Bezcenna pozycja dla wszystkich miłośników Biblii i świata starożytnego, wierzących i niewierzących. Napisana wprawdzie dawno, ale barwność opisu i żywa narracja gwarantują wyśmienitą intelektualną ucztę. Książkę można przeczytać jako swoisty komentarz do tekstów biblijnych, traktujący głównie o obyczajowości Żydów z okresu poprzedzającego zburzenie Świątyni Jerozolimskiej przez Tytusa, a więc sprzed 70 r. n.e. Chcąc czytać Nowy Testament świadomie i ze zrozumieniem nie można przecież nie wiedzieć kim byli faryzeusze i saduceusze, podobnie też warto dowiedzieć się kim byli zeloci i esseńczycy. Dobrą ilustracją może być fragment jednej z Ewangelii, mianowicie Mk 12,18-27, w którym grupa saduceuszy wystawia Jezusa na próbę zadając mu pytanie zmierzające do zdyskredytowania jego wiary w zmartwychwstanie. Książka Daniel Ropsa jest jedną z tych, po które należy sięgnąć w celu poznania źródeł i historycznego tła takich właśnie czy też innych sporów, które w owym czasie nurtowały środowisko żydowskie, i w których sam Jezus czynnie uczestniczył. Niemniej godne polecenia są inne pozycje tego autora: "Od Abrahama do Chrystusa", "Dzieje Chrystusa" czy "Kościół pierwszych wieków". Każda z nich wielokrotnie była wznawiana przez PAX. Nawet jeśli ich lekturę warto dziś wzbogacić lekturą nowszych publikacji (ciekawą rzeczą są np. częste u Ropsa odwołania do Talmudu w kontekście procesu Jezusa, podczas gdy w opublikowanej ostatnio książce "Kto zabił Jezusa" Paweł Lisicki prezentuje na ten temat odmienne wnioski), to i tak warto je czytać i czerpać wiele radości z niezwykłego kolorytu tamtego biblijnego świata.

Bezcenna pozycja dla wszystkich miłośników Biblii i świata starożytnego, wierzących i niewierzących. Napisana wprawdzie dawno, ale barwność opisu i żywa narracja gwarantują wyśmienitą intelektualną ucztę. Książkę można przeczytać jako swoisty komentarz do tekstów biblijnych, traktujący głównie o obyczajowości Żydów z okresu poprzedzającego zburzenie Świątyni Jerozolimskiej...