesujących informacji o stosunku Rosji do państw będących w tytułowym "cieniu Europy".
Interesująca lektura, choć nie tak wciągająca jak "Bałkańskie upiory".

Ta książka to pewnego rodzaju sequel "Bałkańskich upiorów", tyle że autor skupia się tu głównie na Rumunii. Kaplan pisze najciekawiej, gdy skupia się na historii; fragmenty pełne filozoficznych dygresji (pierwsze kilka rozdziałów) to z kolei najnudniejsze fragmenty "W cieniu Europy". Plusem jest też na pewno, w kontekście obecnych wydarzeń na Ukrainie, wiele interesujących...

Jestem mocno zmieszana. Przeczytałam w ostatnim czasie wiele pozycji dotyczących Bałkanów, które odnosiły się do tej książki, albo były próba re-definicji bałkańskiej rzeczywistości. I jestem rozczarowana. Nieporadna, źle napisana, nierówna, ciągnąca się, momentami daje nam przebłyski, po czym zniechęca nudnymi wstawkami.

Jestem mocno zmieszana. Przeczytałam w ostatnim czasie wiele pozycji dotyczących Bałkanów, które odnosiły się do tej książki, albo były próba re-definicji bałkańskiej rzeczywistości. I jestem rozczarowana. Nieporadna, źle napisana, nierówna, ciągnąca się, momentami daje nam przebłyski, po czym zniechęca nudnymi wstawkami.

Jako esej historyczno-literaturoznawczy (pamiętnik z wakacji) jest męczący. Zdecydowanie za dużo dygresji i nawiązań do książek i autorów.
Ale kiedy Kaplan zagłębia się w historię, zwłaszcza te najbardziej mnie interesującą, czyli okres komunizmu, jest naprawdę ciekawie.
Ostatni rozdział to znowu esej, rozważania, autorzy i cytaty. Wyciąć z tego 1/3 treści i mamy skondensowaną, zgrabnie napisaną historię Rumunii.
Darujcie sobie pierwsze 100 stron i ostatni rozdział.

Jako esej historyczno-literaturoznawczy (pamiętnik z wakacji) jest męczący. Zdecydowanie za dużo dygresji i nawiązań do książek i autorów.
Ale kiedy Kaplan zagłębia się w historię, zwłaszcza te najbardziej mnie interesującą, czyli okres komunizmu, jest naprawdę ciekawie.
Ostatni rozdział to znowu esej, rozważania, autorzy i cytaty. Wyciąć z tego 1/3 treści i mamy...

“W cieniu Europy” Roberta D. Kaplana to podróż przez Rumunię, w sensie historycznym, geograficznym i metafizycznym. Napisane jest z bardzo osobistej perspektywy, gdyż Kaplan, tak jak wspomina, już wcześniej podróżował po Rumunii i regionie, między innymi w roku 1973 i 1981.

To fascynujący obraz kraju, jego historii, ludności i położenia geograficznego z perspektywy dojrzałego człowieka. Połączony jest ze strzępkami pasjonujących rozmów z filozofami, literatami i politykami, którzy mówili choćby o sytuacji politycznej kraju czy fundamentalnych wartościach.

Ten reportaż pokazał mi, jak niezwykle ważna dla współczesnych narodów jest historia, gdyż to ona jest kluczem zarówno do zrozumienia tożsamości, polityki i kultury danego kraju czy regionu, jak i do zrozumienia teraźniejszości i zmian, jakie zajdą w przyszłości.

“W cieniu Europy” Roberta D. Kaplana to podróż przez Rumunię, w sensie historycznym, geograficznym i metafizycznym. Napisane jest z bardzo osobistej perspektywy, gdyż Kaplan, tak jak wspomina, już wcześniej podróżował po Rumunii i regionie, między innymi w roku 1973 i 1981.

To fascynujący obraz kraju, jego historii, ludności i położenia geograficznego z perspektywy...

Rumunia z jej różnorodnością geograficzną, kulturową i jakże zawiłą historią. Tym razem oczyma amerykańskiego politologa, miłośnika Europy Środkowej. Miłośnik między innymi Rumunii, filozofów i idei "międzymorza" Piłsudskiego. A wszystko na kanwie wspomnień swoich podróży do i po Rumunii od 1981 roku. Częstymi gośćmi na stronach książki są satrapowie: Hitler, Causescu, Antonescu i Jelcyn, a historia goni przez wieki.
Małym mankamentem wydawnictwa jest to, że autor aż do 80 strony (trochę mętnie) tłumaczy swoją fascynację tym krajem po pierwszym przylocie do Bukaresztu.

