W książce są zdania i stwierdzenia warte zapamiętania, jak choćby to: "Czterdzieści lat pracy korespondenta nauczyło mnie, że zrozumienie sytuacji na świecie zaczyna się od map, a kończy na Szekspirze". Genialne! Przypomina inne słowa, o dramacie konfliktu izraelsko-palestyńskiego, które wyjaśniają więcej niż grube książki: "Za dużo historii, za mało ziemi". Geopolityka i ludzkie emocje są nierozdzielne.

Kaplan to dziennikarz, były korespondent zagraniczny mediów amerykańskich, a przy tym osoba o wiedzy historycznej na poziomie profesorskim. To raczej rzadkie połączenie owocuje książką świetnie napisaną, a przy tym zawierającą mnóstwo ciekawych informacji i odniesień literackich, jednym słowem, mamy do czynienia z esejem polityczno-historycznym z bardzo górnej półki.

W polityce, zwłaszcza międzynarodowej, nie ma łatwych wyborów, a niektóre pozornie moralnie oczywiste decyzje z reguły kończą się dramatem. Odsunięcie od władzy Saddama Husajna wydawało się więcej niż uzasadnione skalą jego zbrodni, a doprowadziło w Iraku do politycznej anarchii, wciąż trwającej de facto wojny domowej i setek tysięcy zabitych. Było warto?

Popularne jest pouczanie chińskich elit politycznych, jak powinny wyglądać "dobre rządy" w Chinach. Czy te pouczenia biorą pod uwagę, że w ostatnich 30 latach setki milionów Chińczyków zupełnie nieprawdopodobnie poprawiło swój status materialny? Oczywiście, Chiny nie są krajem demokratycznym w naszym zachodnim rozumieniu, ale czy naprawdę mamy "dobre rady", jak rządzić tym ogromnym krajem?

Wielu moralistów krytykuje Stany Zjednoczone za użycie broni atomowej w wojnie z Japonią. Jakby zapominają, że wiosną 1945 r. w Azji Południowo-Wschodniej w wyniku działań wojennych armii japońskiej było mordowanych 150 000 osób miesięcznie, a liczba poległych marines w razie inwazji na główne wyspy japońskie była szacowana na 600 000. W miejscu Trumana podjęlibyśmy inną decyzję?

Historia jest dramatem, polityka jest dramatem. Rosja robi dzisiaj w Ukrainie, co robi, i planuje dalsze podboje, wszyscy to wiemy - a nasi zachodnioeuropejscy sojusznicy kombinują, jak nie wydawać więcej na konieczne zbrojenia. Obrazy z Buczy nie różnią się niczym od obrazów z Holocaustu, czego jeszcze trzeba, aby poruszyć wyobraźnię, sumienia i zwyczajnie instynkt samozachowawczy?

Książka Kaplana nie jest optymistyczną lekturą na trudne czasy, to raczej zimny kubeł potrzebnego realizmu.

W książce są zdania i stwierdzenia warte zapamiętania, jak choćby to: "Czterdzieści lat pracy korespondenta nauczyło mnie, że zrozumienie sytuacji na świecie zaczyna się od map, a kończy na Szekspirze". Genialne! Przypomina inne słowa, o dramacie konfliktu izraelsko-palestyńskiego, które wyjaśniają więcej niż grube książki: "Za dużo historii, za mało ziemi". Geopolityka i...

Robert D Kaplan amerykański guru reportażu z zakresu światowej geopolityki napisał bardzo ciekawy esej łączący literaturę klasyczną z przełomowymi wydarzeniami ostatnich dziesięcioleci. Do tej pory taki rodzaj literatury był mi obcy ale jest intrygująco wciągający, z czystym sercem polecam, choć lektura wymaga więcej uwagi.
Mam na półkach kilka książek Kaplana, bo już wcześniej wiedziałem że jest cenionym autorem zwłaszcza w temacie bałkańskim, teraz sięgnę po nie szybciej :)

Robert D Kaplan amerykański guru reportażu z zakresu światowej geopolityki napisał bardzo ciekawy esej łączący literaturę klasyczną z przełomowymi wydarzeniami ostatnich dziesięcioleci. Do tej pory taki rodzaj literatury był mi obcy ale jest intrygująco wciągający, z czystym sercem polecam, choć lektura wymaga więcej uwagi.
Mam na półkach kilka książek Kaplana, bo już...

Bardzo lubię i cenię Roberta Kaplana za jego reportaże. "Tragizm polityki (...)" z pewnością wymaga ode mnie więcej uwagi, więc najprawdopodobniej przeczytam ją jeszcze raz - najlepiej "na raz". Mamy tu bowiem do czynienia z esejem - strumieniem świadomości w którym autor pokazuje analogie pomiędzy polityką (głównie USA),a literaturą klasyczną (głównie grecką i Szekspirem). Interesujące spojrzenie wymagające pełnego zaangażowania w lekturę.

Bardzo lubię i cenię Roberta Kaplana za jego reportaże. "Tragizm polityki (...)" z pewnością wymaga ode mnie więcej uwagi, więc najprawdopodobniej przeczytam ją jeszcze raz - najlepiej "na raz". Mamy tu bowiem do czynienia z esejem - strumieniem świadomości w którym autor pokazuje analogie pomiędzy polityką (głównie USA),a literaturą klasyczną (głównie grecką i...