Rumunia z jej różnorodnością geograficzną, kulturową i jakże zawiłą historią. Tym razem oczyma amerykańskiego politologa, miłośnika Europy Środkowej. Miłośnik między innymi Rumunii, filozofów i idei "międzymorza" Piłsudskiego. A wszystko na kanwie wspomnień swoich podróży do i po Rumunii od 1981 roku. Częstymi gośćmi na stronach książki są satrapowie: Hitler, Causescu,...

Cenna lektura. Autor kompletnie mnie zaskoczył. Amerykanin, który potrafi właściwie odczytać dzieje Europy Środkowej i w przystępny sposób je przekazać. Nie szaleje też z posądzeniami o nacjonalizm, próbuje go wytłumaczyć, co powinno być nauką dla niektórych naszych pseudonaukowców albo pseudointelektualistów. Na każdym kroku Kaplan próbuje zrozumieć świat i nie poddaje się schematom. Czyta, rozmawia, uważnie obserwuje i dopiero analizuje. Przybliżył i zaciekawił mnie Rumunią, choć zawsze czułem głód wiedzy na temat tego tak bliskiego a nie dość poznanego przez nas regionu.

Cenna lektura. Autor kompletnie mnie zaskoczył. Amerykanin, który potrafi właściwie odczytać dzieje Europy Środkowej i w przystępny sposób je przekazać. Nie szaleje też z posądzeniami o nacjonalizm, próbuje go wytłumaczyć, co powinno być nauką dla niektórych naszych pseudonaukowców albo pseudointelektualistów. Na każdym kroku Kaplan próbuje zrozumieć świat i nie poddaje się...

Moje pierwsze, ale na pewno nie ostatnie literackie spotkanie z pisarzem. Po lekturze zapragnęłam poznać jego inne dzieła, co powinno wystarczyć za rekomendację. Lubię, gdy przypadkowa w sumie podróż przynosi ciekawe i niespodziewane owoce, a tak było w tym przypadku.
Robert Kaplan 30 lat temu, w dobie zimnej wojny, mieszkał w Izraelu. Skończywszy obowiązkową służbę wojskową nie miał pomysłu na siebie, robił dziennikarskie przymiarki. Traf chciał, że ciągnęło go do Europy Wschodniej i na Bałkany. Izrael utrzymywał stosunki dyplomatyczne z Rumunią, więc tam wylądował.
Wspomnienia z pierwszego pobytu i wizyt na przestrzeni lat dały mu asumpt do snucia filozoficznych rozważań o tym regionie w ogóle, stał się wnikliwym obserwatorem, umiejącym klarownie przedstawić zachodnim mocarstwom sytuację geopolityczną, ścierające się odmienne ideologie i przewidzieć eskalację konfliktu w byłej Jugosławii.

Moje pierwsze, ale na pewno nie ostatnie literackie spotkanie z pisarzem. Po lekturze zapragnęłam poznać jego inne dzieła, co powinno wystarczyć za rekomendację. Lubię, gdy przypadkowa w sumie podróż przynosi ciekawe i niespodziewane owoce, a tak było w tym przypadku.
Robert Kaplan 30 lat temu, w dobie zimnej wojny, mieszkał w Izraelu. Skończywszy obowiązkową służbę...

Obraz Rumunii pisany przez reportera, który odwiedził ten piękny kraj w różnych etapach jego dziejów.

Obraz Rumunii pisany przez reportera, który odwiedził ten piękny kraj w różnych etapach jego dziejów.

Wydaje się to niemożliwe, ale wymęczyłam tę książkę. Odbieram jako osobisty zawód. No cholera!

Wydaje się to niemożliwe, ale wymęczyłam tę książkę. Odbieram jako osobisty zawód. No cholera!

Dałem radę do końca. Lepsze i gorsze momenty. Przegadane. Nie mój klimat.

Dałem radę do końca. Lepsze i gorsze momenty. Przegadane. Nie mój klimat.